تحقیق در مورد امام زمان

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد امام زمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه19

نام: محمد بن الحسن .

کنیه: ابوالقاسم.

امام زمان(ع) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(ص) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.

القاب: مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف صالح.

شیعیان در دوران غیبت صغرى ایشان را «ناحیه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بیش از 180 لقب براى امام زمان(ع) بیان شده است.

منصب: معصوم چهاردهم، امام دوازدهم شیعیان و بر پاکننده اولین حکومت واحده جهانى در دوره آخر الزمان.

تاریخ ولادت: نیمه شعبان سال 255 هجرى.

برخى روز تولد آن حضرت را هشتم شعبان و برخى دیگر 23 رمضان دانسته‏اند. سال تولد آن حضرت را نیز برخى 256 و برخى 258 دانسته‏اند.

محل تولد: سامرا (در سرزمین عراق کنونى).

نسب پدرى: ابو محمد، حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابى‏طالب(ع).

نام مادر: نرجس. نام اصلىِ وى ملیکه، دختر یشوعاى، فرزند قیصر روم است. برخى گفته‏اند که نام وى صیقل مى‏باشد.

مدت امامت: امامت آن حضرت در دو مرحله است که به «غیبت صغرى» و «غیبت کبرى» شهرت یافته است.

مدت «غیبت صغرى» از هنگام ولادت آن حضرت، در سال 255 تا سال 329 هجرى، به مدت 74 سال بوده است. و «غیبت کبرى» از سال 329 هجرى آغاز و تاکنون ادامه یافته است. این غیبت همچنان ادامه دارد تا خواست خداوند منان بر ظهور آن حضرت تعلق گیرد. در آن زمان، غیبتش به پایان مى‏رسد وحکومت اسلامى، در سراسر جهان، به رهبرى آن حضرت محقق مى‏گردد. 

ولادت
ولادت حضرت مهدی صاحب الزمان ( ع ) در شب جمعه ، نیمه شعبان سال 255یا 256 هجری بوده است . پس از اینکه دو قرن و اندی از هجرت پیامبر ( ص ) گذشت ، و امامت

تحقیق در مورد امام زمان

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد امام زمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه55

فهرست مطالب

 امام دوازدهم نواب خاص کیفیت خواستگاری نرجس خاتوان و جواب وی

«ملیکه» همان اسمی که ما «ملکه» می‌گوییم، یعنی «دختر شاه»، «نرگس» هم نوشتند، چیزهایی دیگر هم نوشتند. این دختر در قصر پادشاهی قیصر بود، اما طرز فکرش الهی. آسمانی بود، همیشه در کلیساها به سر می‌برد و پیوسته با خدا خلوت کردن و به اصطلاح اقانیم سه گانه را نپرستیدن و خدا یگانه را پرستیدن می‌گذراند. همین نرگس، دختر روم خواب دید مجلسی است و پیغمبر اکرم(ص) با وصی خود آمده‌اند برای خواستگاری و داماد را نیز آورده‌اند. اما داماد کیست؟ امام حسن عسگری(ع) است. عروس از خواب با گریه بلند می‌شود. چرا این خواب تمام شد؟ چرا در بیداری نیست؟ خلاصه دل داد، به طوری که شب و روز گرفتار بود و گریه می‌کرد و گفت: این را دانستم که پیغمبر مسلمانان بود و بقیه نیز از صحابه و ائمه مسلمین هستند و او هم فرزند پیغمبر(ص) است اما من چطور به او برسم. او مسلمان است و من مسیحی دختر قیصر روم. گریه از این جهت بود که برای من حجتی پیدا شده و دل به کسی داده‌ان که هیچ وسیله وصولی به او نیست. مدتی از این ماجرا گذشت. این خبر به بزرگان و کسانش رسید. چه کنیم؟ هر کس چاره‌ای اندیشید تا شبی دیگر فاطمه زهرا(علیهم السلام) را به خواب دید که تو عروس منی و این هم داماد است. نرگس درخواست کرد که چطور خود را به او برسانم؟

اینجا بود که دستور دادند به او که به زودی جنگی خواهد شد. کنیزان را در این جنگ می‌برند تو هم همراه کنیزان بیا از آن راهی که زنان می‌روند و از فلان جا برو که وقتی اسیر می‌کنند تو هم اسیر مسلمانان شوی. تو را به مقصد می‌رسانیم. اینجا کاملاً واضح و روشن برایش گفته شد. چندی نگذشت که چنین شد. اینجا نرگس به طور ناشناس همراه کنیزان