دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
نقشه راه برای دولت الکترونیکی در جهان در حال توسعه
مقاله ای مفید و کامل
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:51
فهرست مطالب :
پیشینه
گسترش خدمات به شهروندان
گسترش مولد بودن عوامل دولت
قدرتمند کردن سیستم قانونی و قدرت قانون
افزایش ارجحیت بخشهای اقتصادی
گسترش کیفیت زندگی برای جوامع عقب مانده
آیا اهداف ضدفساد دولت الکترونیکی را عمومی کنیم یا خیر؟
آمادگی برای یک دولت الکترونیکی
کاربرد ارتباط فعلی و ICT بوسیله دولت
سرمایه انسانی در دولت
منابع بودجه ای موجود و پیش بینی شده
فضای تجارت الکترونیکی
آمادگی کارکنان برای تغییر
محل خارج شدن رهبران الکترونیک
جلوگیری از یک خطا
مخالفت و عقب گرد
چکیده :
دولتهای سراسر جهان در حال پذیرش دولت الکترونیک اند . در هر منطقه از جهان از کشورهای در حال توسعه گرفته تا کشورهای صنعتی دولتهای ملی و محلی در حال قراردادن اطلاعات بر روی شبکه اند و فرآیند تصدیق و اتوماسیون و تعامل الکترونیکی با شهروندانشان هستند. این علاقه شدید گاهی از بخشی از باوری به وجود می آید که می گوید تکنولوژی معمولا از دولت یک تصویر منفی می دهد. در بسیاری از مکانها مردم دولتهایشان را در مقابل شدیدترین نیازهایشان پوچ ، بی ارزش و غیرمسؤل می دانند. سوءظن به دولت اسلحه ای برای مردم و تجارت است . خدمتگذاران شخصی معمولا به عنوان استفاده کنندگان در نظر گرفته می شوند .
گسترش تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT) باعث این امیدواری می شود که دولت می تواند تغییر شکل دهد و در حقیقت مسئولین فرانگر در هر کجا از تکنولوژی برای پیشرفت دولتشان استفاده می کنند .
بطور گسترده تعریف دولت الکترونیکی ، استفاده از ICT برای گسترش دولت مؤثر و مفیدتر است و خدمات دولتی در دسترس را تسهیل می کند ، به خیل بیشتری از مردم اجازه دستیابی به اطلاعات را می دهد و دولت را در مقابل مردم حسابگرتر می کند. دولت الکترونیکی ممکن است از طریق اینترنت در دادن خدمات درگیر شود . تلفن ، مراکز ارتباطی (شخصی یا عمومی) ، ابزارهای بی سیم و یا سیستم های ارتباطی دیگر از این نمونه اند . اما دولت الکترونیکی یک دسترسی کوتاهتر به توسعه اقتصادی ، افزایش بودجه و بطور واضح دولت مؤثر نیست . دولت الکترونیکی یک انفجار بزرگ ناگهانی و دائمی برای تغییر فضـای دولـت بـرای همیشـــه نیسـت . دولـت الکترونیکی یک فراینــد است کـه ت– کامـل (e-volution) نامیده می شود و معمولا یک کشمکش است که هزینه ها و مخاطرات اقتصادی و سیاسی را بهمراه دارد.
این مخاطرات می توانند بسیار برجسته باشند. اگر به خوبی با آنها برخورد نشود دولت الکترونیکی منابع را از بین می برد در قول و قرارهایش در دادن خدمات خوب شکست می خورد و این باعث ناامیدی مردم نسبت به دولت می شود . بخصوص در جهان سوم جائیکه منابع کم یابند ، دولت الکترونیکی باید مناطقی را هدف قرار دهد که در آنها شانس موفق شدن بیشتری وجود دارد و موفق شود.
بعلاوه دولت الکترونیک در جهان سوم باید وضعیتهای منحصر بفرد و مشخص را هماهنگ کند . مانند نیازها و موانع . اینها ممکن است شامل یک فرهنگ دائم شفافی شود که فاقد شالوده است ، فاسد است ، سیستم آموزشی ضعیفی دارد و در آن شانس دست یابی به تکنولوژی مساوی نیست . بسیاری اوقات کمبود منافع و تکنولوژی با کمبود دسترسی به تخصص و اطلاعات مخلوط می شود.
نقشه مسیر برای دولت الکترونیکی در جهان سوم:
این پروژه بوسیله علاقمندی به بکارگیری و آموختن درسهای دولت الکترونیک در جهان سوم به منظور به نهایت رساندن شانس موفقیت در پروژه های آینده مورد انگیزه واقع شده است ." نقشه مسیر برای دولت الکترونیکی در جهان سوم" فرازهای مسکلات و موضوعات عمومی تلاشهای دولت الکترونیکی را دنبال می کند و پیشنهاداتی برای مدیریت آنها می دهد.
نقشه مسیر تجربیات جمع آوری شده ای را که یک گروه از متخصصان دولت الکترونیک در جهان سوم امید به پیشنهاد دادنش به دیگران در دنبال کردن راه دولت الکترونیک دارند منعکس می کند ، متخصصان و کارکنانی که در ساخت این نقشه دخالت دارند ، با نام گروه دولت الکترونیکی در جهان سوم خوانده می شوند و اهل همه کشورهای جهان اند ، برزیل – شیلی – چین – دانمارک – مصر – هند – اسرائیل – مکزیک – افریقای جنوبی – تانزانیا – تایلند – امارات متحده عربی و امریکا. مسؤلین اهل شهرها ، استانها یا کشورهایی اند که برنامه های برجسته دولت الکترونیکی را به همراه دارند . کلیدهای آنها برای موفقیت و بصیرت از شکستهایی ناشی می شود که در راه با آن مواجح شده اند .
این گروه کاری یک کنفرانس اولیه در 6-7 آگوست 2001 در شهر ردوود کالیفرنیا (California redwood city) در قلب سیلیکون ولی (silicon vally) برپا کردند . اعضای گروه کاری به گفتگوهایشان از طریق پست الکترونیکی در ماههای بعد نیز ادامه دادند.
نقشه مسیر ده سؤال را مطرح می کند که متخصص دولت الکترونیکی از سراسر جهان اعتقاد دارند که برای طراحی ، مدیریت، اندازه گیری و درک موفقیت آمیز دولت الکترونیکی حیاتی اند . این گروه کاری اعتقاد دارند که کارکنان دولت الکترونیکی از خود ده سؤال می پرسند قبل از اینکه وارد مسیر دولت الکترونیکی شوند.
مسیر راه دو مخاطب اصلی دارد : 1- دولت ها و شرکای اجرایی شان که برای مسیر دولت الکترونیک جدیدند و بدنبال راهنمایی برای تهیه پروژه ها هستند. 2- دولتها و شرکای اجرایی که هم اکنون در حال اجرای پروژه هایی اند که می خواهند نظرها و پیشرفتهایشان را در برابر نقشه مسیر آزمایش کنند . درسهایی که در تایلند و مکزیک یاد گرفته شدند به اندازه درسهایی مهم اند که در سوئد یا انگلستان بوسیله رهبران الکترونیک آموخته شده اند و برای کشورهای در حال توسعه دیگر نیز مهم و مرتبط اند .
گزارش یک ابزار عملی است به این معنا که برای مجریان دولت الکترونیکی کارآمد است و بکار گرفته می شود. در حقیقت بطور هدفمند مختصر و خلاصه است . تلاشی رد برجسته کردن همه موضوعات دولت الکترونیکی ندارد و همچنین موضوعات را تاحد بسیار جزئی و کوچک مورد بررسی قرار نمی دهد . در عوض ، گزارش ده سؤال اصلی را که ممکن است ده سؤال اصلی را که دولت الکترونیکی مشتاق باید در نظر بگیرد مشخص می کند .
در هنگامیکه درسهای گرفته شده از تجارت اعضاء را پیشنهاد می کند ، در جاهای دیگر گزارش " نام نامها " جائیکه درسها – مخصوصا از شکست هایی که در اعتماد بین همه وجود دارد را نمی آورد . گروه کاری می داند که فقط یک " اندازه متناسب برای همه " راه حلهای دولت الکترونیک وجود ندارد . در حقیقت هر کشور یا هر سطح از دولت در آن یک ترکیب منحصر بفرد از موارد ، ارجحیت ها و منابع را داراست . بعلاوه نقشه مسیر راهنمایی بر پایه تجارب به زور است نه یک ضمانت برای موفقیت دولت الکترونیکی .
سؤالات ارائه شده همه فازهای دولت الکترونیک از قبیل ایجاد نظرگاه برای توسعه ساختار مدیریت ، بدست آوردن آمادگی به منظور ایجاد شاخص ها و سنجش موفقیت را دربر می گیرد . نقشه مسیر پیشنهادی را در مورد این سؤالات " چرا " و " در چه زمانی " طرحهای شهروندان را به دولت الکترونیکی وارد کنیم مطرح می کند. همچنین می پرسد چگونه کاغذبازی ناامید کننده را بفهمیم و اهمیت هم سازکردن برنامه ها با تکنولوژی موجود را درک کنیم.
پیام اساسی گزارش این است که : دولت الکترونیک در فکر تبدیل دولت به شهروند محوری بیشتر است ، موفقیت دولت الترونیک نیازمند تغییر چگونگی کار دولت ، چگونگی ارتباط آن با اطلاعات ، چگونگی نظر کرکنان در مورد شغل شان و ارتباط آنان با مردم است. بدست آوردن موفقیت در دولت الکترونیک همچنین نیازمند همکاری دولت ، شهروندان و بخش خصوصی است. فرآیند دولت الکترونیک نیازمند داده های متوالی و گرفته هایی از "مشتریان" ، جامعه ، تجارت و کارکنان است که از خدمات دولتی استفاده می کنند. نظرات و نیازهایشان برای کارکرد دولت الکترونیک ضروری است. گروه کاری در مجمع اقیانوس آرام در مورد سیاست بین المللی از همه پیشنهادات در مورد نقشه مسیر و مهمتر از آن مطالعات موارد "درس های آموخته شده" از تجربیات دیگران در دولت الکترونیک استقبال می کند. امید خالصانه داریم که برخی از نصایح موجود در این نقشه مسیر به راهنمایی کارکنان در از عهده برآمدن از مشکلات مسیر دولت الکترونیک کمک کند.
گروه کاری آوریل 2002
1- چرا ما به ایجاد دولت الکترونیک تشویق می کنیم ؟
فهمیدن اینکه دولت الکترونیک در مورد تغییر تکنولوژی است ، یک ابزار است. دولت الکترونیک در مورد تغییری است که به شهروندان و تجار در یافتن فرصتی جدید در جهان آگاهی اقتصادی کمک می کند. دارای قدرت بزرگی است. اگر دولت الکترونیک بخشی از یک برنامه بزرگتر تغییر چگونگی کارکرد دولت ، مدیریت اطلاعات مدیریت وظایف داخلی ، خدمات رسانی به تجار و شهروندان نباشد پس ممکن است همه منافع پیش بینی شده از سرمایه گذاری و زمان بدست نیاید. از دولت الکترونیک برای تفکر دوباره درباره نقش دولت استفاده کنید. از آن به عنوان یک ابزار برای توسعه اقتصادی بیشتر و اداره بهتر استفاده کنید. بدانید که ساده نخواهد بود دولت الکترونیک نه آسان است و نه ارزان. قبل از پیشنهاد دادن زمان ، منابع و سیاست ضروری است که مقدمه اجرای دولت الکترونیک را ایجاد کنیم، دلایل اصلی برای تشویق دولت الکترونیک را بیابید. دولت الکترونیک یک دسترسی کوتاه به توسعه اقتصادی ، بودجه اندوزی واضح و دولت مؤثر نیست. بلکه یک ابزار برای بدست آوردن این اهداف است. مخصوصا در کشورهای در حال توسعه یعنی جائیکه منابع کم یابند و حرکت به سمت جلو با یک طرح بیمار دولت الکترونیکی اشتباه بسیار هزینه بری خواهد بود هم از لحاظ اقتصادی هم از لحاظ سیاسی.
دولت الکترونیکی ، مانند همه تغییرات نمی تواند براحتی با وضع یک قانون یا صادر کردن یک دستور بوسیله رهبران سیاسی بدست آید. این نیاز به تغییر طرز تفکر و عملکرد کارگذاران دارد و نیازمند چگونگی نگاه آنان به شغلهایشان ، چگونگی مشارکت اطلاعات بین ادارات (G2B) ، با تجار (G2B) و با شهروندان (G2C) است. نیازمند بازساخت فرآیند تجارت دولت در هر دو مورد با آژانس های شخصی و با خود دولت است. در همین زمان دولت الکترونیک به تغییرات خارج از دولت جواب می دهد. چگونه یک جامعه، شهروندانش، تجارش و جامعه مدنی با دولت و با اطلاعات ارتباط برقرار می کند بصورت ریشه ای در بسیاری از مناطق در حال تغییر است. شهروندان شروع به انتظار داشتن از خدمات دولتی برای مقایسه با بخش خصوصی اند. همیشه شهروندان اکثرا مانند مشتریان عمل می کنند. دولت باید با این سازگار شود و دولت الکترونیک ابزاری است که می توند به آن کمک کند.
هشدار: کامپیوتر # تغییر
از دولت الکترونیک و ICT به عنوان عوامل یک برنامه بزرگتر مدرنیزاسیون دولت استفاده کنید. با اضافه کردن کامپیوترها و مدم ها دولت را تسعه نمی دهد و روش های قدیمی مشابه را به روش های خودکار تبدیل نمی کند. مؤثرتر کردن روش های ناکارآمد مولد نخواهد بود. مرکزیت بخشیدن به کامپیوتر کارکنان را در مقابل مشتریان دولت و شرکایش خدمتگذارتر نمی کند. رهبران باید درباره چگونگی مجهز شدن به تکنولوژی برای دستیابی به اهداف تغییر فکر کنند. ICT وسیله ای برای قادر ساختن دولت به تغییر است.
رفتار با دولت الکترونیک به عنوان یک فرآیند تغییر و نه یک کامپیوتری شدن کارهای دولتی به ساخت یک "جامعه اطلاعاتی" که در آن زندگی شهروندان بوسیله دستیابی به اطلاعات اقتصادی و سیاسی که از طرف دولت پیشنهاد می شود کمک می کند. این بسرعت به یک ارحجیت کلیدی برای همه کشورهای غنی و فقیر تبدیل می شود. تکنولوژی های قدیم و جدید – قسمت e از کلمه (e-government)- به آسانی می تواند به معنای دستیابی به اهداف بزرگتر جامعه باشد. بعلاوه محوریت بر روی عقیده "e-government" درباره خلق یک "i-government" یا "i-society" فکر کنید که I به معنی [intelligent] (باهوش) یا [information] (اطلاعات) است. به مواردی مانند چگونگی استفاده دولت و جامعه از اطلاعات روزافزون و چگونگی جوابگویی دولت به نیازهای شهروندان و گرفته هایش محوریت بخشید.
در یک دولت چندگانه در چین، خلق یک "جامعه اطلاعاتی" به عنوان یک طرح برای پایه های دولت الکترونیک را می توان دید. این نظریه دیدگاه کلی شهر دولت الکترونیک را تعریف می کند که این دیدگاه در مورد دیدن شهروندان ، تجار ، مدارس ، مدیریت خدمات عمومی و صنعتی که همه بر اساس اطلاعات اند را بیان می کند. شبکه ها و ICT به قسمتی از کار روزانه و زندگی آنان تبدیل می شود.
2- آیا ما نظرگاه و ارجحیت های واضح برای دولت الکترونیکی داریم؟
دولت الکترونیکی می تواند به موارد متفاوتی دلالت کند و در همه اندازه ها و اشکال بوجود می آید. پس در مورد نظرگاهتان درباره دولت الکترونیکی مطمئن شوید.
مناطق ارجحیت و نظرگاه را تعریف کنید: هدف دولت بیشتر اهداف مشترک جامعه است. بعلاوه فرآیند طراحی را با ایجاد یک دیدگاه وسیع از دولت الکترونیک که با سهامداران مشترک است شروع کیند ( سهامداردان شامل شهروندان ، تجار ، کارکنان ، گروههای جامعه مدنی و دیگرانند). نظرگاه وسیع باید از اهداف و دل مشغولیهای بزرگ جامعه منشاء بگیرد.
دلایل و اهداف بسیار محتملی وجود دارد که دولت الکترونیکی باید ه آنها گوش کند. بنابراین فهرست وسیعی از اهدافی که بوسیله کل جامعه به آن تشویق می شود شامل موارد زیرند:
- گسترش خدمات به شهروندان
- گسترش مولد بودن عوامل دولت
- قدرتمند کردن سیستم قانونی و قدرت قانون
- افزایش ارجحیت بخشهای اقتصادی
- گسترش کیفیت زندگی برای جوامع عقب مانده
در میان هر فهرست ، موضوعات متفاوتی ممکن است خارج شود. با این موضوع هر جامعه باید نظرگاهی داشته باشد که با فهرستی کوتاه از مناطق ارجحیت برای برنامه دولت الکترونیک همراه باشد. به بیان دیگر، نظرگاه وسیع دولت از نگرانیهای اصلی جامعه منشاء می گیرد و مناطق هدف از نظرگاه دولت مشاء می گیرد.
چگونگی تعریف نظرگاه وسیع و ارجحیت مناطق برای دولت الکترونیکی به وضعیتها و آرزوهای جامعه بستگی خواهد داشت. مثلا اولین نگرانی جامعه باید بوجود آوردن یک دولت حسابگر باشد، دولت الکترونیک آن را منعکس می کند، به این دلیل بالاترین ارجحیت باید به مناطقی داده شود از قبیل افزایش شفافیت در بخش قانونی یا مبارزه با فساد.
بنابراین جامعه ای دیگر می بایست آرزوهایش را بر گسترش خودش در تجارت محوری در منطقه اش مرکزیت بخشد. پس نظرگاه دولت الکترونیکی این جامعه باید تسهیل تجارت و خدمات را برای تجار بطور همزمان افزایش دهد. شاید افزایش سیستم مالیات یا قانون سرمایه گذاری بتوانند بخشهای اولیه در این مورد باشند.
هشدار: مال اندروزی نباید دیدگاه وسیعی باشد که دولت الکترونیک را تشویق کند. دولت الکترونیک نباید به تنهایی یک استراتژی برای کاهش هزینه دولت باشد، هر چند که این می تواند یک نتیجه باارزش تلقی شود. مال اندروزی یک راه ساده برای فروختن دولت الکترونیکی به رهبران سیاسی و جامعه است. بنابراین با چند استثناء ، کاربردهای دولت الکترونیکی هزینه ها را در دوره کوتاه خود دولت کم نمی کند هر چند ممکن است هزینه ها برای شهروندان و تجارتها کاهش یابد.
دولت الکترونیک باید یک دیدگاه مشترک باشد. سهامداران دولتی یا غیر دولتی را برای شرکت در تعریف نظرگاه تشویق کنید. اگر بخشهای عمومی یا خصوصی فقط پس ز انجام طرحهای دولت الکترونیک و شروع کار مورد مشورت قرار گیرند، مخاطرات برنامه های دولت الکترونیک بلااستفاده یا نامرتبط خواهند بود. یک دیدگاه مشترک ما را مطمئن می سازد که سازندگان کلیدی و جوامع برنامه های دولت الکترونیک را از ابتدا تا به آخر پشتیبانی و "خریداری" می کنند. یک نظرگاه مشترک دولت الکترونیکی به معنای یک سهم از درآمد است.
دخالت دادن سهامداران – شهروندان – انجمن ها – تجار – کارکنان دولت – NGOS ها – اتحادیه ها و گروهای مدنی جامعه به این معنی نیست که همه تصمیمهای دولت الکترونیک باید همه گروهها را آگاه کند یا رضایت آنها را جلب نماید. دولت الکترونیک به یک رهبری پر دل و جرأت و سیاستمدار نیاز دارد ( در بخش سؤال 4 و امیدهای سیاسی درباره آن بحث خواهد شد). بنابراین تعریف نظرگاه و انتخاب مناطق ارجع تر نیازمند داده های سهامداران و نه فقط متخصصین و کارگذاران است.
در بسیاری از کشورها شامل کشورهای در حال توسعه شهروندان به دولتهایشان در جاهایی که تاریخچه رهبری داشته است بی ثباتی سیاسی و یا میزان فساد بالا بوده است ، سوء ظن دارند. برای اطمینان یافتن از اینکه سهامداران عمومی در تلاش های دولت شریک خواهند بود ، اطمینان داشتن به دولت مهم است. کمبود اطمینان به دولت باعث دست نیافتن دولت به اولویت ها و یا تاخیر در انجام آنها می شود.
مکانیزمهای دریافت داده ها از سهامدران مختلف ، متفاوت خواهد بود اما تلاش برای وارد کردن سهامدارن غیردولتی در تصمیم گیری دولت الکترونیک هزینه آن را می پردازد. دولت باید توجه خاصی به اینکه چه کسی می تواند در تعریف نظرگاه و چگونگی امنیت داده ها به دولت کمک کند. در بعضی مناطق دولتها می توانند نشست های دولتی را سازماندهی کنند و یا از شهروندن رأی گیری کنند. در مناطق دیگر شهروندان و بخش های خصوصی در کمیته ها مجتمع می شوند که طرح دولت الکترونیک به طریق همکاری متقابل توسعه یاید.
تبدیل نظرگاه به مرکزیت شهروند:
درنهایت دولت الکترونیک باید در مورد دستیابی به نیازهای شهروندان و افزایش کیفیت زندگی باشد. با قرض گرفتن یک آموخته از بخش خصوصی دولت الکترونیک با مشتری و خدمات معیار باشد. این به معنای این است که نظرگاه دولت الکترونیک دستیابی به اطلاعات ، به خدمات مساوی و روندهای مدنی و تجاری بوجود آورد. حتی وقتی پروژه های یک دولت الکترونیک بدنبال فرآیندهای دولتی بین المللی هستند. هدف آخر باید رفتار بهتر دولت نسبت به شهروندان باشد. و این به معنای شناخت نقش های متعددی است که شهروندان به عنوان شرکاء، پرداخت کنندگان مالیات ، کارفرماها ، کارگران ، دانش آموزان ، سرمایه گذاران و لابی ها دارند.
تمرکز نظرگاه دولت الکترونیک مصر بر روی تعریف دوباره ارتباط بین دولت و شهروندان است. مصر در حال بوجود آوردن روندهایی است که به مبادله خدمات دولتی متقابل وابسته است. مثلا روند ثبت زاد و ولد و دادن شناسنامه یا گواهی فوت چیزی است که بیشتر از همه در دسترس است (بوسیله یک تلفن یا اینترنت). به این طریق مصر شروع به قدرتمند کردن مردم و حذف راههای سنتی ای است در آن کارکنان دولت با شهروندان ارتباط دارند.
و...
NikoFile
