لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 40
میکروبیوکولوژی
میکروبیوکولوژی یا مسمومیت قارچی بیماری‌های حاد یا موسنی هستند که در اثر خوردن مواد غذایی آلوده به مایکولوکسی‌ها ایجاد می‌گردند. این توکسین‌های قارچی در حقیقت متابولیست‌های قارچها می‌باشند. ؟؟قارچ تولید می‌گردند وهیچ‌گونه نقش خاصی برای این متابولیت‌ها در چرخه زندگی خود قارچ به اثبات نرسیده است. دان طیور یا اجزای تشکیل دهنده آن به طور معمول با قارچ‌های توکسین‌زای آسپرژیلوس، پنی‌سیلیوم، فوزاربو و غیره آلوده می‌گردد. به همین علت طیور همواره در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشته و پتانسیل ایجاد مسمومیت با توکسین‌های قارچی در آن‌ها وجود دارد. مایکوتوکسین‌ها با تأثیر بر روی بافت‌ها و اندامهای مختلف طیور طیف وسیعی از ضایعات و اختلالات را سبب می‌گردند به همین جهت تظاهرات و نشانی‌های بالینی مایکوتوکسیکوز در طیور بسیار متنوع است. از جمله کاهش میزان رشد جوجه‌ها تغییرات وزن کاهش میزان مصرف مواد غذایی و افزایش ضریب تبدیل مواد غذایی کاهش میزان نطفه‌دار بودن تخم و میزان هچ، کاهش تولید تخم و همچنین ضایعات کبدی، کلیوی، نقوس احشایی، ضایعات جلدی، علائم عصبی، علائم گوارشی، سرکوب ایمنی، خونریزی و مرگ و میر، وارد آمدن خسارات اقتصادی فراوان به گله‌های گوشتی، تخمخ‌گذار و مادر می"ردد. شرایط آب و هوایی یک منطقه تعیین کننده شیوع مسمومیتةای قارچی در آن منطقه می‌باشد. برخی از مویه‌های قارچی تمایل به مواد اولیه معینی دارند.
؟؟؟؟؟ قارچ میزان غلظت سموم در خوراک حصاسیت گونه‌های حیوانی، سن ، جنس، وضعیت سلامتی و مدت تغذیه از خوراک از عوامل تأثیرگذار در بروز مایکوتوکسیکوز هستند. (5-15-21-60)
تعریف قارچ: قارچها جزء نباتات یا گیاهان پست یا تالوفیت‌ها بوده و در این موجودات گیاهی تاکنون ساختمانی به عنوان ریشه، ساقه، برگ و گل و دستگاه آوندی یا کلورفیل دیده شده است. این ارگانیسم‌ها تک سلولی یا چند سلولی هستند. ()
خصوصیات عمومی قارچها: جانداری یوکاریوت هستند از این رو بیشتر آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر به روی باکتریها، روی آن‌ها بی‌اثرند. قارچها قادر به انجام فتوسنتز نیم‌باشند. PH مطلوب قارچها در حدود 6 است، اما شرایط اسیدی‌تر را نیز تحمل می‌نمایند. قارچها اکثراً هوازی هستند و درجه حرارت مطلوب برای رشد آن‌ها 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. اما قارچ‌هایی که بیماری‌های احشایی (سیستمیک) را ایجاد می‌کند دمای 37 درجه را نیز تحمل می‌کنند.
تغذیه قارچها به دو صورت انجام می‌شود:
1_ زندگی و تغذیه روی موادی که در حال تجزیه و تخریب و فساد هستند که به این دسته ساپروفیت یا گنده‌روی گویند.
2_ زندگی و تغذیه روی بدن موجودات زنده (انسان _ حیوان) که به این دسته پارازیت یا انگلی گویند.
قارچها به علت فقدان سبزینه قادرند در تاریکی و در داخل بدن و نسوج انسان یا حیوان زندگی نمایند.
قارچها را می‌توان به دو دسته کپک‌ةا و مخرمها تقسیم کرد.
تولید مثل قارچها به دو صورت جنسی و غیر جنسی صورت می‌گیرد.
_ مایکوتوکسیکوزیس: یا مسمومیت قارچی بیماری‌های حاد یا مونسی هستند که در اثر خوردن مواد غذایی آلوده به مایکوتوکسین‌ها ایجاد می‌گردند. این توکسین‌های قارچی در حقیقت متابولیت‌های ثانویه قارچها می باشند که در طی مراحل متابولیسم طبیعی قارچ تولید می‌گردند و هیچ‌‌گونه نقش خاصی برای این متاولیت‌ها در چرخه زندگی خود قارچ به اثبات نرسیده است. دان طیور یا اجزای تشکیل دهنده آن به طور معمول با قارچها توکسین‌زای آسپرژیلوس، پنی‌سیلیوم، فوزاریوم و غیره آلوده می‌گردد. به همین علت طیور همواره در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشته و پتانسیل ایجاد مسمومیت با توکسین‌های قارچی در آن‌ها وجود دارد. مایکوتوکسین‌ها با تأثیر بر روی بافت‌ها و اندامهای مختلف طیور طیف وسیعی از ضایعات و اختلالات را سبب می‌گردند به همین جهت تظاهرات و نشانی‌های بالینی مایکروتوکسیکوز در طیور بسیار متنوع است. از جمله کاهش میزان رسد جوجه‌ها، تغییران وزن، کاهش میزان مصرف مواد غذایی و افزایش ضریب تبدیل مواد غذایی، کاهش میزان نطفه‌دار بودن تخم و میزان هچ، کاهش تولید تخم و همچنین ضایعات کبدی، کلیوی نقوس احشایی، ضایعات جلدی، علائم عصبی، علائم گوارشی، سرکوب ایمنی و مرگ و میر، ورد آمدن خسارات اقتصادی فراوان به گله‌های گوشتی، تخم‌گذار و مادر می‌گردد. شرایط آب و هوایی یک منطقه تعیین کننده شیوع مسمومیتهای قارچی در آن منطقه می‌باشد. برخی از سویه‌ةای قارچی تمایل به مواد اولیه معینی دارند.
گونه‌ةای قارچ، میزان غلظت سموم در خوراک، حساسیت گونه‌های حیوانی، سن، جنس، وضعیت سلامتی و مدت تغذیه از خوراک از عوامل تأثیرگذار در بروز مایکوتوکسیکوز هستند. (5-15-21-60)
برای تشخیص مایکوتوکسیکوز ضمن بهره"یری از آنالیز مواد غذایی و جداسازی مایکوتوکسین‌ها باید ضایعات و جراحات بافتی ناشی از آن را نیز نشان داد. به همین دلیل جهت تشخیص قطعی بیماری و تفریق آن از سایر بیماری‌ها بررسی‌های باتولوژیک و آزمایش‌های هپتوپاتولوژیک ضروری می‌باشند. مایکوتوکسین‌ها با تأثیر بر روی دستگاه‌ها و اندامهای مختلف بدن از جمله سیستم ایمنی، کبد، کلیه، قلب، عروق، مغز استخوان، عضلات، دستگاه گوارش و پوست پاتوژنیسیته خود را اعمال می‌نماید و از این طریق ضایعات متعدد و مختلفی را ایجاد می‌نمایند، از جمله پرخونی، بزرگ شدن و تغییر رنگ کبد، تورم و بزرگ شدن کلیه‌ها همراه با رسوب اروات و ایجاد نفوس احشایی، کاهش اندازه و کوچک شدن بورس فابرسیوس، تغییر در اندازه طحال، نکروز و تشکیل پلاک‌های کازئوز در دهان، حلق، مری، نکروز و خونریزی در پیش معده، سیانوزه شدن پوست همره با ضایعات نکروتیک و دژنراتیو و همچنین گانگون قسمت‌های انتهایی بدن از جمله تاج و ریش، بزرگ شدن قلب و هیدروپریکارد، خونیریزی در عضلات، دیسکندروپلازی استخوان درشت نی.
جراحات میکروسکوپیک ایجاد شده توسط مایکوتوکین‌ها متناسب با تغییرات ظاهری مزبور بوده و در بین آن‌ها تعددی ضایعه اختصاصی و ویژه نیز برای تشخیص وجود دارد.
_ خصوصیات مایکوتوکین‌ها: بسیاری از قارچ‌ةای توکسین‌زا در سراسر دنیا پراکنده‌اند و بیش از 100 گونه شناخته شده از آن‌ها قادر به تولید توکسین هستند این مواد برای بسیاری ا گونه‌های جانوری از جمله انسان سعنی می‌باشند. چندگونه قارچی ممکن است یک نوع توکسین خاص ایجاد کند. همچنین برخی از کپک‌ها ممکن است دو یا چند توکسن تولید نمایند.
مایکوتوکسین‌ها ترکیبایت هستند متنوع با اثرات گوناگون و دارای وزن مولکولی کم و خاصیت بادکنی ندارند. از این رو به دنبال مواجهه با آن‌ها سیستم ایمنی اکتسابی بدن فعال نخواهد شد و همچنین به حرارت مقاوم بوده و در مقادیر جزیی نیز فعالیند.
عوامل گوناگونی در ایجاد آن‌ها شرکت دارند. حساسیت حیوان‌ها برای ابتلا به مسمومیت قارچی متفاوت است. حیوانات جوان حساسیت بیشتری دارند. گونه‌های مختلف جانوری حساسیت مختلفی دارند.
بسیاری از مایکوتوسین‌ها اندام‌ها یا بافت‌های هدف خاصی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، ممکن است یک دسته اثرات بالینی ایجاد نمایند. برخی خواص سرطان‌زایی، جهش‌زایی یا ناقص‌الخقله‌زایی دارند.
از ویژگی‌های متمایز کننده مسمومیتهای قارچی، وقوع انفرادی، فصلی بودن. غیر قابل انتقال بودن این مسمومیت‌ها می‌باشد. در اثر مصرف گروه معینی از مواد غذایی ذخیره شده و انواع خاصی از علوقه ایجاد می‌گردند. در مسمومیتةای قارچی در آغاز عامل بیماری ممکن است نامشخص بماند و نشانه‌های بیماری نیز علائم مبهمی همچون کاهش میزان رشد و ضعف سیستم ایمنی بدن باشد ادامه مسمومیت منجر به مرگ می‌شود و آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان ن بی‌اثرند.
_ آفلاتوکسین‌ها گوره بزرگی از مایکوتوکسین‌ها می‌باشد که به وسیله گونه‌های خاصی از جنس قارچی آسپرژیول شام: آسپرژیلوس فلاووس، پارازیتیکوس، نومیوس تولید می‌شود. به همین دلیل بیش از سایر مایکوتوکسین‌ها مورد توجه محققین و مواجع بهداشتی قرار گرفته‌اند افلاتوکسین با توجه به سابقه طولانی در به کارگیری گسترده در تحقیقات تجربی و فراوانی قابل ملاحظه در طبیعت به عنوان مشهورترین مایکوتوکسین‌های شناخته شده معرفی گردیده‌اند. بر اساس مطالعات انجام گرفته بر روی این دسته از سموم قارچی روش‌ها و الگوهای بسیار مناسبی جهت بررسی‌های تجربی به ویژه در زمینه‌هایی نظیر سمیت و سرطان‌زایی در اختیار محققین قرار گرفته است. برخی از ترکیبات خانواده آفلاتوکسین به عنوان عوامل سراطان‌زای قوی در میان ترکیبات شناخته شده طبیعی مطرح می باشند. به همین دلیل کوشش فراوانی در راستای حذف یا غیر فعال‌سازی این ترکیبات در نجیره غذایی انسان و حیوانات به عمل آمده است. (کتاب)
در سال 1952 سی‌بالد و بایلی یک مسمومیت فراگیر را در سگ‌ها به نام Hepatitisx گزارش نمودند و در سال 1955 عامل این مسمومیت را بادام زمینی‌های آلوده به قارچ در غذای آماده سگ‌ها دانستند.
در سال 1960 در انگلستان رابطه‌ای بین مرگ بیش از یکصدهزار بوقلمون و غذای کپک زده مورد تأیید قرار گرفت این مشکل به بوقلمون‌ها محدود نمی‌شد بلکه در سایر نقاط مسمومیتهای مشابه در قرقاوول‌ها کبک‌ها، جوجه اردکها، گوساله‌ها و خوک‌ها گزارش شد.
بررسی‌های آسیب شناسی‌شان داد که سلول‌های پاراشیم کبد تحلیل رفته و سلول‌های منبع اپتیلیوم لوله‌های صفراوی به شدت تکثیر پیدا می‌کنند.
دانشمندان در مطالعات گسترده دریافتند که علت این مرگ و میر هیچ ارگانیسم نوظهوری نمی باشد در سال 1961 بلانت عامل این مسمومیت (Turkeyx) را پودر بادام زمینی وارد شده از برزیل دانست سارژنت در سال 1961 عامل سعی را از بادام زمینی برزیل استخراج و 250 باز غلیظ‌تر نمود و پس از تجویز آن به جوجه اردکها آن را روش مناسبی برای سمیت بادام زمینی معرفی نمود.
از آنجایی که این احتمال به وجود آمد که عامل سمی در بادام زمینی یک نوع متابولیت سعی باشد با کشت این، نمونه‌های هشت گونه قارچ به دست آمد و عصاره یکی از قارچها که دارای 7/0= RF و فلوسانس آبی بود موجب مرگ و میر اردک‌های یک روزه گردید و ضایعات اسیب شناسی کبدی مشابه بیماری مجهول بوقلمون به وجود آورد و چون این سم از قارچ آسپرژیلوس ملاووس به دست آمده بود، آفلاتوکسین (A.Flavus toxin) نام گرفت.
_ وقوع آفلاتوکسیکوزیس در انسان: به نظر می‌رسد که مایکوتوکسین‌ها عامل ایجاد سرطان کبد در انسان می‌باشد. کلاً اثرات آملاتوکسین در انسان به دو بخش حاد و مزمن تقسیم می‌شود. تحقیقات در برخی نواحی دنیا نشان دهنده ارتباط میان آفلاتوکسین و یک سری بیماری‌ها مانند: هپاتیت‌ها، سندرم Rey ، هپاوما، سیروز اطفال هندی و برخی بیماری‌های تنفسی می‌باشد. گزارشاتی که امکان بروز آفلاتوکسیکوزیس حاد در انسان را مطرح کرده از تایوان؛ اوگاندا، هند، چک‌واسلواکی، نیوزلند، کنیا، تایلند بوده است. در تایوان 26 نفر ازروستائیان در ماه مارس 1967 به علت مسمومیت بیمار شدند. از این ها 19 نفر کودک بودند که از ادم، شکم درد و استفراغ رنج می‌بردند، اما تب نداشتند . سه نفر از بچه‌ها سنی بین 6-4 سال داشتند که حدود 6/5 ساعت تا چند روز پس از آغاز بیماری تلف شدند.
تمام این تلفات در نتیجه مصرف برنج آلوده به قارچ بود که احتمالاً حاوی آفلاتوکسین بود. مورد دیگر مشکوک به مسمومیت با افلاتوکسین در ژوئن 1967 در اوگندا اتفاق افتاده بود، یک پسر بچه 15 ساله دچار شکم درد پیش‌رونده و مابقی نشانه‌های مشابه با موارد تایوانی شد، وی دو روز بعد از این که در بیمارستان بستری شد فوت کرد.
12 نفر از 20 نفر بستری شده در سه بیمارستان در کنیا در بین ماه‌های مارس، ژوئن 1981 از دنیا رفتند. این مرگ‌ها ارتباط به مصرف ذرت آلوده داشت (12000 PPM) تجزیه کبد پس از مرگ تا حدود PPM 80 آفلاتوکسین را نشان داد. یک هپتاتیت کشنده اپیدمیک در بخشی از هند غربی در سال 1974 باعث تلف شدن 80 نفر شد، علت شیوع آلودگی مصرف ذرت بسیار آلوده بود.
بروز بیماری بستگی به مصرف غذا‌هایی با مقدار بالای آفلاتوکسین دارد. وجود آفلاتوکسین در شیر پستان مادران و ادرار کودکان سیروتیک مشخص شده است.
در چین و افریقای جنوبی، جایی که HBV (ویروس هپایت B) اندمیک باشد .
افراد در معرض رژیم غذایی با محتوای آفلاتوکسین فراوانند.
افاتوکسین می‌تواند با DNA سلولی پیوند کووالانس تشکیل داده و باعث موتاسیون‌های سرطان‌زا یا موتاسیون در ژن‌های ساپرس کننده تومورها شود. سرطان‌زایی رخ نمی‌دهد مگر کبد از لحاظ تقسیم میتوزی فعال شود، همانند بروز هپاتی ویروسی مزمن که در آن آسیب و بازسازی سلو‌ها فعال شده است و مداوماً انجام می‌شود.
مواردی هم از وابستگی سرطان کولون به آفلاتوکسین ذکر شده است.
ضایعات کبدی ناشی از اتنیل استرادیول به تنهایی و یا به همراه آفلاتوکسین با افزایش آنزیم GGT پلاسمای کبدی همراه بوده که به عنوان نشانه‌ای مثبت برای ضایعات پیش سرطانی و سرطانی است. سیروز کبد در کودکان بیماری نسبتاً شایع با حداکثر سن ابتلای 3 سال می‌باشد که با علائم پالایش چربی سلول‌های کبدی به همراه دژنراسیون، فیبروز، بزرگ شدن کبد و در مراحل آخر زردی ، آسیت، کومای کبدی مشخص می‌گردد. با اثبات وجود آفلاتوکسین در بیشتر مادران و ادرار این اطفال دلائل نسبتاً دال بر دخالت آفلاتوکسین در بروز این بیماری به دست آمده است.
آفلاتوکسین‌ها وابسته به ترکیبات بیسفورانوکومارین بوده و دارای دو حلقه به هم متصل دی‌هیدروفوران با بخش‌های گوناگون هستند یا به عبارت دیگر دارای یک هسته کومارین متصل به یک سیستم ؟؟؟؟؟؟می‌باشد که یک ساختار پنتانون در افلاتوکسین سری B متصل به هسته کومارین بوده (دی فوروکومارو سیکلوپنتون) و در آفلاتوکسین سری G جای آن را ساختمان شش عضوی لاکتون می‌گیرد. (دی فوروکومارولاکتون)
چهار نوع آفلاتوکسین با نام‌های B1 و B2 ، G1 و G2 با توجه به رنگ آبی یا سبزشان نسبت به نور فلورسنت وجود دارند. همچنین با توجه به ارزش کروماتوگرافی آن‌ها نیز تقسیم می‌شوند. آفلاتوکسین B2 و G2 به عنوان متابولیت‌های طبیعی آسپرژیلوس فلاووس جداسازی شده‌اند و در حقیقت مشتقات همی‌استال انواع B1 و G1 می‌باشند.
آفلاتوکسین B2a و G2a به عنوان متابولیت‌های طبیعی آسپوژیلوس فلاووس جداسازی شده‌اند و در حقیقت مشتقات همی‌استال انواع B1 وG1 محسوب می‌گردند. آفلاتوکسین M1 و M2 جزء مشتقات هیدروکسیله B1 و B2 می‌باشند که در شیر حیوانات شیردار مانند گاو‌های شیری دفع می‌شوند و همچنین از نمونه ادرار گوسفندانی که اغذیه آلوده به مخلوط آفلاتوکشین مصرف کرده بودند جداسازی شده است.
آفلاتوکسین GM2a و M2a توسط محققین مختلف از عصاره مایع کشت آسپرژیلوس فلاووس جداسازی شده و به ترتیب مشتقات دارای گروه هیردوکسی انواع GM1 و M1 می‌باشند.
آفلاتوکسین B3 از طریق هیردولیز حلقه گامالاکتون آفلاتوکسین G1 و سپس دکربوکسیلاسیون آن تولید می‌شود. دی‌هیدرو آفلاتوکسین B3 از آفلاتوکسین G2 مشتق شده است.
آفلاتوکسیکول توسط محققین مختلف به عنوان مشتقی از آفلاتوسکیل B1 معرفی گردیده است و به دو فرم ایزومری I و II وجود دارد.
آفلاتوکسین P1 میتلاسیون نوع B1 تولید می‌گردد.
آفلاتوکسین Q1 به وسیله میکروزوم‌های کبدی در شرایط آزمایشگاهی از آفلاتوکسین B1 تولید می‌گردد. افلاتوکسین B1 بیشترین خواص سعی و سرطان‌زایی را در بین آفلاتوکسین‌ها دارا است.
آفلاتوکسین‌ها توسط برخی گونه‌های قارچ نظیر آسپرژیلوس فلاووس، آسپوژیلوس پارازیتیکوس آسپوژیلوس ؟؟؟، آسپرژیلوس رومر، اسپوزیلوس ونی و .... تولید می‌شود. برخی گونه‌های پنی‌سیلیوم مانند پنی‌سیلیوم پوبرولوم، پنی‌سیلیوم و اویابل و پنی‌سیلیوم فری کوین تانس و موکور و رایزوبوس و استروپتوماسیس نیز آفلاتوکسین تولید می‌کنند.
آسپوژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس در مجموع به عنوان قارچ‌های اصلی مواد آفلاتوکسین شناخته شده‌اند. به طور کلی، تولید مایکوتوکسین‌ها از جمله آفلاتوکسین به وسیله فاکتورهای مختلف نظیر ویژگی‌های ژنتیکی قارچ‌های مولد، محیط فیزیکو شیمیایی که در آن رشد می‌کند تحت تأثیر قرار می‌گیرد. تولید هر نوع مایکوتوکین علاوه بر گونه به سویه قارچ مولد نیز بستگی دارد. در این رابطه اگرچه آفلاتوکسین تنها توسط گونه‌های آسپرژیلوس فلاووس و پارازیتیکوس تولید می‌شوند، سویه‌هایی از هر دو گونه وجود دارند که مولد آفلاتوکسین نیستند. به نظر می‌رسد آسپرژیلوس پارازیتیکوس بیشتر در محصولاتی نظیر بادام‌زمینی حضور داشته باشد. این گونه مولد انواع آفلاتوکسین B1 و B2 ، G1 و G2 می‌باشد. آسپرژیلوس فلاووس بر روی محیط‌های آزمایشگاهی مختلف و سوبستراهای طبیعی به ویژه غلات رشد کرده و تنها انواع آفلاتوکسین B1 و B2 را تولید می‌کند. سویه‌های هر دو گونه قادر به تولید آفلاتوکسین M1 نیز می‌باشند. غالباً به دلیل تشابه گونه‌های فلاووس و پارازیتیکوس در بسیاری از موارد تولید افلاتوکسین‌ها را اشتباهاً به آسپرژیلوس فلاووس نسبت داده‌اند در حالی که در حقیقت گونه پارازیتیکوس حضور داشته و مسئول تولید سم بوده است.
حتی اگر یک سویه قارچی از نظر ژنتیکی توانایی تولید افلاتوکسین را داشته باشد، میزان تولید سم کافیست مقادیر بسیار ناچیزی از آفلاتوکسین در طی فاز تصاعدی رشد در شرایط کشت آزمایشگاهی تولید می‌شود و زمانی که برخی فاکتورهای غذایی به مصرف رسیده و رشد قارچ محدود شده باشد بیونستزسم شتاب خواهد یافت.
دیگر فاکتورهای مهم و مؤثر در تولید افلاتوکسین‌ها عبارتنداز:
_ رطوبت ماده غذایی و رطوبت نسبی: آسپرژیلوس فلاووس برروی هر ماده غذایی که دارای رطوبیت در حدود 14-13 درصد و رطوبت نسبی محیط 50 درصد باشد رشد می‌کند.
_ دما: قارچها در دامنه وسیعی از درجه حرارت قادر به رشد هستند ولی میزان رشد آن‌ها بستگی کامل به درحه حرارت دارد و حداکثر میزان رشد را در درجه حرارت مطلوب خواهند داشت.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق درمورد میکروبیوکولوژی
