فرمت فایل :power point( قابل ویرایش) تعداد اسلاید:34 اسلاید
تربیت را از دو نظر می توان تعریف کرد:
1- تربیت به معنی پرورش دادن ß رب و) مرحله پایانی آن هنگامی خواهد بود که فرد بتواند روی پای خود بایستد و استقلال و کفایتی یافته باشد که به مدد آن تنظیم امور خویش شود.
مفهوم مزبور: که اساساً دوره طفیلی بودن انسان را حیطه ی کار تربیت جلوه می دهد، مربی تا هنگامی دست به کار تربیت است که این خصیصه در مّتربی موجود باشد.
2- تربیت به معنی ربّوبی شدن (از رب ب) و ربوبی ساختن آدمی
دوره ی طفولیت و طفلیت بیرون از متن اصل تربیت و به منزله دوره ی تمهید برای ورود به آن است.
دامنه و حد مراحل تربیت، گسترده ی زندگی را در خود می گیرد و چنین نیست که فی المثل دهه ی دوم زندگی پایه امر تربیت باشد.
پس ربوبی شدن و ربوبی ساختن آدمی بسیار دامن گستر است و به پای تحولات و تطورات وسع وی، عرصه ها و مراحل تازه ای می یابد و در هر مرحله منزل و مقصدی تازه سربر می آورد.
نکته: از این رو نمی توان دستورالعملهایی را که در اخبار و روایات وارد شده و درباره ی هفت سال نخستین زندگی توصیه هایی دارد (بازی ـ تبعیت ـ وزارت) به منزله طرحی برای مراحل تربیت در نظر گرفت.
روایتی از امام رضا (ع) نقل می کنیم که در بررسی حاضر مستند قرار گرفته و می توان سه هفت سال مزبور را نیز بعضاً (و شاید تماماً) در ضمن آن گنجانده بدون آن که هفت سال سوم مرحله پایانی باشد.
«الایمانُ فَوقَ الاسلامِ بِدَرَجَهٍ و التَقوی فَوقَ الایمان بِدَرَجَهٍ و الیَقینُ فَوقَ التَقوی بِدَرَجَهٍ وَلَم یُقَسِّمَ بین ابعادِ شیءُّ اَقَل مِنَ الیَقینِ».
(ایمان، یک درجه از اسلام برتر است و تقوی یک درجه از ایمان برتر است و یقین یک درجه از تقوی برتر است. یقین به مقیاس کمتری بین مردم تقسیم شده است).
پاورپوینت درباره تعلیم و تربیت اسلامی
