مقاله بررسی بازآفرینی محلات فرسوده براساس اصول نوشهرسازی با نمونه موردی قلعه آبکوه .
رشد جمعیت شهرنشین در مقاطع تاریخی منجر به جابه جایی جمعیت به مراکز شهرها و اسکان در بافت های فرسوده گشته است.لذا منجر به افزایش تراکم جمعیت در این فضا ها شده است که تبعات سوء اقتصادی و نا هنجاریهای اجتماعی را به دنبال دارد. روند فرسودگی منجر به کاهش کیفیت زندگی شده است. بنابراین تحولات مذکور نیاز به خدمات گوناگون از جمله نیاز به زیرساخت های حمل و نقل، دسترسی به تأسیسات و تسهیلات و نظایر اینها را در بافت فرسوده اجتناب ناپذیر می کند.
هدف از پژوهش حاضرارتقاء بافت فرسوده براساس اصول نوشهرسازی می باشد.تحقیق حاضرازنوع کاربردی بوده است و روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد.لذا جهت جمع اوری داده ازروش های میدانی و کتابخانه ای استفاده گردیده جهت تحلیل داده ها ازنرم افزارGIS ومدل کیفی SWOT استفاده گردیده شده است.یافته های تحقیق حاکی از ان است که اجرای نکات مثبت بومی شده اصول نوشهرسازی میتواند به بهبود وضع نابسامان محدوده کمک کند اما نقش این اصل به علت خواستگاهش در محدوده کم رنگ تر بود و اجرای بهتر اصول نوشهرسازی منوط به بومی کردن آن باشرایط و نوع برنامه ریزی آن در ایران است.
بررسی بازآفرینی محلات فرسوده براساس اصول نوشهرسازی