پرسشنامۀ وسواس فکری - عملی
راهنمای نمره گذاری پرسشنامۀ وسواس فکری – عملی (OCI)
منبع
پرسشنامۀ وسواس فکری - عملی
پرسشنامۀ وسواس فکری - عملی
راهنمای نمره گذاری پرسشنامۀ وسواس فکری – عملی (OCI)
منبع
پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر[1]
روش نمره گذاری پرسشنامه:
شیوه نمره گذاری این پرسشنامه 24 ماده ای به صورت 7 گزینه ای می باشد و شامل گزینه های «بسیار موافقم»، «نسبتا موافقم»، «کمی
ابعاد پرسشنامه:
اعتبار (پایایی) و روایی پرسشنامه
منبع:
[1] Allen & Meyer's Organizational Commitment Questionnaire
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه28
فهرست مطالب
1- اصول ثابت و شکل زمانى حکومت اسلامى
صحابه مىنمایند. به هرحال، طبق نظر این اندیشمندان، اگر ولایتى هم وجود دارد،
بالاصالة از آن اهل شورا است و درست به همین لحاظ است که خداوند هرگز پیامبر خود را
مأمور به تعیین خلیفه نکرده، و بلکه، برعکس، رسول الله(ص) طبق مفاد دلیل شورا ملزم
بوده که سیاست امت را به خود آنان واگذارد.
به هرحال، اشارات ما به دیدگاههاى مذهبى در این جا صرفاً به منظور تأکید بر جایگاه
صحابه در دولتهاى نصگراى مدینه و به عنوان یک امر واقع است. فراتر از تحلیلهاى
مذهبى و کلامى، دیدگاههاى دیگرى نیز در توضیح اهمیت صحابه ارائه شده است. حمید
ربّانى در کتاب خود تحت عنوان اقتدار در اسلام، احترام صحابه را منبعث از احترام
کاریزمایى پیامبر(ص) دانسته و بدین ترتیب، ضمن استخدام الگوى کاریزماى وبرى،
گرایش مردم به صحابه را ناشى از تعلّق خاطر مسلمین صدر اسلام نسبت به شخصیت ویژه این دوره که با رحلت پیامبر بزرگ اسلام(ص) و شکلگیرى خلافت مدینه آغاز مىشود، دورانى
است که اندیشه و عمل سیاسى مسلمانان با استناد به نصوص و سیره هدایت مىشود. مهمترین
ویژگى این مرحله از تاریخ تفکر مسلمین، فقدان یک منظومه یا نظریه سیاسى منسجم، و نقش
برجسته صحابه در داورى نهایى منازعات و تصمیمات سیاسى است. افکار عمومى تقریباً بر
محور صحابه دور مىزد و اظهارنظرها و مواضع آنان ملاک نهایى مشروعیت حاکمان بود.[3]
قطعنظر از مبانى متأخرى که در باب عدالت صحابه و با ملاحظات ویژهاى تدوین
شدهاند، صحابه پیامبر(ص) در این دوران احترام و جایگاه تعیین کنندهاى در عرصه
سیاسى و زندگى عمومى مسلمین داشتند. چنین جایگاهى درواقع، مقبول خاص و عام،
و فرمانروا و فرمانبردار بود. امام على بن ابى طالب(ع) آنان را با عنوان اهل شورا معرفى
مىکند و خطاب به فرمانرواى نافرمان شام مىفرماید:
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
معجزات پیامبران
قرآن کریم معجزات بسیاری برای پیامبران نسبت می دهد٬ برای نمونه حضرت موسی دارای نه معجزه۱ و حضرت عیسی نیز دارای معجزات فراوانی بوده است که قرآن از برخی از آنها یاد می کند.۲ و اما نوع معجزه با چه معیاری تعیین می گردد؟ از نظر قران معجزات انبیا بر دو قسم است:۱ـ معجزات ابتدایی
۲ـ معجزات اقتراحی و هر نوع ویژگیها و شرایطی دارد که ذکر خواهد شد.
۱. معجزات ابتدایی
معجزات ابتدایی با خواست و اراده ی الهی تعیین می شود و پیشنهاد مردم یا پیامبر در تعیین نوع ان تأثیر ندارد. همانند عصای موسی٬ زنده ساختن مردگان توسط حضرت عیسی و عرضه قرآن کریم از سوی رسول خدا(ص). بیشتر معجزات ارائه شده از سوی پیامبران از این قبیل بوده است. این گونه معجزات با وضعیت فرهنگی و اجتماعی پیامبر صاحب معجزه ارتباط و تناسب دارد. چنان که در زمان حضرت موسی(ع) سحر و جادوگری رواج فراوان داشت٬ لذا معجزه ی این پیامبر عصایی بود که اژدایی بزرگ تبدیل می شد. در زمان حضرت عیسی(ع) امور طبی و درمانی در یونان و روم پیشرفت قابل توجهی کرده بود٬ اما معجزه حضرت عیسی(ع) ـ یعنی زنده کردن مردگان و شفای بیماران لاعلاج ـ ماهیتی به مراتب برتر از کارهای درمانی متداول داشت. در زمان رسول خدا(ص) نیز زبان عرب در نهایت فصاحت و بلاغت خود بود. در اینجا قرآن کریم به عنوان معجزه پیامبر اسلام (ص) نازل گردید و سخنوران و خطیبان عرب را در آوردن کتابی مانند آن به مسابقه طلبید و عجز همگان را در این مسیر به اثبات رساند.۳
۲. معجزات اقتراحی
معجزات اقتراحی یا معجزات پیشنهادی٬ با پیشنهاد مردم و در پی دعا و درخواست پیامبر و موافقت الهی٬ برای آنان عرضه می شود. نزول مائده (طعام) آسمانی در زمان حضرت عیسی۴ و شتر حضرت سالح در زمان این پیامبر۵ ٬ از این گونه معجزات است که هر دو در پی درخواست مردم و پزیرش الهی عرضه گردیدند. در زمان رسول خدا(ص) نیز مشرکان عرب مسائلی چند را به عنوان معجزاتی اقتراحی از پیامبر (ص) طلب کردند که مورد قبول خداوند قرار نگرفت.۶ چنان که پیش از آن هم٬ عده ای در زمان موسی(ع)٬ ایمان اوردن خود را مشروط به رؤیت خداوند کردند که البته با نزول صاعقه آسمانی مواجه شدند.۷
می توان گفت سنت الهی٬ بر ارائه معجزات ابتدایی ازسوی پیامبران است و درخواست معجزات اقتراحی بیشتر با پاسخ منفی از سوی خدا و رسول موجه بوده است. این امر چند دلیل دارد:
اول ـ از نظر قرآن مردم مجازند برای پی بردن به حقانیت یک پیامبر از او معجزه ای طلب کنند٬ اما در تعیین نوع معجزه و محدود کردن پیامبر به آموردن حقی برای مردم وجود ندارد به وپژه که آحاد مردم در تعیین نوع معجزه با هم وحدت نظر ندارند و هر کدام پیشنهادی ارائه خواهند نمود.
دوم ـ بسیاری از منکران پیامبران که معجزاتی را از آنان طلب می کردند٬ حقیقت جو نبودند بلکه بیشتر در مقام بهانه جویی٬ مانع تراشی و حتی پیشنهاد نوعی معامله٬ درخواستهایی تسلیم پیامبران می کردند٬ چنان که مشرکان قریش به رسول خدا گفتند:« ما به تو ایمان نخواهیم آورد٬ مگر آنکه چشمه سارهایی از دل زمین برای ما بشکافی٬ یا بوستانی از خرما و انگور برایت پدید آید و تو نهرها را در خلال بیشه هایش خروشان سازی٬ یا سنگهای اسمانی را ـ آن سان که می گویی بر سرکافران فرو افتاده است ـ بر سر ما فرواندازی یا خداوند و فرشتگان را بیاوری که گفتار تو را تأیید نمایند٬ یا خانه ای پر نقش و نگار ( از طلا) برایت پدید آید یا به آسمان بالا روی و حتی آسمان رفتنت را باور نمی کنیم٬ مگر آنکه نامه ای بر ما نازل کنی که آن را بخوانیم. بگو منزه است پروردگار من (از این سخنان بی ارزش) مگر من جز بشری هستم فرستاده خدا؟»۸
تحقیق در مورد : اهمیت دامپروری ، ورد 24 صفحه
فهرست
تاریخچه 2
اهمیت دام 4
اهمیت دامپروری در اقتصادیک مملکت 5
اهمیت دامپروری و تولیدات دامی 10
تنوع منابع پروتئینی حیوانی 13
ژنتیک واصلاح دام 13
سلول وتقسیم سلولی 15
ژن وانتقال صفات 16
دامپروری حداکثربهره دهی به دست آید 19
فرآورده های دامی 20
فرآوردههاى فرعى پس از کشتار 21
تاریخچه
هر موجود زندهاى چه نباتى و چه حیوانى جهت زنده ماندن به انرژى نیازمند است. موجودات زنده انرژى لازم براى ادامه زندگى را یا از طریق فتوسنتز بهدست مىآورند و یا از طریق تغذیهٔ مواد موجود در محیط پیرامون کسب مىکنند.
بشر اولیه هم از ریشه و میوهٔ گیاهان و هم از شکار بعضى از حیوانات آبزی، که بهوسیلهٔ دست شکار مىکرد، تغذیه مىکرده است، اهلى کردن حیوانات توسط بشر یکى از اقدامهاى اساسى و مهم بوده که سبب تحول غذائى و بهبود تغذیهٔ بشر گردیده است.
سگ اولین حیوانى بوده که در حدود ۱۲۰۰۰ سال قبل و بهدنبال آن، گوسفند در حدود ۱۱۰۰۰ سال پیش توسط بشر اهلى(۱) شدهاند.
(۱) . حیوان اهلى عبارت است از حیوانى است که تولید مثل آن تحت کنترل بشر بوده یا مىتواند در کنترل بشر باشد.
در اهلى کردن حیوانات عواملى که در نظر گرفته مىشد عبارتند از: تعلیمپذیری، اندازهٔ حیوان، شاخ، رنگ، کیفیت پوشش حیوان و تولید گوشت.
دستآموز و اهلى کردن حیوانات بهطور اتفاقى صورت گرفته است، بدون اینکه بشر متوجه بشود که چه حادثهاى در شرف وقوع است.
گردآورندگان و شکارچیان، اولین اهلىکنندگان حیوانات، هیچ پیشبینى در مورد نحوهٔ استفاده آتى از حیواناتى که اهلى مىکردند و حالا به صور مختلف مورد استفاده بشر قرار مىگیرند، نکرده بودند بشر پس از ساکن شدن در یک محل و کسب تجارت طولانی، بهنحوهٔ استفاده از حیوانات براى تولید شیر، پشم، نیروى کار، جنگ و ورزش پى برد و دامپرورى هم از این زمان، که بشر جهت تهیهٔ غذا و تأمین پوشش براى خود از حیوانات اهلى شده حمایت و از آنها نگهدارى کرد، شروع شده است.
با پیشرفت تمدن، افزایش جمعیت و اطلاعات و دانش انسانی، بشر به حیوانات و تولید آنها وابستهتر شده؛ طورى که امروزه دامپرورى یکى از مهمترین رشتههاى کشاورزى و تولیدات دامى یکى از عمدهترین و با ارزشترین فرآوردههاى کشاورزى است و مردم به فرآوردههاى دامى جهت تغذیه و تولید پوشاک بسیار نیازمند هستند. اهلى کردن حیوانات یکى از گامهاى عمده در پیشرفت زندگى از حالت بدوى به تمدن، در بسیارى از طایفههاى بشر اولیه است، که سبب تبدیل زندگى ایلى و قبیلهاى به زندگى شهرى و شهرنشینى شده است. قبل از اهلى کردن حیوانات بشر بدوى حیوانات را جهت استفاده از گوشت و پوست آن شکار مىکرده است؛ پس از اهلى کردن سگ، از این حیوان جهت نگهبانى در شب و شکار استفاده نمود.
رفتهرفته بشر بیشتر به ساکن شدن در یک منطقه عادت کرد و در خلال این مدت تقاضا براى نگهدارى و حمایت از حیوانات در موقعى که شکار کم مىشد و دسترسى به غذا محدود مىگردید بیشتر و محسوستر گردید. در همین اوان بعضى از دانهها بهطور محدود در اطراف محل زندگى کاشت مىشد و مازاد این محصولات جهت آذوقه زمستانى انبار مىگردید و بعد از این زمان اکثر حیواناتى که امروز در خدمت بشر هستند، اهلى شدند.
علاوه بر استفاده از حیوانات اهلى در امر تغذیه و پوشش، بعضى از افراد باهوش از آنها در امر باربری، شخم زنی، و غیره شروع به استفاده کردند. آغاز دامپرورى نشانگر اولین گامهاى پیشرفت مدنى بسیارى از گروههاى بشر اولیه است؛ گلهدارى شاخص برترى یک طایفه و یا گروه نسبت به گروه و یا طویف دیگر بوده است. طایفه یا گروهى که داراى گله زیادى بودند خیلى پیشرفتهتر و قدرتمندتر از طایفه و یا گروههاى دیگر بهحساب مىآمدند. با پیشرفت تمدن افراد بشر به حیوانات و تولیدات آنها وابستگى بیشترى احساس مىکرد و با شروع زندگى شهرنشینى و شناخت بیشتر از حیوانات و نیازهاى روزافزونى که بهوجود مىآمد، بشر توانست در اثر انتخاب و جفتگیرىهاى کنترل شده و ریخت و شکل ظاهرى حیوانات را بهتر بکند و در جهت رفع احتیاجات، تیپهاى دلخواه خود را بهوجود آورد.
اهمیت دام
دام از نظر کشاورزى به حیواناتى اطلاق مىشود که محصولات و فرآوردههاى آنها به نحوى مورد استفاده انسان قرار مىگیرند. این حیوانات معمولاً از علوفه و مواد گیاهى و یا سایر موادى که مستقیماً مورد تغذیه انسان قرار نمىگیرند، استفاده مىکنند. اهمیت و نوع دام نگهدارى شده و در هر جامعه و کشورى کاملاً متفاوت بوده و به فرهنگ، تمدن و اعتقادات دینى آن جامعه بستگى دارد.