حج یکى از ارکان مهمّ اسلام، و از بزرگترین فرائض دینى است.
قرآن مجید در یک عبارت کوتاه و پرمعنى مى فرماید: «وَ لِلّه عَلَى النّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ اِلَیْهِ سَبیلاً; براى خدا بر مردم است که حجّ خانه او کنند، آنها که توانائى رفتن به سوى او دارند» و در ذیل همین آیه مى فرماید: «وَ مَنْ کَفَرَ فَاِنَّ اللّهَ غَنِىٌّ عَنِ الْعالَمینَ; و هر کس کفر ورزد (و حج را ترک کند، به خود زیان رسانده)، خداوند از همه جهانیان بى نیاز است.»(1)
سوره آل عمران، آیه 97.
همچنین در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «کسانى که حج و عمره به جا آورند میهمان خدا هستند، هر چه بخواهند خدا به آنها مى دهد، و هر دعائى کنند به اجابت مى رسد، و اگر درباره کسى شفاعت کنند پذیرفته مى شود... و اگر در این راه بمیرند خداوند تمام گناهان آنها را مى بخشد.»
و نیز در حدیث دیگرى مى خوانیم: «اِنَّ الْحَجَّ المَبْرُورَ لا یَعْدِلُهُ شَىءٌ وَ لا جَزاءَ لَهُ اِلاَّ الجَنَّة; حجّ مقبول چیزى با آن برابرى نمى کند و پاداشى جز بهشت ندارد!»
«وَ اَنَّ الْحاجَّ یَکُونُ کَیَوم وَلَدَتْهُ اُمُّه; کسى که حج به جا آورد از گناه پاک مى شود، همانند روز که از مادر متولّد شده است.»
و این بزرگترین موهبت، و برترین افتخار، و بالاترین پاداش است.
بدون شک ثوابهاى عظیم و فوق العاده اى که براى حج در اخبار بالا و سایر روایات آمده، و همچنین کیفرهاى سختى که براى ترک آن در قرآن مجید و روایات اسلامى ذکر شده، همه به خاطر اسرار و فلسفه هاى مهمّى است که این عبادت بزرگ اسلامى دارد.
قرآن مجید در یک جمله کوتاه و بسیار پرمعنى درباره حج مى فرماید: «لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ; (مردم را دعوت به حج کن) تا شاهد منافع گوناگون خویش باشند!(
این منافع، فراوان است که در روایات معصومین(علیهم السلام) به آن اشاره شده، از جمله:
شامل 30 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله فلسفه حج