انگیزه و شرایط تولید:
کینز می گوید: «سرمایه داری زیبا نیست و اخلاقی هم نیست و کالاهای لازم را تولید نمی کند و نه من و نه جهان آن را نمی خواهیم ،اما جایگزینی برای آن نیست».
این ادعای عجیبی است، مسلما بدیلی برای سرمایه داری وجود دارد، آری «سوسیالیسم».
علم اقتصاد در اولین و ساده ترین تعریف، علم اختصاص منابع محدود به نیازهای نامحدود است .
با معیار قرار دادن این تعریف، عقلانی بودن شرایط و نحوه ی تولید در نظام سرمایه داری (هم سرمایه داری صنعتی و هم سرمایه داری مالی جدید) ادعایی گزاف به نظر می رسد.
شبکه ی سرمایه داری مالی جهانی و سرمایه داری صنعتی که بدنبال «جهانی شدن سرمایه» است ، سرمایه ی عظیم جهانی را به نحوی به کار می گیرد که تنها به باز تولید و انباشت مضاعف سرمایه ی خود بیانجامد.در چنین سیستمی کالاها و خدمات تنها برای کسانی تولید می شود که قادر به خرید آن ها باشند.
شرکت های چند ملیتی، پاسبانان با وفای سرمایه ی جهانی شده، هر روز کارخانه ای برای تولید اسباب بازی، موبایل، اسلحه و هزاران کالای غیر ضروری مشابه در کشورهایی که مواد اولیه و کارگر ارزان دارند بر پا می کنند. در شرایطی که میزان سرمایه ی جهانی در حدی است که با سیستمی عادلانه و عاقلانه در تولید و توزیع،گرسنه ای در جهان باقی نماند ، طبق گزارش سازمان ملل متحد 2/6 میلیون نفر در سال جاری بر اثر گرسنگیجان باخته اند و850 میلیون نفر هم دچار سوء تغذیه هستند (1) و این فارغ ازآمار کودکانی است که تحت شرایط سخت کار می کنند ، یا بر اثر بیماری های ساده و به دلیل نبود دارو از بین می روند.
در اینجا باید جنبه ی دیگری از تولید و نحوه ی اختصاص منابع تولیدی در سرمایه داری جهانی امروز را مورد توجه قرار دهیم . آن طور که مارکس اشاره می کرد، بورژوازی در حل تضادهای درونی نظام سرمایه داری هر روز تضادهای حادتری ایجاد می کند و جامعه را با سرعت بیشتری به دو قطب« بورژوا » و« پرولتاریا » تفکیک می کند (2) .این تحلیل، امروز در مقوله ی نظامی گری لجام گسیخته ی ایالت متحده که طلایه دار سرمایه داری جهانی است نمود یافته است. این نظامی گری که به نوعی به تمامی کشورهای جهان تسری یافته است، منابع بسیاری را به تولیدات نظامی و تسلیحاتی اختصاص می دهد. به نحوی که بودجه ی نظامی ایالات متحده به تنهایی از بودجه ی بسیاری از کشورهای بزرگ و پیشرفته جهان بیشتر است.
اقتصاد و کاپیتالیسم 32 ص - ورد