چند روزی پیش از عید به پاکیزه کردن خانهها و “فرشتکانی” میپرذازند. تکاندن فرش فقط یک بار در سال انجام میگیرد، چه در طول سال گرد و غبار گردآمدهی روزانه از طرف خدمه زیر همان فرش مخفی شده است. به هنگام فرشتکانی منزل شاه، وی به یکی از قصرهای خود میرود و تا پایان کار همانجا میماند.
روز قبل از عید همه به حمام میروند و سر را حنا میگذارند و ناخنها را رنگ میکنند. پارسیها حتی تمام بدن خود را – به استثنای صورتشان – حنا میگذارند تا پوستشان به رنگ زرد درآید.
جشن که با نوروز آغاز میگردد سیزده روز دوام دارد. در طول این روزها تقریبا همهی کسب و کارها تعطیل است؛ در این مدت همه منحصرا به تفریح میپردازند، از لذایذ خانوادگی برخوردار میشوند یا به دید و بازدید یکدیگر میروند و به هم تبریک میگویند. اما هرگاه نوروز با ماه رمضان مصادف گردد دیگر شبها را به خوشگذرانی صرف میکنند و روز را روزه نگاه میدارند.؛ زیرا هرچه در طی این جشنها به تسامح و تساهل گرایش دارند باز روزه داشتن را که از اصول اساسی اسلام است حرمت نگه میگذارند و رعایت میکنند.
فقط روز اول سال دارای جنبهی مذهبی است. روز دوم دیگر جشن بزرگ و عمومی همهی ملت به شمار میرود. از صبح خیلی زود جمعیت در تمام کوچهها و میدانهای عمومی در جنب و جوش است، هر کس جامهی نو در بر دارد و از آنجا که رنگهای روشن بیش از همه طرف توجه است گروههایی را میبینید که لباسهای سبز، آبی و سرخ بر تن دارند و در هم میلولند؛ بدیهی است که زنان ناگزیرند جامههای نو خود را زیر چادرهای تیرهرنگشان پنهان دارند. آشنایانی که با هم روبرو میشوند دست یکدیگر را میفشارند و با فریاد “عید مبارک” یکدیگر را در آغوش میکشند. کسی که زیردست است در حالی که با دو دست خود یک دست ارباب یا حامیاش را در دست میگیرد تبریک میگوید و جواب تبریک خود را میگیرد.
فایل ورد 4 ص
دانلود تحقیق سفرنامه نوروزی