با نگاهی واقع بینانه به مسئله اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف آنها به راستی در می یابیم که سوء مصرف مواد افیونی از قرن ها پیش وجود داشته است و اکنون نیز تقریباً کشوری وجود ندارد که از گسترش سوء مصرف این گونه مواد در امان مانده باشد.
اگرچه از دیرباز در تمامی جوامع بشری سوء مصرف مواد افیونی به عنوان عادتی غیر اجتماعی و نامقبول تلقی شده است اما با وجود این عدم مقبولیت طبقات مختلف اجتماع با این مسئله به صورت جدی درگیر می باشد. به طوری که هم اکنون مردان و زنان زیادی خصوصاً از سنین نوجوانی تا میان سالی مواد مخدر مصرف می کنند و بدان وابسته شده اند. مواد مخدر و غیر قانونی انسان را می کشد و خانواده ها را به نابودی می کشد و توان آن را دارد که بر روابط بین المللی تأثیر بگذارد ، نظام های اقتصادی را خراب و دولت ها را تباه می کند.
سابقه ی مصرف مواد افیونی را در ایران و اوایل دوران صفویان به صورت بنگ می دانند ولی گسترش وسیع آن با توسعه ی زمینه فعالیت استعمارگران انگلیسی در ایران همراه بوده است.
اعتیاد به مواد مخدر مانع شناخت توان بالقوه اشخاص می شود و به این ترتیب به عنوان مانعی در برابر توسعه ی اجتماعی عمل می کند. تولید غیرقانونی مواد مخدر منابع انسانی و طبیعی را از فعالیت های مثمرتر منحرف و بنیاد رشد اقتصادی دراز مدت را سست می کند.
اعتیاد به مواد مخدر بر شمار هرچه بیشتری از کشورها اثر می گذارد . توان سازمان های بین المللی قاچاق مواد مخدر ، خطر فساد و ناپایدار کردن نهادهای حکومتی را به همراه دارد. در این بین مسلماً اولین و بیشترین زیان برای فردی است که گرفتار این مواد خانمان سوز شده باشد چراکه چه بسا زندگی هایی که در اثر تبهکاری های مرتبط با مواد مخدر به کلی ویران شده و از هم پاشیده است از طرفی همان طور که در فوق بدان اشاره شد بیشترین افرادی که گرفتار این مواد افیونی می شوند در سنین جوانی تا میان سالی قرار دارند.
بنابراین در این تحقیق سعی شده است با توجه به در معرض خطر بودن جوانان به شناسایی علل مرتبط با ایجاد اعتیاد در این گروه سنی پرداخته شود تا بدین ترتیب بتوان راهکارهای مؤثرتری در جهت مقابله با این علل پیدا نمود.
امروزه کسی نیست که در خصوص خطرات و اثرات سوء سیاسی و اجتماعی و فرهنگی معضل اعتیاد و قاچاق مواد مخدر شکی داشته باشد. کارشناسان و صاحب نظران معتقدند که در حال حاضر بحران مواد مخدر در کنار سه بحران نابودی محیط زیست، بحران تهدید اتمی و بحران فقر به عنوان مسأله روز در آمده است . طبیعی است که حل این بحران و معضل بلای خانمان سوز از عهده ی یک سازمان یا چند مرجع ، آن هم صرفاً با یک برخورد قعری نه تنها خارج بوده بلکه نگرش یک بعدی به مسأله است و وضعیت فعلی را بدتر خواهد نمود. به گونه ای که عمیقاً احساس می شود تنها راه حل موضوع، خارج شدن از برنامه ریزی و گام برداشتن در مسیر « برنامه ریزی » و ایجاد یک عزم ملی و بسیج همگانی در این راستا است.
اعتیاد یا به تعبیر آن وابستگی به مواد مخدر و سوء مصرف آن در قرن حاضر از مهم ترین و دردناک ترین معضلات بشری است. سیل خروشان اعتیاد بی رحمانه در مسیر حرکات خود کودکان و نوجوانان و جوانان و حتی سالخوردگان را طعمه قرار داده و علاوه بر متلاشی کردن کانون گرم و پاک سبب ناکامی در زندگی .و تمایل به طلاق و خودکشی و مرگ در آنها نیز می گردد.
یک مطالعه توصیفی تحلیلی به طور مقطعی با بررسی پرونده های پذیرش و درمان معتادین شهر الیگودرز به روش سرشماری از سال 1377 تا نیمه ی مرداد 1380 با رعایت اخلاق پژوهش انجام شده است که 97% مراجعین مرد با میانگین سنی 5/34 سال ، 70% متأهل با میانگین 6/2 فرزند بوده اند بیشترین فراوانی تحصیل در گروه های راهنمایی تا سیکل با 7/3% نمونه ها و بیشترین فراوانی سنی شروع مصرف سیگار در درجه ی اول سابقه خانوادگی مصرف مواد افیونی داشتند ( بخصوص پدر و برادر ) متوسط سن شروع اعتیاد 7/26 سال و میانگین طول مدت اعتیاد تا مراجعه جهت ترک اعتیاد 8 سال بوده است. 4/67% نمونه ها یک تا 5 بار سابقه ترک داشتند . 3 % به استفاده از سرنگ مشترک و 4% به ارتکاب سایر جرایم ( غیر از اعتیاد ) معترف بودند. مواد مورد مصرف 74% تریاک و 20% هروئین و روش رایج مصرف توفین 66% خوردن مواد 3/14 و تزریق 2/9 بود . در تحلیل آماری بین نوع ماده مصرفی با سن شروع مصرف مواد، محل تولد، دفعات مصرف روزانه و روش مصرف مواد، بین روش مصرف مواد با سن شروع مصرف مواد، تعداد دفعات ترک ماده مخدر، مقدار مصرف روزانه تریاک، بین مقدار مصرف مواد در شبانه روز با روش مصرف و اولین ماده ای که مورد مصرف قرار گرفته بود.
دانلود تحقیق بررسی عوامل مرتبط با اعتیاد جوانان به مواد مخدر در شهر مشهد