این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین جهت گیر مذهبی و شادکامی ذهنی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور مرکز شهرستان پارس آباد در سال تحصیلی 91-90 انجام شد.
از این جامعه آماری تعداد 85 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب گردیده و بررسی شدند. در این تحقیق جهت سنجش جهت گیری مذهبی در « پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت» و برای سنجش شادکامی ذهنی از «پرسشنامه آکسفورد» استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج بدست امده نشان داد که بین جهت گیری مذهبی درونی ، بیرونی اجتماعی و بیرونی شخصی و شادکامی ذهنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین در مورد دختر و پسر از لحاظ جهت گیری مذهبی (درونی ، بیرونی اجتماعی و شخصی ) و شادکامی ذهنی تفاوت معناداری وجود ندارد.
کلید واژهها: جهت گیری مذهبی ، شادکامی – درونی ، بیرونی اجتماعی ، بیرونی شغلی ، دانشجویان
بررسی جهت گیری مذهبی با شادکامی ذهنی دانشجویان دختر و پسر
