مقاله فردوسی

اختصاصی از فی فوو مقاله فردوسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:10

فهرست و توضیحات:

مقدمه

فردوسی

زندگی

 تولد

بنا به نظر پژوهشگران امروزی، فردوسی در حدود سال ۳۱۹ هجری شمسی در روستای باژ در نزدیکی طوس در خراسان متولد شد.

استدلالی که منجر به استنباط سال ۳۱۹ شده‌است شعر زیر است که محققان بیت آخر را اشاره به به قدرت رسیدن سلطان محمود غزنوی در سال ۳۷۵ شمسی می‌دانند:

بدانگه که بُد سال پنجاه و هشت  نوان‌تر شدم چون جوانی گذشت

فریدون بیداردل زنده شد  زمین و زمان پیش او بنده شد

و از این که فردوسی در سال ۳۷۵ پنجاه و هشت ساله بوده‌است نتیجه می‌گیرند او در حدود سال ۳۱۹ متولد شده‌است.

تولد فردوسی را نظامی عروضی، که اولین کسی است که دربارهٔ فردوسی نوشته‌است، در ده «باز» نوشته‌است که معرب «پاژ» است. منابع جدیدتر به روستاهای «شاداب» و «رزان» نیز اشاره کرده‌اند که محققان امروزی این ادعاها را قابل اعتنا نمی‌دانند. پاژ امروزه در استان خراسان ایران و در ۱۵ کیلومتری شمال مشهد

کارافرینی حکیم ابوالقاسم فردوسی

اختصاصی از فی فوو کارافرینی حکیم ابوالقاسم فردوسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:10

فهرست و توضیحات:

مقدمه

بیان مسئله

حکیم ابوالقاسم فردوسی

زندگی فردوسی:

و از این که فردوسی در سال ۳۷۵ پنجاه و هشت ساله بوده‌است نتیجه می‌گیرند او در حدود سال ۳۱۹ متولد شده‌است.

وقتی که او فقط 23 ساله بود، شاهنامه ای یافت که بوسیله ابومنصور المعمری نوشته شده بود، اما آن به صورت شعر نبود و تشکیل شده بود از نمونه های قدیمی تر که به سفارس ابومنصور بن عبدالرزاق نوشته شده بود این کشف لحظه ای مهم در زندگی این شاعر بود. فردوسی تهیه شاهنامه اش را در عصر سامانی در سال 977 پس از میلاد آغاز کرد. در طول زندگی فردوسی، سلسله سامانی به وسیله امپراطوری غزنویان برچیده شد.

پی از 30 سال کار سخت، او کتاب را تمام کرد و دو یا سه سال بعد از آن فردوسی به شهر غزنه که پایتخت غزنویان بود رفت تا آن را به شاه هدیه کند. داستانهای گوناگونی در متون مربوط به قرون وسطی وجود دارند که در انها عدم علاقه پادشاه جدید، سلطان محمود غزنوی، به فردوسی و زندگی او نشان داده شده است. بر طبق گفته تاریخ نویسان محمود به فردوسی قول داده بود به ازای هر بیت شعر یک دینار بدهد که جمعاً می شد 60 هزار دینار اما بعداً به جای دینار به او درهم داد (20 هزار درهم) که در آن زمان بسیار کم ارزش تر از دینار بود. ( هر 100 درهم یک دینار ارزش داشت) . بعضی فکر می کنند حسادت شعرای دیگری که در دربار شاه کار می کردند. منتهی به این خیانت شد، این رویداد موجب تشویق دشمنان فردسی در دربار پادشاه شده اما فردوسی پول را قبول نکرد و به نقل از بعضی روایات آن به مرد فقیری داد که شراب می فروخت. برای مدتی در سیستان و مازندران سرگردان بود و با دلی شکسته و خشمگین بهتوس بازگشت. او را در پشت سر شعری را برای شاه به جای گذاشت و به دیوار اتاق چسبانید که تمام آن سالها بر روی آن کار کرده بود. آن شعری طولانی و حاکی از عصبانیت بود، بیشتر شبیه به فحش و ناسزا که با کلمات زیر خاتمه می یافت: « کینه و انتقام بهشت  فراموش نخواهد کرد. حاکم ستمگر را از کلمات آتشین من آب کن و از خشم یک شاعر بلرزان»