لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 103
فهرست:
اثر ضددردی عصاره الکلی بذر گیاه تاتوره در موش‌های صحرایی نر دیابتی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین
مصرف قهوه به کاهش بیماری‌های کبدی کمک می‌کند
نیمی از داروهای جهانی منشا گیاهی دارد
تولید پلاستیک از گیاهان
تاثیر تاریخهای مختلف کاشت بر عملکرد اسانس گیاه دارویی و میزان زنیان
8 هزار گونه گیاهی در ایران شناسایی شد
اسید تانیک موجود در «سماق» فاکتور مثبتی به عنوان ضد عرق است
بررسی تغییرات کمی و کیفی اسانس گیاهان آویشن
سویا، اکسیر جوانی
گیاه مرزه اثرات ضدانعقادی دارد
میزان روغن و اجزای متشکله آن در دانه های رازیانه بعد از استخراج
گیاهان دارویی در فرهنگ مردم
گیاهان دارویی، طلای سبز ایران زمین
کشت ۲۰۶ گونه گیاهی در کلکسیون گیاهان دارویی استان یزد
سرخارگل (Echinacea purpurea ) گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ایها (Asteraceae ) . سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) می باشد. منشاء این گیاه شمال آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین دایمی است.
مقاله در مورد گیاهان دارویی