داد و ستد اوراق مالی به لحاظ تاریخی نیازمند حضور دادوستدکنندگان در اماکن خاص و ارتباط رودر روی آنها بوده است.بازار سهام غیربورسی نزدک ( NASDAQ ) از نخستین بازار هایی بود که درآن فن آوری، جایگزین داد و ستد فیزیکی شد.بعدها ، اغلب بازار های بورس دنیا از قبیل بورس لندن، توکیو،و فرانکفورت به معاملان الکترونیک روی آوردند.بازار بورس نیویورک ، بزرگترین بازار بورس دنیا هنوز مبتنی بر سیستم داد و ستد فیزیکی می باشد با این وجود سیستمی را ارائه کرده است که سهامداران جزء و عمده با استفاده از آن می توانند اقدام به معامله الکترونیک نمایند.
نوآوریهای عرصه ارتباطات و رایانه امکان ثبت سفارش الکترونیک در هر نقطه از جهان وانتشار گسترده قیمتها و اطلاعات معاملاتی را فراهم نموده و اشکال جدیدی از سیستم های معاملاتی را بوجود آورده است.این نوآوریها سهامداران را از ارتباط مستقیم و رو در رو درتالار های معاملاتی و شبکه های تلفنی بی نیاز کرده است.فن آوری جدید، هزینه های راه اندازی سیتم های معاملاتی جدید را پایین آورده و موانع ورود رقبای جدید را کاهش می دهد.سرانجام ،پیشرفتهای فن آوری ارتباطات، فرآیند ثبت سفارش را سرعت بخشیده و انتقال اطلاعات بازار به گروه وسیع تری از فعالان را امکان پذیر می سازد.سیستم های اجرای الکترونیک معاملات در سطح بین المللی به طرز قابل توجهی گسترش یافته و بازار های بورس جدید تقریباً تمام الکترونیک می باشند. ام فان ( M.Fan ) در کتابش با عنوان " تجارت الکترونیک و انقلاب در بازار های مالی " نگاهی جامع به تأثیر فن آوری های جدید بر بازار های مالی افکنده است.ال.هاریس در کتابش با نام " معامله و بازار های بورس : ساختار خرد برای حرفه ای ها" موضوعات مربوط به بازار های مالی را بطور جامع بررسی کرده است.
تأثیر مبادلات الکترونیک بر بازارهای مالی
