هنر و معماری قرن بیستم
مدرنیسم جنبشی بود که حدود سال 1880 آغاز شد و در سال 1980 به پایان رسید. مدرنیسم به صورت رویکرد تؤری در هنر توصیف می شود. «هنر به خاطر هنر» اصطلاحی است که نمونۀ این جنبش بود زیرا به طور اساسی گفته می شود که باید هنر را بیشتر بررسی کرد تا مواردی بیشتری را درباره آن کشف نمود مدرنیسم ها بر روی رنگ ، معنویت جامعیت ، روانشناسی ، مفهوم و نظریه پنهان در هنر که گاهی مهم تر از تصورات موجود می باشد؛ مطالعه کرده اند آثاری از تؤری ها درباره روانشناسی مثل روانشناسی رنگ از فبریون بیرن دریافت وقتی افراد در معرض رنگهای متفاوت قرار گیرند به طور متفاوتی واکنش نشان می دهند به عنوان مثال رنگ قرمز افراد را مشتاق می کند ، رنگ آبی آرامش بخش است و غیره.
اکسپرسیونیسم :
ادوارد مانچ ، The Scream (جیغ) ، 1893 ، نقاشی رنگ و روغن. ماهیت گویا و روش ارتباط.
Fauves : در فرانسه به معنای حیوانات وحشی است و به استفاده از رنگهای درهم و برهم و سطوح مسطح اشاره می کند. همراه اثر سیزان ـ اندری دی رین درباره تیمز هنری ماتیز : از سطوح و رنگ تند استفاده کرده است بیشتر به سطوح علاقمند است.
تابلوی مادام ماتیز (نوار سبز ، 1905 نقاشی رنگ وروغن ، 12× 16 از نوری استفاده کرده است که از منابع متفاوت منعکس می شود ـ از رنگهای مکمل استفاده شده است. ـ تابلوی زن اول ماتیز.
واسیلی کندیسکی : معتقد است که رنگها کیفیت معنوی دارند و به نظر می رسد که این امر به همراه رنگهای ویژه می باشد.
ـ معتقد است که هنر خوب در نتیجة انعکاس ماهیت اخلاقی خوب در هنرمند می باشد. نقاشی شمارة 1914 ، 201 ، نقاشی رنگ وروغن ، 4 × 54
ـ مبتی است بر سمقونی رنگها ـ از خطوط و اشکال انتزاعی استفاده کرده است.
فتوریست : به تأثیرات مثبت صنعتی شدن در دنیای غرب معتقد می باشد. در بیانیة آنها از WWI حمایت می شود که تصور می کنند عامل مهمی است و برای همیشه به جنگ خاتمه می دهند قهوه ای مایل به قرمز در Boccioni ، شکل بی نظیر تداوم در فضا ، مجسمه برنزی ، 1913
کوبیسم : ـ به صورت روشی توسعه یافته است که تمام جوانب یک شیء را در دو بعد نشان می دهد. ـ توسط جرج براکو ارائه شد اما توسط پیکاسو شهرت بیشتری یافت. کوبیسم تحلیلی که با رنگ سرو کار دارد و کوبیسم ترکیبی که از اشیاء گروهی استفاده می کند.
پیکاسو : ـ هنرمند اسپانیایی که با جنبش های مربوط به اکسپرسیونیسم و کوبیست سروکار داشت.
Les Demoisellesd Avignon ، 1907 نقاشی رنگ روغن ، 78 × 8
ـ تأثیر از ماسکهای آفریقایی ـ تأثیر از روسپی در Avignon ، فرانسه که به روش مقدماتی و زننده انجام شده است.
سه موسیقی دان ، 1921 ، نقاشی رنگ روغن ، 73 × 67
ـ شکلهای انتزاعی مسطح ـ تنظیم شده در الگوهای ریتمیک ـ چهار ضلعی های کوچک که به چرخه ها اضافه شده است.
Guernica ، 1937 ، نقاشی رنگ و روغن ، 256 × 116
نقاشی به یاد نخستین بمباران سراسری در منطقه شهری
ـ پیکاسو خاطر نشان می کند که نباید این نقاشی را تا زمانی که قانون دموکرات محفوظ شود به اسپانیا برگرداند.
سبک : این جنبش انتزاعی بر این عقیده استوار است که یک زیبا شناختی جامع تولید شود. اعضای این جنبش دنیا را از طریق استفاده از خطوط عمودی (انسان) و خطوط افقی (افق) به تصویر کشیده است تا یک شبکه به وجود آورد. از نظر آنها شکلی از هنر را به وجود آورنده اند که در سایر سنتهای زیبا شناختی یعنی آفریقا ، آسیا و غیره مبنایی ندارد. اعضای این جنبش شامل پای ات ماندرین و تئووان داس برگ می باشد که هر دو هنرمند هلندی می باشند.
Bauhaus : ـ مدرسه ای در دسو ، آلمان که به منظور ایجاد یک سبک بین المللی تأسیس ـ شده است. مبنای این عقیدة زیبا شناختی با توجه به استفاده از مواد جدید مثل شیشه ، فلز ، بتون و غیره ساخته شده است. اصطلاح «شکل از نقش پیروی می کند» استفاده شده است تا اهمیت استفاده از یک فقره را در طول زیبایی زیبا شناختی توصیف نماید. این استفاده باید مهمترین عنصر باشد پس زیبایی شیء باید پیروی شود.
ـ این مدرسه با معماری ، هنر و تمام جنبه های طراحی سروکار دارد. این ساختمان توسط والتر گروپیس طراحی شده است.
معماری :
مجموعة مشکی (Le Corbusier) : معماری فرانسوی که دستگاه هایی را برای زندگی ساخت که با توجه به نیازهای افراد مورد نظر طراحی شده است.
ـ احساس می کرد که معماری باید به صورت ماهیت مستقل طراحی شود به گونه ای که به هیچ گونه محیط دیگری مربوط نباشد.
Villa savoye ، 30 – 1928 ، فرانسه :
ـ خانة سبک بین المللی که به هیچ محل منفرد دیگر مربوط نمی شود.
ـ به گونه ای ایجاد شده است که به طور انبوه تولید شود.
ـ برای نیازهای کارکنان طراحی شده است.
جنبه های زیبایی شناختی جدیدی را منعکس می کند که باهوس تأسیس کرده بود. یک سبک جامع که به هیچ فرهنگ دیگری مربوط نمی شود و به صورت مربوط می شود. قطعاتی از چنین معماری برای ساخت نسبتاً ارزان هستند و مواد به صورت انبوه تولید می شود. مستطیل توسط هنرمندان دی استجیل به عنوان شکل ایده آل در نظر گرفته می شود.
فرانک لویدرایت :
معتقد بود که معماری باید دارای مکان ویژه باشد.
ـ فکر می کرد که معماری باید پیرامون را منعکس کند.
آبشار ، 1936 ، Bear Run ، پنسیلوانیا
ـ به ویژه برای محیط پیرامون طراحی شده است. ـ بی نظیر است و نمی توان در جای دیگر دوباره آنرا به وجود آورد. ـ از برخی مواد استفاده کرده است که از آن محیط گرفته شده است یعنی سنگ معدن سنگ در ساختار خانه و چوب درختان نزدیک.
از بین مدرسه های طراحی مربوط یا شاخص قرن بیستم. زیبا شناختی تحت تأثیر قرار داشت و از تکنیکها و مواد به کار رفته به ویژه در تولید و ساخت مشتق شده بود. [آلمان ، مدرسة معماری یافته شده توسط والترگروپیس: Bau ، ساختار ، معماری از دورة آلمان برجسته ، از بیان کردن تا سکونت داشتن ، اقامت گزیدن + مساعد بودن ، منزل (از دورۀ متوسط آلمان برجسته ، آلمان برجستۀ قدیمی].
با هوس ، مدرسۀ هنر و معماری در آلمان ، باهوس ، آموزش هنری را از طریق ترکیب آموزش هنرهای محض با مطالعۀ حرفه ها منقلب ساخت. این مدرسه با این تصور ساخته شده بود که این طراحی صرفاً جامعه را منعکس نمی کند بلکه در واقع به بهبود آن کمک می کند. باهوس در ویه مار در سال 1919 تأسیس شد و توسط والترگروپیس به همراه دانشکده ای اداره گردید که شامل پاول کِلی ، لیونل فین اینگر ، واسیلی کندیسکی ، لاسلومولی ـ نگی و مارسل برواِر بود. برنامۀ آموزشی شامل مهارت ، عملکردی در هر زمینه به همراه تمرکز روی مشکلات صنعتی تولید انبوه می شد. سبک باهوس با توجه به اقتصاد روش توصیف می شود که دارای شکل هندسی مشخص و طراحی است که با توجه به ماهیت مواد به کار رفته در نظر گرفته می شود. اصول مدرسه باعث تضادهای مهمی از سیاستمداران راست گرا و اکادمی ها شده است.
در سال 1925 باهوس به فضای مهم تر دِسو انتقال یافت در حالی که گروپیس ساختمانهای ویژه ای را برای استقرار نهادهای متنوع طراحی کرده بود. گروپیس در سال 1928 دوباره طراحی شد و ریاست آن توسط هاناس میِِِر که به نوبۀ خود در سال 1930 توسط لودویگ میس وان دِررو جایگزین شد ادامه یافت . در تابستان 1932 تناقض در مدرسه تاحدی افزایش یافت که شهر دِسو حمایت خود را منحل کرد. سپس این مدرسه به برلین انتقال یافت و در آنجا دانشکده تلاش کرد تا نظریه های خود را انجام دهد امّا در سال 1933 دولت نازی این مدرسه را به طور کلی بست. عقیده های باهوس طرحهایی را در معماری ، اثاثیه ، پدید آوردن و چاپ در بر می گرفت که تا آن زمان در بین آنها ادعاهای گسترده ای در بسیاری از بخشهای جهان و بویژه ایالات متحدۀ آمریکا وجود داشت. گروپیس به تنهایی به ایالات متحدۀ آمریکا رفت و در هاروارد تدریس کرد و تأثیر قابل ملاحظه ای را تجربه نمود. انجمن شیکاگو در طراحی که توسط مولی ـ نگی تأسیس شده بود به طور کامل دربارۀ برنامۀ آموزشی باهوس بود.
باهاوس : مدرسۀ آلمانی هنرهای کاربردی در اوایل قرن بیستم ، هدف آن عبارت بود از هدایت کار افراد در معماری ، تکنولوژی مدرن و مجموعه هنرهای تزئینی برای یادگیری از یکدیگر . این مدرسه سبکی را توسعه داد که نادر ، عملکردی و هندسی بود . طرحهای باهوس برای ساختمانها ، صندلی ها ، قوری و بسیاری از سایر اشیاء امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است امّا به طور کلی وقتی که مدرسه فعال بود مشهور نبود. باهوس توسط نازیس بسته شد امّا اعضای آن از جمله والترگروپیس آموزش خود را در سراسر جهان گسترش دادند . واژۀ باهوس دارای یک معناست :
معنا # 1 : نوعی سبک آلمانی از معماری که توسط والتر در سال 1918 آغاز شد.
باهاوس استفادۀ جایگزین : همچنین یک نوار صخره ای به نام باهوس وجود دارد.
باهاوس در سال 1993: باهوس اصطلاح متداولی است برای باهوس Staatliches و هنر و مدرسۀ معماری در آلمان که از سال 1919 تا 1933 به وجود آمد و به منظور رویکردی بود که توسعه داده و آموزش داده شده بود. متداول ترین نام آن مربوط می شود به فعل آلمانی «ساختن» عبارت است از خانۀ معماری . سبک باهوس یکی از بیشترین جریانهای مؤثر در معماری مدرنیسم می باشد.
تاریخچه: باهوس در سه شهر ( ویه مار از سال 1919 تا 1925 ، دِسو از سال 1925 تا 1932 و برلین از سال 1932 تا 1933 ) تحت سه هدایتگر معماری متفاوت ( والترگروپیس از سال 1919 تا 1928 ، هانس مِی اِر از سال 1928 تا 1930 و میس وان دِررو از سال 1930 تا 1933) وجود داشته است. این تغییرات در جایگاه و ریاست به معنای تغییر پایدار تمرکز ، تکنیک ، آموزش دهنده و سیاست می باشد . وقتی این مدرسه از ویه مار به دِسو انتقال یافت به عنوان مثال مغازۀ سفال گری دیگر ادامه نیافت اگر چه منبع درآمد مهمی بود . و وقتی میس در سال 1930 بر این مدرسه تسلط یافت آنرا به صورت مدرسۀ خصوصی تبدیل نمود و اجازه نداد هیچ کدام از حمایت کنننده های هانس مِی اِر حضور یابند. این مدرسه توسط گروپیس در شهر محافظه کار ویه مار در سال 1919 به صورت ادغام مدرسۀ گرنددوکال در هنر های پلاستیک به همراه Kunstgewerbeschule تأسیس شده است. بسیاری از اجزاء کارگاه در طول جنگ جهانی اول فروخته شد . هدف اولیۀ باهوس عبارت است از مدرسۀ معماری ترکیبی ، مدرسۀ حرفه ای و آکادمی هنرها ، بسیاری از تناقض های درونی و بیرونی به وجود آمده است. گروپیس استدلال می کند که دورۀ جدیدی از تاریخ تا انتهای این جنگ وجود داشته است. او می خواست سبک معماری جدیدی را به وجود آورد که این دورۀ جدید را منعکس سازد. سبک او در معماری و کالاهای مشتری به صورت عملکردی ، ارزان و مطابق با تولید انبوه بود. بدین منظور گروپیس می خواست تا هنر و حرفه را باز سازی کند تا به محصولات عملکردی نهایی به همراه تصنع هنری دست یابند. باهوس محله ای به نام باهوس و مجموعۀ کتابهایی به نام «Bauhausbucher » منتشر کرد. سرپرست چاپ و طراحی هربرت بایر بود.
باهوس به طور گسترده ای توسط جمهوری ویه مار کمک مالی می شد. پس از تغییر در دولت محلی ، این مدرسه در سال 1925 به دسو انتقال یافت که در آن فضای شهری بیشتر صنعتی و پیشرفت کننده بود. پس از انتقال باهوس به دسو ، مدرسه ای از طراحی صنعتی به همراه معلمان و کارمندان کمتر مخالف نسبت به رژیم سیاسی محافظه کارانه در ویه مار باقی ماند. این مدرسه بالاخره به عنوان دانشگاه تکنیکی معماری و مهندسی عمران شناخته شد و در سال 1996 نام خود را به دانشگاه باهوس ویه مار تغییر داد. در سال 1927 سبک باهوس و مشهورترین معماری آن به شدت بر نمایشگاه
«Die Wohnung» ( محل اقامت ) که توسط دیت اسچروِرک باند در استاگورت سازماندهی شده بود قرار داشت. جزء اصلی نمایشگاه عبارت بود از ویسن هوف سیدلانگ که در واقع اسکان یا طرح اقامت می باشد.
مدرسۀ باهاوس دردسو: گروپیس توسط مِیاِرو و سپس به نوبۀ خود توسط میس برتری یافت. تحت افزایش فشار سیاسی ، باهوس به فرمان رژیم نازی در سال 1933 بسته شد. حزب نازی و سایر گروههای سیاسی فاشیست با باهوس در طول دهۀ سال 1920 مخالفت کردند. آنها باهوس را جبهه ای برای کمونیست ها می دانستند به ویژه به خاطر اینکه بسیاری از هنرمندان روسی در آن شرکت داشتند. نویسندگان نازی مثل ویل هِلم فریک و آلفرد روزن برگ باهوس را غیر آلمانی می خواندند و از سبکهای مدرنیست آن انتقاد می کردند . (به هنر رو به انحطاط نگاه کنید) .
برون ده معماری : تعارض باهوس اولیه این بود که اگر چه بیانیۀ آن مدعی این بود که هدف نهایی تمام فعالیتهای خلاق ، ساختمان بود و مدرسه تا سال 1927 دربارۀ معماری کلاسی نداشت. تنها محصول ملموس و سودمند باهوس عبارت بود از کاغذ دیواری .
در طول سالهای تحت گروپیس ( 1927ـ1919) او و همکارانش آلدولف مِی اِر هیچ تمایز واقعی بین برون ده ادارۀ معماری و مدرسه مشاهده نکردند. بنابراین برون ده ساخت معماری باهوس در این سالها عبارت است از برون ده گروپیس : مؤسسۀ Summerfled در برلین ، مؤسسۀ اوت در برلین ، مؤسسۀ اوربک در اینا و طرح رقابتی برج تربیون شیکاگو که جذابیت بیشتری را برای مدرسه به ارمغان آورده است. ساختمان مشخص باهوس در سال 1926 در دسونیز به گروپیس نسبت داده می شود. کار دانشجویان بیشتر در جهت پروژه های ساخته نشده ، روکش کاری داخلی و کار حرفه ای مثل کابینت ، صندلی و سفال گری می باشد.
در طول دو سال تحت معمار کمونیست سوئیسی یعنی هانس مِی ار تمرکز معماری از زیبایی شناختی و نیازمندی های کاربران تغییر کرد. امّا تجهیزات اصلی وجود داشت : یکی در شهر دسو برای پنچ طراحی دقیق Laubenganghauser ( ساختمانهای آپارتمانی با راه دسترسی بالکن ) که امروزه نیز استفاده می شود و تجهیزات دیگری از مدرسۀ اتحادیه های تجاری آلمانی (ADGB) در برناو . رویکرد مِی اِر عبارت بود از بررسی نیازهای کاربران و توسعۀ علمی راه حل طرح .
و سپس میس وان دِررو سیاستهای مِی اِر ، حامیان او و رویکرد معماری او را باطل کرد. با توجه به مطالعۀ ملزومات گروپیس و بررسی مِی اِر دربارۀ نیازمندی های کاربران ، میس به کارگیری ویژه ای از تصمیم گیری های عقلانی را توصیه کرد که به طور قابل ملاحظه ای به معنای سازگاری زیبایی شناختی او می باشد. نه میس و نه دانشجویان باهوس شکل گیری پروژه ای را در دهۀ سال 1930 مشاهده نکردند. مفهوم مشهور باهوس به عنوان منبع گستردۀ خانه های آثار دورۀ ویه مار درست نمی باشد. تنها یک پروژه یعنی پروژۀ ساخت در دِسو در آن محدوده قرار گرفت و بهتر است بگوئیم که توسعۀ خانه کارگر نخستین مقدمۀ گروپیس و میس نبوده است. این معاصران باهوس مثل برنوتات ، هانس پولزیگ و به ویژه ارنست مِی به عنوان معماران شهر برلین ، دِرِسدن و فرانک فورت بودند که به ترتیب به درستی با توجه به هزاران واحد خانۀ در حال پیشرفت که در ویه مار آلمان ساخته شده بود مفتخر بودند.
تأثیر : باهوس تأثیر شدیدی روی هنر و گرایشهای معماری در اروپای غربی و ایالات متحدۀ آمریکا در دهه های پس از سقوط داشته است به گونه ای که بسیاری از هنرمندان موجود فرار کرده یا توسط رژیم نازی تبعید شده بودند. گروپیس ، برواِر و مولی ـ نگی در طول اواسط دهۀ سال 1930 در انگلستان گرد هم جمع آمدند تا در مورد پروژۀ ISKON قبل از احاطۀ جنگ برنامه ریزی نمایند.
در اواخر دهۀ سال 1930 وان دِرو در شیکاگو دوباره تنظیم شد و یکی از معماران بسیار برجسته در جهان گردید. مولی ـ نگی همچنین به شیکاگو رفت و مدرسه های باهوس جدیدی را تحت حمایت صنعتی و نوع دوست والتر پاپک یافت. هربرت بی ار همچنین توسط پاپک تأمین شد، به آسپن ، کلرادو رفت تا پروژه های آسپن پاپک را حمایت نماید .
هم گروپیس و هم برواِر رفتند تا در مدرسۀ فارغ التحصیلان طراحی آموزش دهند و با هودیگر دربارۀ انشعاب حرفه ای در سال 1941 همکاری نمایند. مدرس. هاروارد به طور چشمگیری در اواخر دهۀ سال 1940 و اوایل دهۀ سال 1950 مؤثر بود و دانشجویانی مثل فیلیپ جانسون ، I.M.pei ، لانس هال پرین و پاول رادولف پرورش داد.
یکی از اهداف مهم باهوس عبارت بود از انسجام هنر ، حرفه و تکنولوژی این ساختار به صورت عنصر مثبت در نظر گرفته می شد و بنابراین صنعت و طرح محصول اجزای مهمی بودند. Vorkurs ( مسیر اولیه ) آموزش داده شد. این در واقع مسیر طراحی اساسی است که یکی از مسیرهای اساسی پیشنهاده شده در مدرسه های معماری در سراسر جهان بود.
هیچ آموزشی از تاریخ در مدرسه وجود نداشت زیرا تصور می شد که طبق نخستین اصول ایجاد شده است نه از طریق پیروی از وقایع .
مهمترین تشریک مساعی باهوس در زمینۀ طراحی اثاثیه می باشد. دنیای مشهور و همیشگی صندلی Cantilever توسط طراح هلندی یعنی مارت استام با استفاده از ویژگی های کشش پذیری فولادی و صندلی assily که توسط مارسل برو اِر طراحی شده بود ، دو مثال می باشد. در سال 1999 دانشگاه باهوس ـ دسو شروع کرد به سازماندهی برنامه های مربوط به کارشناسی ارشد به همراه شرکت کنندگان از سراسر دنیا این تلاش توسط انجمن باهوس ـ دسو حمایت می شد که در سال 1994 به عنوان انجمن ملی تأسیس شده بود.
تاریخچه باهاوس :
آغاز دورۀ طراحی : جنبش باهوس تأثیر مهمی بر توسعۀ طراحی و معماری در قرن بیستم داشته است. در واقع در تکنیکها و ایده ها جزء اندیشه های تازه بوده است. این مدرسۀ مشهور طراحی تأثیر چشمگیری بر معماری مدرن ، هنرهای صنعتی و گرافیک داشته است.
این مدرسۀ آلمانی مشهور در طراحی تأثیر چشمگیری بر معماری مدرن ، صنعت و هنرهای گرافیک و طراحی تئاتر داشته است. این مدرسه در سال 1919 توسط والترگروپیس معماری در ویه مار به صورت ادغام اکادمی هنر و هنرها و مدرسۀ حرفه ها تأسیس شده است. باهوس مبتنی بود بر اصول طراح انگلیسی قرن نوزدهم یعنی ویلیام موریس و هنرهای زیبا و حرفه های تجربی وجود داشته باشد. همچنین بستگی دارد به اصول بیشتر مربوط به آینده که هنر مدرن و معماری باید پاسخگوی نیازها و تأثیرات دنیای صنعتی مدرن باشد و اینکه باید طرحهای خوبی آزمایش استانداردهای زیبایی شناختی و مهندسی دقیق را انجام دهد. بنابراین کلاسهایی در حرفه ها ، چاپ ، طرح تجاری و صنعتی ، همچنین مجسمه سازی ، نقاشی و معماری پیشنهاد شد. همچنین سبک باهوس بعداً به عنوان سبک بین المللی شناخته شد و با توجه به نشانه های نبود نمای تزئینی و پرتجمل و هماهنگ بین عملکرد و زیبایی شناختی و ابزار تکنیکی به کار رفته مورد بررسی قرار گرفت.
آموزش جدید : در سال 1925 بایوس به صورت گروهی از شیشه های مستطیلی کامل و ساختمانهای محض در دسو درآمد که توسط گروپیس طراحی شده بود. سبک باهوس در دسو با توجه به تأکید بر نمایش زیبایی و اشباع مواد اساسی و غیر تزیینی به صورت دقیق تر و کاربردی تر در آمد. معلمان باهوس افراد بسیار مؤثری بودند. هنرمندانی مثل پاول کلی ، واسیلی کندیسکی و لازل مولی ـ نگی پیرامون معماری و طراحانی مثل والترگروپیس و مارسل برواِر. آنها معتقد بودند که دانشجویان باید قادر به رعایت مقررات متفاوت از گرافیک گرفته تا معماری باشند. هر دانشجو به آموزش ترکیبی و تئوری نیاز دارد که زمانی کاملاً دگرگون کننده باشد. هدف عبارت بود از تولید اثری که جنبه های عقلانی ، تجربی و زیبایی شناختی را از طریق تلاش هنری و تشریح تکنولوژی های جدید توجیه نماید. تمام این امور باید به ادغام موفقیت آمیز تئوری طراحی به همراه فرآیند صنعتی سوق دهد.
در سال 1930 باهوس تحت هدایت لودویگ میس وان دِررو معمار قرار گرفت که آنرا در سال 1932 به برلین منتقل ساخت. تا سال 1933 وقتی که این مدرسه توسط نازی ها بسته شد اصول و آثار آن به صورت جهانی شناخته شده بود. بسیاری از دانشکده های آن به ایالات متحدۀ آمریکا انتقال یافت که در آن آموزش باهوس به صورت هنر برجسته و معماری چندین دهه درآمد. به ویژه اثاثیه این امر را به صورت هنر برجسته و معماری چندین دهه درآمد. به ویژه اثاثیه این امر را به صورت بسیار روشن و روش قابل درک آشکار ساخت یعنی طرحی که هنوز بر درک ما از زیبایی و کاربرد آن در دنیای امروز مؤثر می باشد.
روش جدید زندگی : تأثیر تجربیات وحشتناک در نخستین جنگ جهانی ، فقر و تورم عواقب تازه ای را به وجود آورد که به طور زیادی بر طراحی ، معماری و هنر تأثیر گذاشت. باهوس به این تغییر اجتماعی از طریق ایجاد ارتباط زیبایی شناختی با توجه به شرایط زمانی واکنش نشان داد. باهوس که پیشگام بود می خواست فاصلۀ بین ایدهالیسم اجتماعی و ماهیت تجاری را پر سازد و واکنش را در فرهنگ تکنولوژیکی پدیدار شونده به وجود آورد. انسان جدید به صورت ایده ال درآمد ، مفهومی که همچنین به تنهایی در زندگی بیان می شود. طرح باهوس سادگی را به همراه تأکید بر لبه های مستقیم و صاف و اشکال باریک نشان می دهد. اتاقها به صورت جداگانه مبله شده اند امّا پر از تازگی بهداشتی می باشند. ویژگی های غیر ضروری منع شده بود. فلزات براق به صورت ماده ای در تجهیزات استفاده شده بود. هدف عبارت بود از به دست آوردن مزایای احتمالات تولید انبوه برای دستیابی به سبکی از طراحی که مهم جنبۀ عملکردی داشت و هم جنبۀ زیبایی شناختی. اشیاء به گونه ای طراحی شده بود که سادگی ، تکثیر ، استفادۀ اقتصادی از فضا ، ماده ، زمان و پول داشته باشد و همانند مواردی تولیدی امروزه به نظر رسد.
اثاثیه : یکی از اصول باهوس عبارت بود از توسعۀ خانۀ معاصر از تجهیزات اساسی خانگی گرفته تا خانۀ کامل که تکنولوژی اساس مدرنیست بود. پیروان مدرسۀ باهوس دستگاهی را در حدود کار با دست بررسی کردند. در واقع حتی اگر چه اثاثیۀ اولیۀ باهوس با دست ساخته شده بود امّا طراحی شده بود تا تولید صنعتی را ارائه نماید. هدف نهایی لی کوربوسیر عبارت بود از فراهم کردن زمینه برای انسان ، دستگاه و ماهیت برای وجود همزمان در حالت تعادل. این نتیجه به صورت طبقه بندی دوره ای دستگاه بود در حالی که خانه دستگاهی است برای زندگی و صندلی دستگاهی است برای نشستن بر روی آن .
مارسل برواِر به راستی دریافتن روشهای جدید برای تولید اثاثیه پیشگام بود. گفته می شود که او فرضیه ای را به کار برده است که اثاثیۀ فلزی لوله ای را از میلۀ دستگیرۀ دوچرخه اش استفاده کرده است. از دیدگاه او فولاد لوله مانند به همراه چرم یا بافته مانند اثاثیۀ روکش مناسب امّا سبکتر، ارزانتر، کم حجمتر و بهداشتی تر می باشد. تئوری ورای این زیبایی شناختی جدید عبارت بود از خانه های ارزان و زیبا که سرد باشد و مواد اثاثیه که نوع جدیدی از زیبایی را به وجود می آورد.
نشانه هایی در ایالات متحدۀ آمریکا : مدرسۀ باهوس حتی تا 15 سال قبل از اینکه توسط هیتلر سرکوب شود وجود نداشته است. اغلب هنرمندان به ایالات متحدۀ آمریکا رفتند و در آنجا موفقیتهای گسترده ای داشتند. اگر چه باهوس محصول ایدئولوژی اجتماعی است ، این جنبه ها در آمریکا کمتر و کمتر اهمیت پیدا کردند و در نهایت عقیده های باهوس به طور کاملی در هیئتهای ایدئولوژیکی پیاده شد. والترگروپیس در هاروارد آموزش دید و بسیاری از معماران مهم در سخنرانی او حضور داشتند مثل فیلیپ جانسون که مدیر بعدی MOMA در نیویورک بود. میس وان دِرهو رئیس ادارۀ معماری در انجمن لینوایس در صنعت شد و بسیاری از مقررات قبلی باهوس به صورت معماری موفقیت آمیز و طراحی آمریکای پس از جنگ تبدیل شد. چارلز اما مثالی است از اینکه تأثیر طراحی باهوس و معماری چقدر مهم می باشد. در دوران خوشی اروپا در سال 1928 ساختمانهایی را دید که توسط میس v.d رو ، لی کوربوسیر و والترگروپیس طراحی بود. بعداً اما این تأثیر را به صورت اتصالات دارای برق در احساسات خود توصیف می کند همانند احساس سرمایی که در شخص به وجود می آید.
باهوس : یک مدرسۀ آلمانی در هنر است که حرفه ها ، طراحی و معماری (دیدگاه بی پایه) را در بر می گیرد. به عنوان جنبش هنری با سالهای جمهوری ویه مار در سالهای 1933 – 1919 مقارن می باشد. اگر چه مدارس سنتی هنر در دورۀ ویل مین محافظه کارانه بود و معمولاً نسبت به اثر آوانت ـ گارد خصومت آمیز بود ، باهوس جزء پیشگامان ابداع در هر جنبه از هنر تکنیکهای آموزشی در تولید و نمایش بود.
در بسیاری از جنبه ها هنرمندان باهوس جزء پیشگامان هنرمندانی بودند که نقد اجتماعی در آن بررسی شده بود تا اشکال هنری را در زندگی جدید تطبیق دهند. والتر گروپیس معمار این جنبش را در ویه مار کشف کرد و تا سال 1923 نخستین نمایش عمدۀ آنرا داشت و بین سالهای 1923 و 1928 باهوس شکوفا شد. در سال 1925 گروپیس این مدرسه را به دسو منتقل کرد. بنابراین بیائید سازمان جدیدی از صنعتگران را بدون تمایز طبقه ای در نظر بگیریم که مانع تکبر آمیزی را بین صنعتگران و هنرمندان به وجود آورده است! بیانیه والترگروپیس ، باهوس.
هدف نمایی هنرهای تجسمی که گروپیس در سال 1919 بیان می کند عبارت است از ساختمان کامل! او تلاشهای فعلی هنر را با هنر قبلی سالن متمایز می سازد و هنرها ، حرفه ها ، معماری و هنرهای زیبایی را تفکیک می کند. به گفته گروپیس تفاوت مهمی بین هنرمند و صنعتگر وجود ندارد. فرض کنید سازمان جدیدی از صنعتگران بدون تمایزات طبقاتی به وجود آمده است که مانع تکبر آمیزی را بین صنعتگر و هنرمند به وجود می آورد! به طور کلی فرض کنید درک کنید و ساختار جدیدی از آینده را به وجود آورید که معماری و مجسمه و نقاشی را به صورت یک واحد در بر می گیرد و روزی با توجه به دستان یک میلیون کارگر مثل سمبل کریستال ایمان جدید به وجود آمده است (همانگونه که در کتاب منبع جمهوری ویه مار صفحۀ 435 نقل شده است. سارا میلز از موزۀ Busch – Reisinger به طور مناسبی حوزۀ کاری ایجاد شده از طریق باهوس و تأثیر آن در هنر مدرن ، معماری و طراحی خلاصه می کند.
باهوس نخستین و برجسته ترین مدرسه هنری است اگر چه نوع جدید و چند رشته ای وجود دارد. تمام دانشجویان با واحد مقدماتی شروع کردند که در جهت قرار دادهای اکادمیک نیاموخته شدۀ تجسم می باشد و خلاقیتی را پرورش می دهد که مبتنی است بر ضروریات شکل ، رنگ و ویژگی های فیزیکی مواد متنوع که طبقه ای را برای یادگیری تفکر فراتر از تعاریف قدیمی و قوانین هنری می باشد. پس از طی مسیر مقدماتی ، دانشجویان به کارگاهی مثل سفال گری ، چاپ ، بافندگی ، ساخت اثاثیه/ کابینت ، فلزگری ، تئاتر ، چاپ یا نقاشی دیواری ملحق شدند. گروپیس در این روش معتقد است که نسل جدیدی از طراحان هنری را آموزش دهد که باید به صورت تجربی و کار تئوری ساختمان محیط ، شکل گیری زندگی روزمره و مدرنیزه کردن آگاهی کل جامعه جذب شوند.
در سال 1923 یعنی سال نخستین نمایش عمومی عمده باهوس و همچنین سال ملحق شدن لازلومولی ـ نگی به دانشکده ، فضای مدرسه به طور چشمگیری تغییر کرد. برتری ساختمان و اصول اخلاقی مشارکت اجتماعی باقی مانده است اما توسط شعار جدیدی ملحق شده است. هنر و تکنولوژی یعنی یک واحد جدید. (گروپیس توسط مولی ـ نگی ملحق شده بود و این تغییر متناقض را به وجود آورد. برخی از دانشکده های اولیه تطبیق یافته بودند اما تعدادی از آنها باقی مانده یا از بین رفته بودند.)
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 31 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله مدرسه باهاوس
