دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 15
آزمایش مکعب های بتنی
رایج ترین آزمایش برای بتن های سخت شده شامل برداشت یک نمونه از بتن تازه و ریختن آن به داخل قالبهای مکعبی مخصوص است به نحوی که، پس از سخت شدن بتوان مکعب های بتنی را برای آزمایش گیسختگی در یک ماشین مخصوص جهت آزمایش قرارداد و مقاومت فشاری بتن را اندازه گیری نمود.
نتایج به دست آمده از این آزمایشهای فشاری از مکعب های بتنی سخت شده عمدتاً جهت مقایسه مقاومت بتن های مذکور با حداقل های مشخص شده به کارگرفته می شود، این نتایج همچنین برای تعیین و تشخیص میزان بررسی های اعمال شده در موقع تهیه بتن نیز به کار می رود.
اگر نتایج به دست آمده از میزان پیش بینی شده کمتر، یا خود بتن اشکالی داشته باشد ـ یا خیلی آب دارد یا اینکه میزان مخلوط غلظ است ـ و یا اینکه نتایج به دست آمده درست نیست، که این می تواند مربوط به ساخت و عمل آوردن نامناسب نمونه مکعبی باشد.
از آنجا که عوامل بسیاری بستگی به نتایج آزمایش مکعب بتنی دارند، ساخت آنها باید به صورت صحیح انجام پذیرد. این فقط در موقعی امکان پذیر است که ساخت و عمل آوردن مکعب بتنی به طور صحیح انجام گیرد، و فقط همین یک راه وجود دارد.
بیش از این نمی توان تاکید کرد که اگر شما روشهای استاندارد ذکر شده در این فصل را رعایت نکنید مکعب های بتنی به احتمال زیاد دارای مقاومت کم بوده و در حقیقت بیانگر اندازه حقیقی کیفیت بتن نخواهند بود.
از میان عوامل بسیاری که منجر به نتایج گمراه کننده بسیار پایین می گردد، دو مثال زیر بخوبی نشان خواهند داد که تا چه حد ساخت و عمل آوردن صحیح مکعب بتن اهمیت دارد.
1ـ عدم تراکم
منظور از تراکم بتن خارج کرن هواست، و این موضوع در هر دو حالت ساخت مکعب بتنی و سازه ضروری است. برای هر یک درصد هوای محبوس شده در بتن به میزان 5 تا 6 درصد از مقاومت آن کاسته می شود. بنابراین، اگر به علت عدم تراکم صحیح و کامل بتن، 4 درصد هوای محبوس شده در داخل مکعب بتنی داشته باشیم، به میزان 20 درصد کاهش در مقاومت بتن خواهیم داشت.
2ــ درجه حرارت پایین در هنگام عمل آوردن
از زمان ساخت تا زمانی که مکعب های بتنی مورد آزمایش قرار می گیرد، درجه حرارت باید در حدود 20 درچه سانتیگراد ثابت باشد مکعب هایی که در درجه حرارت حدود 10 درجه سانتیگرداد نگاهداری شوند مقاومت 7 روزه آنها حدود 30 درصد و مقاومت 28 روزه آنها حدود 15 درصد کاهش خواهد داشت.
روشهای صحیح انتخاب شده برای نمونه برداری، ساخت و عمل آوردن نمونه های مکعبی بتنی در استاندارد انگلیسی 1881 B.S. تحت عنوان روشهای آزمایش بتن داده شده است. و قسمت هایی از آن که مربوط به ساخت مکعب در محل کر است به شرح زیر است:
قسمت اول ـ روشهای نمونه برداری از بتن تازه
قسمت سوم ـ روشهای ساخت و عمل آوردن نمونه های آزمایشی
این فصل بر روشها و مقررات لازم برای اجتناب از به دست آوردن نتایج گمراه کننده و شاید اشتباه تاکید می کنید.
اندازه استاندارد مکعب بتنی 150 میلیمتر[1] (6 اینچ) بوده ولی، اگر بزرگترین اندازه شن های موجود در بتن از 20 میلیمتر تجاوز نکند از مکعب هایی به ابعاد 100 میلیمتر ممکن است استفاده شود.
در بعضی از مشخصات فنی بتن به جای مکعب بتنی استفاده از استوانه بتنی توصیه می گردد. استوانه بتنی سخت شده یا مانند مکعب بتنی تحت فشار مورد آزمایش قرار می گیرد. و یا به پهلو برگردانده شده و سپس در طول قطر آن، مورد آزمایش فشاری قرار می گیرد که باعث ترک یا شکاف در استوانه می گردد، روش اخیر به نام آزمایش کشش غیرمستقیم نامیده می شود.
جزییات مربوط به آزمایش استوانه بتنی در ضمیمه این فصل داده شده است.
وسایل
برای آزمایش شما به وسایل زیر احتیاج دارید:
1ـ قالب مکعبی و صفحه نگاهدارنده
2ـ یک عدد آچار
3ـ روغن قالب
4ـ یک عدد کاردک مخصوص صاف کردن سطح
5ـ یک بیلچه نمونه برداری که حداقل گنجایش 5 کیلوگرم بتن را داشته باشد
6ـ یک بیلچه کوچکتر برای پر کردن قالب
7ـ یک عدد ماله
8 ـ یک میله کوبنده استاندارد به طول 380 میلیمتر (15 اینچ) با قسمت کوبنده ای به شکل مربع 25 میلیمتری (1 اینچ) وزن کل آن 8/1 کیلوگرم (4 پوند) یا d8 ـ یک چکش لرزنده یا،
c8 ـ یک میزلرزان (فقط برای کارهای بتنی بزرگ که مجهز به آزمایشگاه کاملی باشد)
9_ پارچه برای تمیز کردن
10ـ یک سطل و یا چرخ دستی برای حمل و نقل نمونه ها
11ـ پارچه مرطوب
12ـ ورق پلی تین
13ـ مدادرنگی (مدادشمعی) ضدآب
14ـ یک مخزن جهت عمل آوردن بتن که درجه حرارت آن به وسیله ترموستات قابل کنترل باشد
15ـ یک صفحه غیرقابل نفوذ آب یا صفحه کار جهت مخلوط کردن
از وسایل خود مراقبت کنید و آنها را در اطراف محل کار و در هوای آزاد رها نکنید.
قالبهای مکعبی
فقط از قالبهای فولادی و یا چدنی استفاده کنید. هرگز قالبهای چوبی را مورد استفاده قرار ندهید. یک قالب مکعبی معمولاً از دو نیمه تشکیل یافته است که به وسیله پیچ و مهره به یکدیگر متصل می شوند، تمام قالب با گیره برروی یک صفحه فلزی جداگانه که پایه را تشکیل می دهد قرار می گیرد.
سطوح داخلی قالب به وسیله ماشین تراش و با دقت زیاد زنده و صاف شده است و اگر دارای حفره و خراش بوده و مسطح نباشد مکعب بتنی از حالت خود خارج شده که منجر به دریافت مقاومت فشار غلطی در موقع آزمایش می گردد. به همین نحو، اگر زوایای داخلی قالب گونیا نباشد، نتایج آزمایش مکعب غلط خواهد بود. بنابراین، شما باید اطمینان حاصل کنید که هیچ گونه ملات سفت شده و یا کثیفی برروی سطوح لبه های بیرون آمده که دو نیمه قالب را به یکدیگر متصل می کند نمانده باشد، وگرنه احتمالاً آنها کاملاً بریکدیگر منطبق نخواهد شد. سفت بودن پیچ ها همیشه باید امتحان شوند، نه فقط برای اطمینان از اینکه مکعب از شکل خود خارج نشده، بلکه برای اینکه از نشت دوغاب بتن در موقع پر کردن مکعب نیز جلوگیری به عمل آید.
هنگام سوار کردن قالبها، سطح دو فلنج (لبه های بیرون آمده) را جهت جلوگیری از نشت در هنگام ریختن بتن با یک لایه نازک از روغن قالب بپوشانید. یک لایه نازک از روغن نیز باید بین قسمت زیرین قالب و صفحه نگاهدارنده آن در قسمت هایی که با قالب تماس دارند مالیده شود. به عنوان راه حل دیگر، مخصوصاً در مواقعی که قابلیت کارآیی بتن بالاست می توان از یک لایه نازک گریس استفاده نمود.
قسمت های داخلی قالب باید با روغن قالب کمی چرب شود تا از چسبیدن بتن به آنها جلوگیری کند، همچنین این روغنکاری باعث می گردد که از زنگ زدن قالب در مواقعی که مورد استفاده نیست جلوگیری به عمل آید.
شما باید اطمینان حاصل کنید که در تمام مواقع از قالب بخوبی نگاهداری می شود. بعد از هر بار مصرف آن را تمیز و روغنکاری نموده و هرگز آنها را در فضای باز که باعث زنگ زدن می شود رها نکنید.
نمونه برداری از بتن
اولین کاری که شما باید انجام دهید برداشت یک نمونه صحیح از بتن است که در حقیقت نماینده بتنی است که در کار مورد استفاده قرار می گیرد.
یک ارزیابی صحیح از کیفیت بتن تولید شده در یک زمان معین فقط موقعی امکانپذیر است که نمونه ها را به طور اتفاقی برداشت کنیم. برای حصول به این منظور، بهترین کار این است که در ابتدای شروع یک روزکاری تصمیم بگیریم که نمونه ها در یک زمان معین و یا از یک محل مشخص ( منظور بتن حمل شده به محل کار است) برداشت شوند. هر روز این زمان ها و یا محل ها باید متفاوت باشند. تعداد نمونه برداری که در زمان بتن ریزی در طول هر روز انجام می گیرد یا باید مشخص باشد و یا به وسیله مهندس مربوطه تصمیم گرفته شود. نمونه برداری از بتن هایی که آشکارا خیس و یا خشک باشد نباید انجام گیرد، مگر اینکه قبلاً چنین تصمیمی گرفته شده باشد.
این فقط قسمتی از متن تحقیق است . جهت دریافت کل متن تحقیق ، لطفا آن را خریداری نمایید
