چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری دانشآموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان رباطکریم در سال 86-85 میباشد.
روش پژوهش در این تحقیق روش آزمایشی بود. که در این پژوهش ابتدا 200 نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شد که پس از انجام پیش آزمون از بین آنها دانشآموزانی که کمترین نمره سازگاری را کسب نمودند 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند.
جهت اندازهگیری دادهها از پرسشنامهها سازگاری سینها و سینگ (1993) که شامل 60 سؤال که حوزههای عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانشآموزان دبیرستانی را میسنجد استفاده شد و همچنین مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل در ده جلسه یک ساعت و نیم اجرا شد و در پایان نیز از هر دو گروه گواه و کنترل پسآزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (جدول و نمودار) و جهت آزمون فرضیههای پژوهش از آمار استنباطی (T مستقل و کواریانس) استفاده شد.
نتایج این پژوهش نشان داد که روش مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل TA بر سازگاری اجتماعی و سازگاری کل شرکتکنندگان تأثیر معنادار داشته است همچنین نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معناداری بین سازگاری دانشآموزان پایه اول و دوم میباشد و سازگاری عاطفی و آموزشی نیز افزایش یافته است ولی معنادار نبوده است.
پایان نامه بررسی تأثیر مشاوره گروهی بر دانش آموزان دختر