لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه25
توپ سیاست در زمین ورزش
حمید مافی؛ورزش که روزگاری برای آمادگی بدن بود و تحلیل نرفتن قوه جسمانی و مبارزه جویی سربازان ، حال شکل دیگری یافته است، صنعتی پول ساز که ابزار دست سیاستمداران نیز هست.
اگر چه بنیانگذاران المپیک این مسابقات را برای آن بنیان نهادند تا چون حلقه های رنگارنگش مردمان را با نژادها، عقاید و ملیت های متفاوت کنار هم گردآورند، حال اما میدان مسابقه، میدان نبرد است. نبردی که ریشه در سیاست دارد و گاه بغض فقر فرو خورده ملتی با به ثمر رسیدن یک گل و یا به خاک مالیده شدن پشت یکی دیگر، می ترکد و شادی عمومی شکل می گیرد.
کم نیست در تاریخ ورزش دنیا، انتقام جویی های ورزشکاران به جای سیاستمداران. «دست خدایی» که به کمک مارادونا آمد تا تلافی تمام سال های تصرف جزایر فاکلند را بر سر انگلیس درآورد، استقامت جانانه الجزایری ها در برابر فرانسه، پیروزی انگلیسی ها برآلمان ها و .... در دنیای فوتبال نمونه هایی از این کارکرد جایگزین ورزش است.
ورزش خصلتی دارد که همه را فارغ از هر گرایش سیاسی به خود جلب می کند . به راستی کدام اتفاق تاریخی و رویداد سیاسی می تواند نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر جمعیت را به ورزشگاه بکشاند و میلیارد ها نفر را در پای تلویزیون میخکوب نماید جز دنیای توپ گرد و مستطیل سبز.
«زیدان» قهرمان ملی فرانسه است و شیراک به استقبالش می آید، مارادونا قهرمان آرژانتین است و رهبران آمریکای لاتین از ایستادن در کنار او لذت می برند و چه بسیار که فیدل انقلابی با مارادونا رفاقتی دیرینه دارد.
«پله» در برزیل اسطوره ای است که سیاستمداران برای کسب قدرت همیشه برآنند که او را وزیر خود بخوانند و چیلاورت افسانه ای در پاراگوئه تا مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری پیش می آید و قهرمانانه نشان می دهد که دنیای سیاست با ورزش فاصله ای زیاد ندارد.
این فقط فوتبال نیست؛ چرا که کاسپاروف، شطرنج باز قهار روسی، قصد آن دارد تا بخت خود را در حوزه سیاست بیازماید و شانه به پوتین می زند و رقابت انتخاباتی راه می اندازد. کشتی گیران سرزمین مغول ها، چیزی کمتر از دیکتاتورهای سیاسی ندارند.
برای مردم درمانده و عقب افتاده افریقا، هر دونده ای حکم یک قهرمان ملی دارد و چه راحت این قهرمانان را با اهالی سیاست می شود بر سر یک میز دید.
تحقیق در مورد توپ سیاست در زمین ورزش
