دُزدگیر وسیله‌ای است که به هنگام گذر از یک حریم خصوصی یا شکستن یک قفل، با اعلام صدا، این عمل غیرقانونی را اعلان می‌کند.
دزدگیرهای موجود در بازار هرچند از لحاظ ظاهر در انواع و اشکال مختلفی ارائه شده‌اند، ولی بطور کلی همگی آنها دارای یک ساختار مشترکی می‌باشند، یعنی اکثر دزدگیرها دارای خط تحریک باز و خط تحریک بسته هستند که محل وصل حسگر باز و حسگر بسته می‌باشند و دارای کلید معمولی یا سوئیچ آلفا و یا قفل رمزی و یا کلید کنترل از راه دور جهت روشن و خاموش کردن دستگاه می‌باشند. همچنین مدارات دزدگیر شامل مدار شارژ باتری جهت قطع شدن برق دستگاه بوده و دارای مدار آژیر می‌باشند و در نهایت دزدگیرها گاهشمار ورود و گاهشمار خروج و گاهشمار آژیر دارند و ممکن است مجهز به تلفن کننده خودکار در هنگام تحریک نیز باشند.
جعبه دزدگیر
جهت ایمنی دستگاه دزدگیر، بهتر است که مدار اصلی دزدگیر در یک جعبه آهنی به طول 30 سانتیمتر و عرض 25 سانتیمتر و پهنای 10 سانتیمتر که به شکل یک کمد کوچک ساخته شده و با یک در که بر روی لولا قرار داشته و باز و بسته می‌شود، قرار گیرد (مانند جعبه نامه‌های پستی) و در جعبه سوراخی جهت خروج سیمها در نظر گرفته شود و بهتر است که سیمها از داخل یک لوله پلاستیکی (مانند شلنگ) عبور داده شوند و چنانچه سیم کشی دزدگیر توکار باشد، ایمنی بیشتری را ایجاد می‌نماید.
ضمنا دیودهای نوری واقع بر مدار دزدگیر بهتر است از روی مدار خارج شده و بر روی جعبه دزدگیر نصب گردیده و توسط سیم به مدار دزدگیر وصل شوند. یک سوئیچ آلفا بر روی جعبه دزدگیر جهت قطع و وصل سیستم نصب می‌شود. همچنین در صورتی که خواسته باشید مدار شماره‌گیر خودکار تلفن را به مدار دزدگیر نصب نمایید، بایستی یک بلندگوی کوچک در محل نقطه SP (بلندگو) وصل نموده و داخل جعبه دزدگیر و در کنار میکروفون مدار شماره‌گیر اتومات قرار دهید. ضمنا جهت خنک شدن قطعات واقع در جعبه بهتر است که از دو طرف، سوراخهایی جهت ورود و خروج هوا برای مدار در نظر گرفته می‌شود.
طرز وصل کردن سیمهای دستگاه دزدگیر
معمولاً در اکثر دزدگیرها از جعبه اصلی که مدار دزدگیر در آن قرار دارد، مجموعا هشت سیم خارج می‌شود. چهار سیم برای چشم نوری فروسرخ (حسگر نوری) خارج می‌شود که دو سیم از این چهار سیم مربوط به ولتاژ مثبت و منفی 12 ولت تغذیه چشم فروسرخ و دو سیم دیگر مربوط به نقطه رله چشم می‌باشد که در هنگام تحریک، این دو سیم به یکدیگر وصل می‌شود.
حال اگر تعداد چشمها بیشتر شود، باز هم همین چهار سیم خارج می‌شود که از مثبت و منفی به تک تک چشمها، ولتاژ رسیده و دو سیم دیگر به بقیه چشمها که دو پایه آنها با دو پایه دیگر چشمها بطور سری قرار گرفته می‌شوند، متصل می‌گردد و همچنین دو سیم از مدار دزدگیر به ولتاژ 220 ولت برق شهر وصل می‌شود و دو سیم دیگر جهت وصل شدن به بلندگو خارج می‌شود.
بلندگوی دزدگیر
معمولاً در دستگاههای دزدگیر، صدای قوی آژیر یک امتیاز بشمار می‌آید و اکثر مردم مایل هستند که صدای آژیر دزدگیر قوی باشد. ازاینرو بهتر است که از بلندگوهای بوقی جهت این کار استفاده شود. معمولاً بلندگوی بوقی یا وات جهت این کار مناسب می‌باشد و بهتر است که بلندگو در یک جعبه فلزی محکم شده و جلوی جعبه باز باشد و باید آن را در بیرون ساختمان و در قسمت بلندی نصب نمود که دسترسی به آن به سادگی ممکن نباشد.
اگر سیم کشی بلندگو توکار باشد، بهتر می‌باشد، زیرا یکی از آنها مشکلات دستگاههای دزدگیر مسئله بلندگو می‌باشد و چنانچه سیمهای بلندگوی آن قطع شود، خبر کننده دستگاه از کار می‌افتد. البته می‌توان چندین بلندگو در چند نقطه با یکدیگر موازی کرد و نصب نمود و کمی ضریب ایمنی را بالاتر برد. همچنین اگر از بلندگوی بدون سیم استفاده شود، مشکل قطع شدن سیمهای بلندگو نیز وجود نخواهد داشت. مدارات الکترونیکی بلندگو شامل یک مدار ایجاد پالس ویک مدار تقویت کننده (امپلی فایر )میباشدکه این مدارات به بلندگو نصب می شوند.این مدارات بیشتر از ترانزیستورها و اسی های قدرت با توان بالا در مدار خود استفاده می کنند.
شامل 16 صفحه Word
دانلود تحقیق دزدگیر