پی سازی ساختمان
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:72
چکیده :
کلیات:
قبل از اقدام به پی سازی ساختمان، باید اطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد:
الف- نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی
ب- نشست زمین ناشی از حرکت و لغزش کلی در زمینهای ناپایدار
پ- نشست ناشی از ناپایداری زمین براثر گودبرداری خاکهای مجاور و حفر چاه
ت- نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان یا ابنیه مجاور آن ممکنست ایجاد شود.
تعیین تاب فشاری زمین
برای روشن کردن وضع زمین در عمق، باید چاه های آزمایشی ایجاد گردد. این چاه ها باید بعمق لازم و بتعداد کافی احداث گردد و تغییرات نوع خاک طبقات مختلف زمین بلافاصله مورد مطالعه قرار گیرد و نمونه های کافی جهت بررسی دقیق به آزمایشگاه فرستاده شود. برای بررسی و تعیین تاب فشاری زمین در مورد خاکهای چسبنده نمونه های دست نخورده جهت آزمایشهای لازم تهیه می گردد و برای خاکهای غیرچسبنده آزمایشهای تعیین دانه بندی و تعیین وزن مخصوص خاک و یا آزمایش بوسیله دستگاه ضربه ای در محل انجام میگیرد. در حین گمانه زنی باید تعیین کرد که آیا زمین محل ساختمان خاک دستی است یا طبیعی و تشخیص این امر حین عملیات خاکبرداری با مشاهده مواد متشکله جدار محل خاکبرداری و وجود سوراخها و مواد خارجی (نظیر آجر چوب و زباله و غیره) مشخص میشود.
چنانچه تشخیص داده شود زمین محل ساختمان خاک دستی است، باید عملیات احداث چاه از قشر خاک دستی عبور کرده و بزمین طبیعی برسد.
چنانچه زمین طبیعی قابل بارگذاری در عمقی بیش از آنچه که در نقشه پیش بینی شده است قرار گرفته باشد ، باید در محاسبات پی سازی تجدیدنظر شده و مشخصاتی متناسب با عمق و نوع و تاب زمین در نظر گرفته شود و هر گاه زمین طبیعی قابل بارگذاری عمق کم قرار گرفته باشد باید با رعایت حداقل عمق لازم بمنظور حفاظت پی از یخبندان و آبهای سطحی ، پی سازی ساختمان انجام گیرد.
در نقاطیکه دارای فصل یخبندان طولانی و شدید بوده و سطح آب زیر زمینی بالا باشد باید کف پی در عمق پائین تر از عمق یخبندان قرار گیرد و همچنین در ساختمان هائیکه دارای سردخانه بوده و سطح ایستابی بالا میباشد باید ترتیبی اده شود که زمین زیرپی از یخبندان مصنوعی نیز مصون باشد.
بمنظور تعیین تاب مجاز زمین میتوان از تجربیات محلی مشروط بر آنکه کافی بوده باشد استفاده کرد. ابعاد پی ساختمانهای ساخته شده قرینه ای برای تعیین تاب مجاز زمین خواهد بود.
هنگامیکه نتایج تجربی در دسترس نباشد و از طرفی تعیین دقیق تاب مجاز زمین با توجه به اهمیت ساختمان، مورد نیاز نباشد میتوان تاب مجاز را با تعیین نوع خاک توسط متخصص با استفاده از جداول شماره یک مندرج در بخش دوم آئین کاربرد مکانیک خاک شماره 2-19 ایران تعیین نمود.
قراردادن پی ساختمان روی خاکریزهائیکه دارای مقدار قابل توجهی مواد رسی بوده و یا بخوبی متراکم نشده باشد، صحیح نبوده و باید از آن خودداری کرد. در صورتیکه پی سازی در این نوع بعللی اجباری باشد باید نوع و جنس زمین مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته و سپس نسبت به پی سازی متناسب با این نوع زمین اقدام گردد.
بتن و بتن آرمه
مصالح
سیمان: سیمان پرتلند مورد مصرف در بتن باید مطابق ویژگیهای استانداردهای زیر باشد:
الف- سیمان پرتلند، قسمت اول تعیین ویژگیها، شماره 389 ایران
ب- سیمان پرتلند، قسمت دوم تعیین نرمی، شماره 390 ایران
پ- سیمان پرتلند، قسمت سوم تعیین انبساط، شماره 391 ایران
ت- سیمان پرتلند، قسمت چهارم تعیین زمان گیرش، شماره 392 ایران
ث- سیمان پرتلند، قسمت پنجم تعیین تاب فشاری و تاب خمشی شماره 393 ایران.
ج- سیمان پرتلند، قسمت ششم تعیین ئیدراتاسیون، شماره 394 ایران
سیمان مصرفی باید فاسد نبوده و درکیسه های سالم و در سیلوویا محلی محفوظ از بارندگی و رطوبت نگهداری شود. سیمانی که بواسطه عدم دقت در نگهداری و یا هر علت دیگر فاسد شده باشد باید فورا از محوطه کارگاه خارج شود.
مدت سفت شدن سیمان پرتلند خالص در شرایط متعارف جوی باید از 45 دقیقه زودتر و سفت شدن نهایی آن از 12 ساعت دیرتر نباشد. در انبار کردن کیسه های سیمان باید مراقبت شود که کیسه های سیمان طبقات تحتانی فشار زیاد کیسه هائیکه روی آن قرار گرفته است واقع نشود. درنقاط خشک قرار دادن کیسه ها روی یکدیگرنباید از ده ردیف و در نقاط مرطوب حداکثر از 4 ردیف بیشتر باشد محل نگهداری سیمان باید کاملاً خشک باشد تا رطوبت به آن نفوذ ننماید.
شن و ماسه: شن و ماسه باید از سنگهای سخت مانند گرانیک- سیلیس و غیره باشد. بکار بردن آهکی سست ممنوع است. ویژگهایی شن و ماسه مصرفی باید مطابق با استانداردهای زیر باشد:
الف- استاندارد شن برای بتن و بتن مسلح شماره 302 ایران
ب- استاندارد مصالح سنگی ریزدانه برای بتن و بتن مسلح شماره 300 ایران
مصالح سنگی بتن را میتوان از شن و ماسه طبیعی و رودخانه ای تهیه نمود بجز در مواردیکه در آن صورت باید مصالح شکسته مصرف گردد:
- در مواردیکه بکار بردن مصالح شکسته طبق نقشه و مشخصات ویا دستور دستگاه نظارت خواسته شده باشد.
- هر گاه مصالح طبیعی و یا رودخانه ای طبق مشخصات نبوده و یا مقاومت مورد نیاز را دارا نباشد.
- در صورتیکه بتن از نوع مارک 350 و یا بالاتر باشد.
چنانچه مخلوط دانه بندی شده با ویژگیهای استاندارد مطابقت نکند ولی بتن ساخته شده با آن دارای مشخصات مورد لزوم از قبیل تاب- وزن مخصوص و غیره باشد، دستگاه نظارت میتواند با مصرف بتن مزبور موافقت نماید.
شن و ماسه باید تمیز بوده و دانه های آن پهن و نازک و یا دراز نباشد. مقاومت سنگهائیکه برای تهیه شن و ماسه شکسته مورد استفاده قرار می گیرند نباید دارای مقاومت فشاری کمتر از 300 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشد.
دانه بندی ماسه باید طبق اصولی فنی باشد. ماسه ایکه برای کارهای بتن مسلح بکار می رود نود و پنج درصد آن باید از الک 76/4 میلیمتر عبور کند و تمام دانه های ماسه باید از سرندی که قطر سوراخهای آن 5/0 میلیمتر است عبور نماید.
دانه بندی ماسه برای بتن و بتن مسلح باید طبق جودل شماره یک باشد.
اندازه الکهای استاندارد
درصد رد شده از الکلهای استاندارد
9500 میکرن
4760 میکرون
2380 میکرون
1190 میکرون
595 میکرون
2597 میکرون
149 میکرون
100
95 تا 100
80 تا 100
50 تا 85
25 تا 60
10 تا 30
2 تا 10
جدول شماره 1: باقیمانده مصالح بین هر دو الک متوالی جدول فوق نباید بیش از 45 درصد وزن کل نمونه باشد.
حداکثر لای و ذرات ریز در ماسه نباید از مقادیرز زیر تجاوز نماید:
الف- در ماسه طبیعی و یا ماسه بدست آمده از شن طبیعی 3 درصد حجم
ب- در ماسه تهیه شده از سنگ شکسته 10 درصد حجم
برای کنترل ارقام فوق باید آزمایش زیر در محل انجام گیرد. در یک استوانه شیشه ای مدرج به گنجایش 200 سانتیمتر مکعب، مقدار 100 سانتیمتر مکعب ماسه ریخته و سپس آب تمیز به آن اضافه کنید تا مجموع حجم به 150 سانتیمتر مکعب برسد بعد آنرا بشدت تکان داده و برای سه ساعت بحال خود باقی گذارید پس از 3 ساعت ارتفاع ذرات ریز که بر روی ماسه ته نشین شده و بخوبی از آن مقادیر است از روی درجات خواند میشود و بر حسب درصد ارتفاع ماسه در استوانه محاسبه می گردد. درصد رس ولای و ذرات ریز که بدین ترتیب بدست میآید نباید از مقادیر مشخص شده در بالا تجاوز نماید.
مصرف شن و ماسه ایکه از خرد کردن سنگهای مرغوب و سخت در کارخانه بدست می آید، مشروط بر آنکه ابعاد دانه های آنها در جدول دانه بندی فوق قرار گرفته باشد، نسبت به شن و ماسه طبیعی ارجحیت دارد.
شن و ماسه بصورت حجمی و یا وزنی با پیمانه ها و یا ترازوهائیکه بدینمنظور تهیه شده اندزه میشوند. مقدار شن و ماسه مصرفی در بتن در جدولی که بعدا خواهد آمد مشخص شده است. ابعاد شن مصرفی برای بتن باید طوری باشد که 90 درصد دانه های آن بر روی الک 76/4 میلی متری باقی بماند.
انبار کردن شن و ماسه باید بنحوی باشد که مواد خارجی و زیان آور به آنها نفوذ نکنند. مصالح سنگی باید برحسب اندازه دانه ها تهیه و در محلهای مختلف انباشته شوند. مصالح درشت دانه (شن) باید حداقل در دو اندازه جداگانه تهیه و انباشته گردد. مصالحی که دانه بندی آنها حدودا بین 76/4 تا 1/38 میلیمتر است باید از مرز دانه های 05/19 میلیمتری و مصالحی که دانه بندی آناه بین 76/4 تا 8/50 یا 5/64 میلیمتر است باید از مرز دانه های 4/25 میلیمتری به دو گروه تقسمی گردند.
آب: آب مصرفی بتن باید تمیز و عاری از روغن و اسید و قلیائی ها و املاح و مواد قندی و آلی و یامواد دیگری که برای بتن و فولاد زیان بخش است، باشد. منبع تأمین آب باید بتائید دستگاه نظارت برسد. آب مورد مصرف باید درمخازنی نگهداری شوند که از آلودگی با مواد مضر محافظت گردد.
حداکثرمقدار مواد خارجی موجود در آب بشرح زیر است:
الف- حداکثر مواد اسیدی موجود در آب باید باندازه ای باشد که 50 میلیمتر مترمکعب سود سوزآور دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند.
ب- حداکثر مواد قلیائی موجود در آب باید باندازه ای باشد که 50 میلیمتر مکعب اسید کلریدریک دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آبرا خنثی کند.
پ- درصد مواد موجود در آب نباید از مقادیر زیر تجاوز کند:
مواد آلی - دو دهم در هزار
مواد معدنی- سه در هزار
مواد قلیائی- یک در هزار
سولفاتها- نیم در هزار
درحالتی که کیفیت آب مصرفی مورد تردید باشد در صورتی میتوان از آن استفاده نمود که تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با این آب حداقل 90 درصد تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با آب مقطر باشد. بطور کلی مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده برای ساختن بتن بلامانع است.
فولاد (آرماتور): آرماتور تمیز و عاری از پوسته های زنگ- روغن- گرد و خاک و یا هر نوع پوشش خارجی دیگرباشد. آرماتور معمولی باید از فولاد با مقطع دایره و یکنواخت بوده و در هیچ مقطعی بواسطه عواملی از قبیل زدگی تضعیف شده و خواص مکانیکی آن مطابق جدول شماره (3-1-4) باشد. آرماتور باید درنقاط خشک و عاری از رطوبت نگهداری شوند تا از نفوذ رطوبت و در نتیجه زنگ زدگی مصون بمانند.
میله گرد نباید به گل یا هر گونه مواد دیگری که تقلیل دهنده یا از بین برنده چسبندگی بین بتن و میله گرد است آغشته شده باشند بشرطی مجاز است که اولا زنگ زدگی و پوسته های آن با برس زدن کاملاً برطرف گردند و ثانیا ضخامت میله گرد پس از برس زدن و تمیز کردن بیش از 5/0 میلیمتر (نیم میلیمتر) کاسته نگردد.
در انبار کردن میله گرد ها باید دقت شود که آنها در مقابل هر گونه آسیبی، چه عمقی و چه سطحی و هر گونه زنگ زدگی و یا زیانهای دیگر محافظت گردند.
آزمایش فولاد: انجام آزمایشهای کنترل بعد از تحویل فولاد به کارگاه اجباری است و فقط در صورتیکه وزن کل آرماتور مصرفی در کارگاه از 50 تن کمتر باشد میتوان به تشخیص دستگاه نظارت از انجام این آزمایشها صرف نظر کرد.
برای کنترل حد جاری شدن و تاب کششی در حد گسیختگی و ازدیاد طول نسبی باید از فولادهائیکه بدفعات مختلف وارد کارگاه شده است نمونه برداری کرده و بآزمایشگاه فرستاد و چنانچه طبق تشخیص دستگاه نظارت آزمایشهای دیگری ضروری باشد (مانند آزمایش تاشدگی) این آزمایشها نیز برای روشن کردن بیشتر مشخصات فولاد باید انجام گیرد. اگر ضمن آزمایش فولاد نقطه جاری شدن مشخصی بدست نیاید (مانند فولاد گروههای b) باید تنش نظیر ازدیاد طول نسبی دائمی 2 در هزار را بعنوان حد جاری شدن اختیار نمود. در صورتیکه شرایط دیگری پیش بینی نشده باشد و تعداد نمونه برای هر پنجاه تن فولاد و برای هریک از قطرهای مورد استفاده 5 عدد میباشد.
بطور کلی آهنهای گرد مخصوص بتن مسلح باید از فولاد نرم بوده و دارای مشخصات زیر باشد:
الف- مدول ارتجای آهن برابر 2.100.000 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
ب- حد مقاومت ارتجاعی برابر 2400 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
پ- مقاومت گسیختگی باربر 3600 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
ت- ازدیاد طول نسبی در موقع گسیختگی برابر 20 درصد
ث- تنش مجاز برابر 1400 کیلوگرم بر سانتیمنتر مربع
در مواردیکه در نقشه های اجرائی آهن آج دار پیش بینی شده باشد باید از آهن آج دار مارپیچ (توراستیل )42 استفاده شود که مشخصات آن بشرح زیر است:
مدول ارتجاعی برابر 2.100.000 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و مقاومت ارتجاعی برابر 4200 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و مقاومت گسیختگی برابر 5000 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و ازدیاد طول نسبی آن در موقع گسیختن برابر 8 درصد و تنش مجاز آن برابر 2400 کیلوگرم برسانتیمتر مربع خواهد بود.
مواد شیمیائی
مصرف مواد شیمیائی در بتن باید طبق دستور دستگاه نظارت و از نوع و بمیزان خواسته شده باشد. مواد شیمیائی را باید در محلهای مناسبی نگهداری شوند بطوریکه از‌آلودگی، تبخیر، یخ زدگی و نیز تغییرات درجه حرارت زیاد و عوامل دیگری که باعث تغییرات در خواص شیمیائی میگردد، جلوگیری بعمل آید.
اجرای کارهای بتنی
کلیات: جهت اجرای کارهای بتنی باید علاوه بر استانداردهای موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران نکات زیر نیز رعایت شود: قبل از بتن ریزی باید کلیه وسائل مخلوط کردن و حمل بتن تمیز شوند. قالبها و محلهائیکه بتن در آنها ریخته میشود باید از مواد زائد و یخ پاک گردند. قالبها باید کاملاً مرطوب و یا روغن مالی شده باشند.
جایگزاری آرماتور، لوله، میله مهار و سایر قطعاتیکه در داخل بتن قرار میگیرند و همچنین سوراخها و فضاهای خالی که لازم است در داخل بتن تعیین شود باید قبلا به رویت و تصویب مهندس ناظربرسد. موادی که جهت سوراخها و فضاهای خالی در بتن قرارداده میشوند باید با موادی که بتوان آنها را بآسانی خارج نمود آغشته شوند.
سطوحی که با بتن در تماس است و قابلیت جذب آب دارد باید کاملاً مرطوب شود.
چنانچه در محلی که باید بتن ریخته شود آب وجود داشته باشد باید قبلا آب را از آن محل خارج کرد. اینکار ممکنست با کمک پمپ یا هوای فشرده و یا بصورت دیگری که دستگاه نظارت مجاز بداند انجام گیرد. قبل از بتن روی بتن قبلی، شیره خشک شد و مواد زائید و دانه های لق باید از سطح بتن پاک شود.
بتن باید با بتونیرساخته شود و زمان اختلاط نباید از 5/2 دقیقه کمتر باشد. اختلاط با دست فقط با اجازه دستگاه نظارت در موارد استثنائی و کم اهمیت مجاز میباشد که دراین صورت لازم است نکات زیر رعایت گردد.
الف- ده درصد برمقدارسیمان مندرج در نقشه ها اضافه شود
ب- مواد متشکله بتن باید قبل ازاضافه نمودن آب روی سطح صاف و تمیز سه بار بخوبی با هم مخلوط شود.
پ- ضمن اضافه نمودن آب لازم مخلوط حداقل سه بار بخوبی زیر و رو شود.
ت- بتن بدست آمده باید ظرف نیم ساعت مصرف شود.
درصورتیکه بتن ساخته شده با ماشین بمحل حمل گردد، باید حمل در اسرع وقت صورت گرفته و روشی به کار رود که از آغشته شدن آن بمواد زائد و یا جدا شدن اجزاء بتن از یکدیگر جلوگیری بعمل آید و در هر حال زمان حمل نباید از سی دقیقه تجاوز کند. بتن باید قبل از شروع به سفت شدن، در محل مورد مصرف ریخته شده و از بهم خوردن و جابجا شدن بعدی آن جلوگیری شود. در مورد بتن آرمه تراکم باید با نهایت دقت صورت گیرد تا حفره های هوا کاملاً از بین برود. بطور کلی ارتفاع ریختن بتن نباید حداکثر از 2 متر بیشتر باشد. استفاده از پمپ جهت انتقال بتن فقط درصورت موافقت دستگاه نظارت مجاز میباشد. انتقال بتن حاوی مصالح سنگی بزرگتر از 75 میلیمتر با استفاده از پمپ مجاز نمی باشد. بر ای تراکم بتن آرمه باید از ویبراتور استفاده نمود. ویبراتور باید بفواصل 50 سانتیمتری داخل بتن شده و از تماس آن با آرماتور و قالب بندی جلوگیری بعمل آید. داخل و خارج نمودن ویبراتور باید در حین ویبره کردن بآرامی صورت گیرد. ویبراتور باید بین 5 تا 15 ثانیه دربتن باقی مانده وقبل از ظاهر شدن دوغاب سیمان، از بتن خارج گردد. در بتن ریزی عمودی نظیر ستونها، تقویت قالب بندی برای تحمل اضافه فشار و ویبراتور ضروری نباشد برای تأمین تراکم لازم باید از تخماق دستی و کوبیدن با دست استفاده کرد) ویبراتورهای استوانه ای باید حتی المقدور در وضع قائم نگاه داشته شده و در امتداد محورشان جابجا شوند. استفاده از میزهای لرزان فقط برای بتن های با ضخامت حداکثر 20 سانتیمتر مجاز میباشد و لرزاندن بیش از اندازه بتن خصوصا در مواردی که بتن روان باشد مجاز نیست. بتن ریزی باید تا کامل شدن قطعه مورد نظروتا رسدن بمحل مجاز توقف بتن ریزی، بطور مداوم ادامه یابد. از متوقف نمودن بتن ریزی باید حتی الامکان احتراز کرد. عمل قطع بتن ریزی باید در نقاط حداکقل لنگر خمشی صورت گیرد. بتن کلیه قسمتهای پردهانه یک دال و تیرهای مربوطه آن باید در یک نوبت ریخته شود. سطح مقطع بتن در محل قطع بتن ریزی باید حتی الامکان عمود برسطح بتن ریزی باشد و در موقع شروع مجدد، سطح اتصال با برس سیمی تمیز و سپس خیس شده با دوغاب سیمان آغشته گردد. ضخامت لایه های مختلف بتن در هنگام بتن ریزی نباید برای بتن مسلح از 35 سانتیمتر و برای بتن در حجم های زیاد از 45 سانتیمتر بیشترشود. قطعات وبست های غیرفلزی که برای تثبیت آرماتورها مورد استفاده قرار گرفته باید هنگامی که دیگر لزومی بوجود آنها نیست برداشته شوند. کلیه کارهای بتنی مورد ایراد باید تخریب و تجدید و یا بنحویکه مورد قبول دستگاه نظارت باشد ترمیم گردد. تخلخل زیاد در سطح بتن، بتن ریخته شده را غیرقابل قبول میکند ولی تخلخل جزئی سطح بتن باید با ملات ماسه سیمان پرو صاف شود. در کلیه موارد ذکر شده تشخیص دستگاه نظارت ملاک عمل خواهد بود.
شرایط بتن ریزی
بتن ریزی در هوای سرد: تهیه و ریختن بتن نباید در حرارت کمتر از 2 درجه سانتیگراد صورت گیرد. در هوای سرد (نزدیک به یخ بندان) برای تسریع در سفت شدن بتن باید از سیمانهای تندگیر استفاده شود و یا بسیمان پرتلند معمولی به نسبت حداکثر 2 درصد کلرورکلسیم یا مواد مشابه اضافه کرد.
مصالح یخ زده بهیچوجه نباید مصرف شوند و بتنی که بعلت یخ زدن ضایع شده باشد باید تخریب و مخلوط تازه بجای آن ریخته شود.
در صورتیکه بتن ریزی در هوای غیرمساعد اجباری باشد (از صفر تا منهای پنج درجه سانتیگراد) باید پیش بینی های احتیاطی بشرح زیر بعمل آید:
الف- گرم کردن دانه های سنگی و گرم کردن آب تا 60 درجه سانتیگراد قبل از ساخت (هنگام ساخت نباید این حرارت از 38 درجه بیشتر باشد)
ب- مصرف 350 تا 400 کیلوگرم سیمان در مترمکعب بتن
پ- احتراز از حمل طولانی
ت- حفاظت سطوح برهنه بتن بلافاصله پس از ختم بتن ریزی برای اینکه اطمینان حاصل شود که تا سخت شدن بتن درجه حرارت بتن بالاتر از 6 درجه باقی خواهد ماند. میتوان از کلرور کلسیم یا مواد مشابه دیگری برای اختلاط بتن استفاده کرد. مصروف کلرور کلسیم نباید بیش از 2 درصد وزن سیمان باشد.
و...
دانلود پایان نامه عمران درمورد پی سازی ساختمان