نظریه‌هاى تدریس
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات: ورد
تعداد صفحات: 32
بخشی از متن
نظریه‌هاى تدریس
در طول بیست سال اخیر، در زمینهٔ تدریس، نظریه‌هاى قابل توجهى طرح و ارائه شده است که تعداد زیادى از آنها بتازگى توسط گانیه (Gagne) و دیک (Dick) (۱۹۸۴) مورد بررسى و تجدیدنظر قرار گرفته‌اند. با توجه به تمامى این نظریه‌ها مى‌توان گفت که تاکنون نظریه‌پردازان موفق به ارائه یک نظریه تدریس هماهنگ و واحد نشده‌اند.
از جملهٔ این نظریه‌ها مى‌توان به نظریه تنیسون (Tennyson) (۱۹۸۰)درباره مفهوم تدریس، نظریه اسکاندورا (Scandura) (۱۹۷۷) درباره نظریهٔ ساخت تدریس و نظریهٔ لاندا (Landa)(۱۹۷۶) و برخى افراد دیگر دربارهٔ چگونگى تدریس و نظریهٔ کیس (Case)(۱۹۷۸) که براى تدریس کودکان پیش‌دبستانى و کودکستان کاربرد دارد، اشاره کرد.
کلیه نظریه‌هاى ارائه شده در مورد تدریس، به نوعى با یکدیگر تفاوت دارند، ولى با وجود این، مى‌توان تمامى نظریه‌هاى مختلف را در قالب و چهارچوب بزرگ‌ترى تحت‌عنوان یک نظریهٔ جامع تدریس ارائه کرد. موارد اختلاف میان نظریه‌هاى کوچک و فرعى با نظریهٔ جامع را مى‌توان در درجه یا میزان کلى و عمومى بودن آنها یا اهدافى که در پیش دارند یا هر دو جستجو کرد.
نظریهٔ جامع تدریس مى‌تواند براى معلم و مربى مفید و سودمند باشد و آنها را در رویارویى با نظریه‌هایى که با یکدیگر بى‌ارتباطند، یارى نماید.
تدریس
از تدریس، همانند یادگیری، تعریف‌هاى متعددى ارائه شده است. بعضى تدریس بیان صریح معلم دربارهٔ آنچه باید یاد گرفته شود مى‌دانند و گروهى دیگر تدریس را همورزى متقابلى مى‌دانند که بین معلم و شاگرد و محتوا در کلاس درس جریان دارد. عده زیادى از مربیان و متخصصان تعلیم و تربیت فراهم آوردن موقعیت و اوضاع و احوالى که یادگیرى را براى شاگردان آسان کند تدریس نامیده‌اند. از بررسى مجموع تعاریف ارائه شده در این زمینه مى‌توان نتیجه گرفت که تدریس یک فعالیت است، اما نه هر نوع فعالیتی، بلکه فعالیتى که آگاهانه و بر اساس هدف خاصى انجام مى‌گیرد، فعالیتى که بر پایه وضع شناختى شاگردان انجام مى‌پذیرد و موجب تغییر آنان مى‌شود، اگر چه هنوز هستند کسانى که بر اساس الگوها و روش‌هاى سنتی، تدریس را تنها به تلاش و فعالیت معلم در کلاس درس اطلاق مى‌کنند.
نظریه هاى تدریس
