خانواده:
در ایران باستان خانواده ، هسته اولیه جامعه را تشکیل می داد . ازدواج در نزد ایرانیان یک تکلیف دینی و پیمان مقدس بود . به همین دلیل اگر کسی عمدا از ازدواج سرباز می زد گناهکار شمرده می شد . همچنین مردان زمانی می توانستند مقام و نصبی بگیرند که همسر داشته باشند . در ایران باستان پدر به عنوان سرپرست خانواده نقش مهمی داشت و اجرای مراسم مذهبی و حفظ امنیت خانواده برعهده او بود .
ازدواج معمولا خانوادگی و میان گروهی بود ؛ یعنی افلب سعی می کردند با افرادی از دودمان خود ازدواج کنند تا با انها هم خون باشند و خصوصیات آن دودمان را حفظ کنند.
ایرانیان باستان برای اولاد پسر ارزش خاصی قائل بودند . این موضوع به خصوص برای شاهان و درباریان که سلطنت موروثی داشتند اهمیت ز یادی داشت . درآن دوره چند همسری نیز وجود داشت و افراد توانمند و ثروتمند چند زن داشتند .
در ایران باستان خانواده ها بیشتر مواد مورد نیاز خود چون خوراک و پوشاک و ابزار را خودشان در خانه تولید می کردند . زنان در کنار مردان به نخ ریسی ، قالی بافی و مشارکت در کشاورزی می پرداختند .
خانواده ها همچنین مرکز تربیت و آموزش بودند و اصول و ارزش های اخلاقی چون راستگویی ، امانتداری ، میهن دوستی و وفای به عهد و پیمان را به اعضای خانواده خود می آموختند . پدران شغل خود را به پسران می اموختند همچنان که مادران به عنوان کدبانوی خانواده ، رسوم خانه داری را به دختران اموزش می دادند .
زندگی روستایی و شهری:
پیش از این خواندید آریایی ها که به ایران مهاجرت کردند ، قبیله های کوچ نشین بودندکه به تدریج یکجا ساکن شدند .
در دوره ایران باستان اغلب مردم در روستاها زندگی می کردند و کشاورزان بیشتر جمعیت آن زمان را تشکیل می دادند . البته تعدادی قبایل نیز در گوشه و کنار سرزمین ما زندگی می کردند . تا قبل از سلسله ساسانیان شهرهایی در قلمرو ایران ساخته شدند ، اما تعدادشان زیاد نبود . این شهرها بیشتر محل زندگی شاهان و ماموران حکومت بود . در دوره ساسانیان ، فرمانروایان شهرهای زیادی را بنا کردند و جمعیت شهری به طور چشمگیری افزایش یافت .
در این شهرها علاوه بر ماموران حکومتی ، صنعتگران ، بازرگانان و پیشه وران نیز زندگی میکردند .
شامل 11 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت اوضاع اجتماعی ایران باستان