فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 20 صفحه
خلاصه
در دهه های اخیر توجه به انرژیهای پاک و تجدید پذیر از بزرگتریت اولویتهای کشورها در بخش محیط زیست و اقتصاد بوده است. استحصال و انتقال آب بمنظور توسعه کشاورزی و تامین آب شرب از اموری است که به صرف انرژی زیادی محتاج است. قسمت عمده این انرژی در ایستگاههای پمپاژ کوچک و بزرگی مصرف می‌شود که حداقل در کشور ما با راندمان بسیار پایین و تلفات انرژی چشمگیر کار می‌کنند. بدیهی است که استفاده از راهکارهایی که بتواند انرژی این بخش را تامین کند و از تلفات انرژی الکتریکی و سوختهای فسیلی بکاهد باید مدنظر باشد. یکی از اولین راهکارها، استفاده از انرژی فراوان و تقریبا رایگان خورشیدی برای تامین انرژی در همه بخشها و بویژه درصنعت آب است. این در حالیست که مطالعه اخیر نشان داد که در کشور ما برخلاف بسیاری از کشورهای پیشرفته، در حال توسعه و یا حتی فقیر دنیا، به این مهم توجه نشده است و برنامه مدونی برای تبدیل انرژی خورشیدی و استفاده از سیستمهای پمپاژ فتوولتائیک وجود ندارد. در این مقاله ضمن جمع بندی مطالعات و پشرفتهای جهانی در تولید انرژی خورشیدی و بکارگیری آن در سیستمهای پمپاژ آب و مقایسه آن با وضعیت ایران، نمونه عملی از کاربرد پمپهای فتوولتائیک معرفی و ارزیابی شده است که بر مزیت این پمپها نسبت به الگوهای مرسوم تاکید دارد. نتیجه مورد انتظار از ارائه این تحقیق، طرح مسئله در محافل علمی و تشویق سیاستمداران، دولتمردان و متخصصان به برنامه‌ریزی و سیاستگذاری در استفاده از این انرژی سبز در صنعت آب است که می‌تواند از پمپاژ آب در روستاها و واحدهای کوچک کشاورزی آغاز شود و به جهش اقتصادی در بخش انرژی و توسعه پایدار ختم شود.
- مقدمه
در هزاره سوم جهان با تغییراتی روبروست که بدنبال آن نیاز مبرم به تغییر در روش انجام کارها بوجود می‌آید. عدم شناخت و استفاده از تکنیکهای رایج در دهکده جهانی عقب‌ماندگی و سرخوردگی و حرکتی بدون بهره‌وری را در هر کشور بدنبال خواهد داشت. درحال حاضر انرژی نقش تعیین‌کننده‌ای در اقتصاد و سیاست جهانی ایفا می‌کند. همان طور که انرژیهای فسیلی در قرن بیستم موجب تحولات عظیم صنعتی شدند برای قرنهای آینده نیز انرژی از محورهای اصلی توسعه و فناوری در همه بخشهای جامعه خواهد بود.
آمار منتشر شده از سوی وزارت نیرو نشان می‌دهد که در سال 1373، 5/38 درصد از کل انرژی الکتریکی مصرف شده در بخش کشاورزی و صنعت در ایران توسط موتورهای الکتریکی بوده است. قسمت اعظم برق مصرفی در بخش کشاورزی در الکتروپمپهای مورد استفاده جهت پمپاژ آب در چاههای آب به مصرف رسیده است و این در حالی است که پمپهای مورد استفاده با راندمان بسیار پایین و حتی در حد 28% کار می‌کنند. از طرفی هزینه انرژی مصرفی یک الکتروموتور در طول عمر مفید آن 10 تا 20 برابر قیمت موتور، یعنی سرمایه گذاری اولیه است [1]. از سال 1377 لغایت 1385 مصرف کل انرژی در بخش کشاورزی با نرخ رشدی معادل 3/1 درصد، از 1/33 به 8/36 میلیون بشکه معادل نفت خام رسیده است. همچنین در سالهای مذکور مصرف برق در بخش کشاورزی از 1/8 درصد به 9/11 درصد رسیده است [2]. در حال حاضر بیش از 50000 حلقه چاه کشاورزی برقدار در سطح کشور موجود و در حال بهره برداری می باشد. مجموع مصرف انرژی الکتریکی سالانه چاههای برقدار حدود 8 میلیارد کیلووات ساعت می باشد. همچنین مقدار تقریبی 230000 حلقه چاه بدون برق در سطح کشور وجود دارد که توسط دیزل بهره برداری می‌شوند و سالانه معادل 4 میلیارد لیتر گازوئیل به ارزش تقریبی 800 میلیون دلار مصرف می نمایند و عمدتا در نوبت برقدار شدن قرار دارند [3]. مصرف انرژی در کشورهای درحال توسعه در سی سال گذشته رشدی بیش از چهار برابر داشته است و انتظار می‌رود این روند افزایشی در آینده نیز ادامه یابد [4]. رشد و موقعیت کشورهای درحال توسعه وابستگی شدیدی به انرژی قابل دسترس و قیمت آن دارد. این نکته نه تنها در کشورهای رو به توسعه بلکه در مورد کشورهای توسعه یافته نیز صادق است. با تمام این احوال دسترسی کشورهای درحال توسعه به انواع منابع جدید انرژی برای توسعه اقتصادی آنها اهمیت اساسی دارد و شکی نیست که دیگر نمی‌توان به سیستمهای موجود انرژی متکی بود و در نتیجه استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
تحقیق درباره کاربرد انرژی خورشیدی در تامین و انتقال آب