حدّ: حاجز و مانع میان دو چیز که اجازه نمی دهد یکی با دیگری اختلاط پیدا کند؛ مثلا:
_ حدّ زمین: مرزی که این زمین را از زمین دیگر جدا می کند.
_ حدّ شیء: توصیف و خصوصیتی که ان شیء را از اشیای دیگر جدا می کند.
_ حدّ زنا و خمر: از این رو به آن حدّ گفته می شود که انسان را از آن فعل جدا می سازد و مانعی می شود که در این مسیر سلوک نکند.
برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه9
حضرت آیة الله العظمى مکارم شیرازى در سال 1345 هجرى قمرى در شهر شیراز در میان یک خانواده مذهبى که به فضائل نفسانى و مکارم اخلاقی معروفند دیده به جهان گشود. معظم له تحصیلات ابتدایى و دبیرستانى خود را در شیراز به پایان رسانید. هوش و حافظه قوى و استعدادسرشار، وى را در محیط مدرسه در ردیف شاگردان بسیار ممتاز قرار داده بود وچه بسا در یک سال، دو کلاس را طى مىنمود. شرایط آن روز ایجاب مى کرد که این نوجوان با چنین نبوغ و استعداد فوق العاده، راه دانشگاه را پیش گیرد و اندوخته هاى علمى خود را در طریق کسب درجات ظاهرى به کار اندازد، ولى دست تقدیر و عنایات پروردگار جهان و تمایلات باطنى ایشان به شناسایى عمیق معارف و حقایق اسلام، توجه این نابغه نورس را به سوى علوم اسلامى معطوف ساخت - بخصوص که پس از شهریور سال 1320 شرایط دگرگون گردید و مدارس و معارف اسلامى از نو رونق گرفت.
حیات علمى : ایشان در حدود 14 سالگى رسمأدروس دینى را در ((مدرسه آقا باباخان شیراز)) آغاز کردند و در مدت اندکى نیازهاى خود را از علوم : صرف، نحو، منطق، بیان و بدیع تأمین نمودند.سپس توجه خود را به رشته فقه و اصول معطوف ساختند وبه خاطر نبوغ فوق العاده اى که داشتند مجموع دروس مقدماتى و سطح متوسط و عالى را در مدتى نزدیک به چهار سال! به پایان رساندند. در همین سالها گروهى از طلاب حوزه علمیه شیراز را نیز با تدریس خود بهره مند مى ساختند. انتقادها و نظرات معظم له در قم تدریس و یا اضافه نسبت به متون علمى حوزه ها، آینده درخشان علمى ایشان را قطعى مى ساخت و در محافل علمى و روحانى آن دیار، استعداد، نبوغ، دقت و عمق تفکر معظم له درج مى شد و کسى نمى توانست این فضیلت خدادادى را انکار کند. این ستاره فروزان ، در حالى که هنوز بیش از هیجده سال از عمر شریفش نگذشته بود با فکر نافذ وقلمى روان، حاشیه اى بر ((کفایة الأصول )) نوشت که نقاط مبهمى از این کتاب را روشن مى ساخت. ایشان در 18 سالگى وارد حوزه علمیه قم شدند و قریب پنج سال از جلسات علمى و درس اساتید بزرگ آن زمان مانند حضرت آ یة الله العظمى بروجردى و آیات برزگ دیگر - رضوان الله علیهم)) بهره گرفتند. معظم له براى آشنایى با نظرات و افکار اساتید بزرگ یکى از حوزه هاى عظیم شیعه در سال 1369 هـ.ق وارد حوزه علمیه نجف اشرف گردید و در آنجا در دروس اساتید عالى مقام و بزرگى همچون أیات عظام
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 27
فهرست و توضیحات:
نام و نسب امام ابوحنیفه رحمة الله
رشد علمی امام و چرخش او در علوم
ابوحنیفه و حدیث
صفات ابوحنیفه
عبادت ابوحنیفه
بازرگانی ابوحنیفه
اصحابی که امام ابوحنیفه از آنان حدیث روایت نموده
روش امام ابوحنیفه در تصویب مسائل اجتهادی و گردآوری آنها
تمایلات امام ابوحنیفه به سیاست
اصول مذهب ابوحنیفه
تجزیه و تحلیل مذهب ابوحنیفه
نخست: آسان گرفتن در عبادات و معاملات
دوم: جانبداری از فقرا و ضعفا
سوم: تصحیح به تصرفات انسان به قدر امکان
چهارم: رعایت حرمت انسان:
پنجم: اختیارات دولت نماینده امام
ایمان از نظر امام ابوحنیفه
پایگاه مذهب ابوحنیفه
تألیفات امام ابوحنیفه
بعضی از وصیت‌های امام ابوحنیفه
امام ابوحنیفه از زبان دیگران
وفات ابوحنیفه
نتیجه:
منابع و مآخذ
نام و نسب امام ابوحنیفه رحمة الله:
نام مبارک آن حضرت نعمان، نام پدر ثابت، نام جدشان مرزبان است و متعلق به خانواده‌ای محترم که در میان خویشان و جامعه از اوج و اهمیت والایی برخوردار بودند اصل امام ابوحنیفه از کابل پایتخت کنونی افغانسان است و بر اساس صحیح‌ترین قول در سال 80 هجری هم‌زمان با خلافت عبدالملک‌بن‌مروان در شهر کوفه‌عراق چشم به دنیا گشودند؛ جدش مرزبان در دوران خلافت عمر فاروق به اسلام گرویدند و بعد از آن به کوفه منتقل شدند و در این شهر مسکن گزیدند.
شایان ذکر است که که نام جد امام ابوحنیفه در یک روایت نعمان آمده و در یک روایت دیگر مرزبان و در روایت سوم زوملی‌بن‌ماه نقل گردیده است. کنیه‌اش ابوحنیفه و لقبش امام اعظم می‌باشد این کنیه وی وصفی است ابوحنیفه یعنی «الوالملة الحنیفه» چون خداوند متعال در قرآن مجید دین ابراهیمی را به دین حنیف یاد می‌کندوی برای خود این کنیه را انتخاب نمودند.
اما ابوحنیفه رحمة الله تابعی است و ایشان به اتفاق اکثر محدثین حضرت انس بن مالک و عبدالله بن ابی اوفی رضی الله عنه ما را ملاقات کرده‌اند.[1]
رشد علمی امام و چرخش او در علوم:
اما در اوان کودکی همانند سایر نخبگان سَلَف قرآن کرم را حفظ نموده‌اند و در اوایل تقید چندانی به درس و آموزش نداشتند بلکه همراه پدر خود در دکان مشغول خرید و فروش بودند تا این‌که روزی میان او و شعبی (که یکی از استادان معروف کوفه بود) ملاقات و گفتگویی صورت می‌گیرد که ابومحمد حارثی به استناد خود از امام ابوحنیفه رحمة‌الله تعالی روایت نمودند که او در مورد انگیزه‌ی گرایش خود به علوم دینی گفته‌اند: روزی بر شعبی گذر نمودم مرا فراخواند و گفت: با چه کسی رفت و آمد داری؟ گفتم: فلانی . گفت: منظورم بازار نیست بلکه هدفم رفت و آمد نزد علما است. من گفتم: نزد علماء کمتر رفت و آمد می‌کنم. او گفت: این‌گونه مباش! بر تو است که به فراگیری علماء و هم‌نشینی با علامء جدیت نمایی؛ زیرا من در تو هوشمندی و شایستگی خاصی احساس می‌کنم، این سخن شعبی در قلبم تأثیر عمیقی نهاد و از آن پس رفت و آمد بازار را رها کرده شروع به آموختن علم و دانش نمودم تا سرانجام خداوند توفیقات بیشتری در این مورد به من عنایت کرد و یک انگیزة دیگر گرایش امام به علوم دینی وقوع این حادثه در زندگی‌اش بوده است ، اما در سن شانزده سالگی به همراه پدر خود عازام حج می‌شوند و در مکه با عبدالله بن حارث بن زبیدی (یکی از اصحاب پیامبر خدا (ص) که نزد او احادیثی وجود دارد که آنها را از پیامبر اکرم (ص) شنیده است) ملاقات می‌کند و این حدیث را از پیامبر گفته‌اند: کسی که در دین خدا دانش کسب نماید خداوند او را از غم‌هایش می‌رهاند و از جایی که گمان نمی‌برد به وی روزی عطا می‌کند اولین علمی که امام ابوحنیفه بدان روی آورده است علم اصول و مناظره با ملحدین و گمراهان بوده. او به قصد مناظره با منحرفین بیشتر از 27 مربته وارد بصره شده تا شبهاتی را که منحرفین بر شریعت وارد می‌نمودند را رد کند و برچسب‌هایی را که گمراهان به اسلام می‌زنند را بزداید. او پاره‌ای از زمان را به مناظره و مجادله در علم عقاید – کلام می‌گذراند. اما یاران و نزدیکان خود را از مناظره در علم عقاید باز می‌داشت . روزی پسر خود حماد را در حال مناظره در علم کلام دید و او را از این کار باز داشت، حماد گفت: تو خودت به این کار می‌پردازی و ما را از آن منع می‌کنی؟ اما ابوحنیفه گفتند: ما مراقبیم که مبادا پای رفیقمان بلغزد اما شما مناظره می‌کنید در حالی که قصد دارید که پای رفیقتان بلغزد و هر که بخواهد که پای رفیقش بلغزد خواسته است که رفیقش کافر شود و هر که بخواهد که رفیقش کافر شود خودش قبل از او کافر گردیده است.
بیشتر از بیست سال از عمرشان سپری نشده بود که برای خود کلاس مخصوصی در مسجد کوفه برگزار نمودند که در آن طلاب و شیفتگان علم کلام و اصول دین حضور می‌یافتند. سرانجام به سوی فقه روی آورده‌اند که استاد ایشان در این علم حماد بوده است که امام ابوحنیفه هیجده سال تمام به همراهی و مصاحبت با ایشان ادامه داده‌اند تا این‌که حماد وفات می‌یابد و شاگردان کلاس حماد امام ابوحنیفه را به جانشینی او برمی‌گزینند.[2]
مقدمه :
در این تحقیق کتاب البیان آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خوئی به صورت تفصیلی معرفی می شود در ابتدا شرح حال و زندگی نامة وی از دوران کودکی تا پایان زندگی گرانبهایش جمع آوری شده و تحقیقات و تألیفات ایشان در حوزة علوم دینی و شاگردانی که در این عرصة مقدس پرورش داده اند ، گرد آوری شده است پس کتاب به صورت ظاهری معرفی شده و بعد از آن ، فهرست کلی ازکتاب بیان شده و به دنبال آن به صورت اجمالی خلاصه ای از هر مبحث نوشته شده است و در پایان به قدر بضاعت ،کتاب مذکور مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات74
چکیده
ابتدا قرآن را در پیشگاه عظمت آن از دید احادیث و قرآن بررسی می کنیم سپس اعجاز قرآن و اشکالاتی که بر آن گرفته می شود در آیه های نفی اعجاز بحث می شود بعد قاریان هفتگانه ، قرائتهای هفتگانه و حروف هفتگانه مورد تفحص قرار می گیرد سپس راجع به تحریف قرآن و دلایل عدم تحریف و نحوة جمع آوری و تدوین قرآن و حجیت ظواهر آن جستجو شده است . بعد از آن مسألة نسخ در قرآن و نسخ در آیات مختلف بررسی شده و مسأله بدأ در آفرینش و قواعد کلی در تفسیر قرآن و در پایان تفسیر سوره حمد بیان شده است .
فرمت فایل word: (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات : 35 صفحه
چکیده
حضرت آیة الله سید حسین علوی طباطبایی بروجردی یکی از مراجع بزرگ تشیع در دوره معاصر می باشد که بررسی اندیشه سیاسی ایشان چون تعامل یا تقابل او با مشروطه، آزادی، پارلمان، قانون اساسی، تفکیک قوا، واژه ی ملت، حقوق شهروندی، نقش زنان در جامعه، تقریب مذاهب و وحدت دینی، مشروعیت حکومت در عصر غیبت که از مهم ترین اندیشه های سیاسی اوست قابل بررسی است. عملکرد بروجردی در برابر حکومت رضاشاه و پسرش محمدرضا، اقدامات عملی او در حوزه علمیه، تقریب مذاهب، برخورد با بهائیت و کمونیسم، فدائیان اسلام و غیره از دیگر مباحث این مقاله است که براساس روش کتابخانه ای و مصاحبه ای تدوین گردیده است.
سؤال بنیادی این مقاله این است که بینسش و نگرش سیاسی آیت الله بروجردی بر چه اصولی استوار است و ایشان در قبال صنعت نفت و....چه موضعی گرفتند و ریشه و علل این موضع گیری چه بود.
مقدمه
تکاپوهای سیاسی در ایران پس از سقوط پهلوی اول در قالب سه نحله مذهبی، کمونیسم و ناسیونالیسم قابل بررسی است.
در بررسی عملکرد جریان مذهبی سه خط مشی فکری قابل تشخیص است، جناح فدائیان اسلام به رهبری نواب صفوی، جناج سیاسی کار به رهبری آیت الله کاشانی و جناح سنتی مرجعیت در حوزه علمیه قم به زعامت آیت الله بروجردی که بعد از یک دهه فترت حوزه از سال 1325ش مرجعیت شیعه را به مدت پانزده سال به عهده گرفت.
مصلح و پیشوای بزرگ معاصر جهان اسلام مرحوم آیت الله العظمی بروجردی نیز از جمله علما و مراجع تقلید بنام و فرزانه عصر ماست که در یک شرایط تاریخی استثنایی و حسّاس در راه اصلاح جامعه جهانی اسلام-و بویژه جامعه تشیّع-بس فراوان کوشیده و در سامان دادن به مرکز علمی و فکری آن؛یعنی«حوزه علمیه قم»در حدّ توان تلاش کرده است. چنانکه با کیاست و واقع بینی ویژه خود در زدودن زنگارهای تعصبات از اذهان دو طایفه مسلمان شیعه و سنی و متحّد ساختن آنان در برابر کفر و شرک و الحاد جهانی تلاش وافری کرده است و بلاخره با به جای گذاشتن انبوهی از آثار اصلاحی، عمرانی و علمی و شاگردان و وارثان فکری و باقیات صالحات به سرای جاوید شتافت.