مشخصات این فایل
عنوان: اختلال وحشت زدگی(پانیک)
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 21
این مقاله درمورد اختلال وحشت زدگی می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله اختلال وحشت زدگی می خوانید :
شاخص های تشخیصی
عناصری با مکانیزم های عمل ناهمخوان، مانند سدیم لاکتیک، کافئین، ایزوپروترونول، یوهیمبین، دی اکسید کربن، کوله سیستوکینین، حملات وحشتزدگی را در افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی به میزان خیلی بیشتر از آزمودنی های گواه سالم تحریک می کنند (و در برخی موارد، بیشتر از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی دیگر، افسردگی، یا دو قطبی بدون حملات وحشتزدگی). همچنین در بخشی از افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی، حملات وحشتزدگی با یابنده های دی اکسید کربن مغزی فوق العاده حساس ارتباط دارند که به کاهش دی اکسید کربن خون و بی نظمی های تنفسی دیگر منجر می شود با این حال، هیچ یک از این نتایج آزمایشگاهی برای اختلال وحشتزدگی تشخیصی محسوب نمی شوند.
خطر خودکشی
حملات وحشتزدگی و تشخیص اختلال وحشتزدگی در 12 ماه گذشته با میزان بالاتر اقدامات خودکشی و اندیشه پردازی خودکشی در 12 ماهه گذشته ارتباط داشته اند، حتی زمانی که همزمانی اختلالات و سابقه بهره کشی کودکی و عوامل خطر دیگر خودکشی محسوب شده باشند.
تشخیص افتراقی
اختلال اضطرابی مشخص دیگر یا اختلال اضطرابی نامشخص: اگر حملات وحشتزدگی با نشانه کامل (غیر منتظره) هرگز تجربه نشده باشند، اختلال وحشتزدگی نباید تشخیص داده شود. در مورد فقط حملات وحشتزدگی غیر منتظره با نشانه محدود، تشخیص اختلال اضطرابی مشخص دیگر یا اختلال اضطرابی نامشخص باید در نظر گرفته شود.
اختلال اضطرابی ناشی از بیماری جسمانی دیگر: اگر قضاوت شده باشد که حملات وحشتزدگی پیامد فیزیولوژیکی مستقیم بیماری جسمانی دیگر هستند، اختلال وحشتزدگی تشخیص داده نمی شود. نمونه هایی از بیماری های جسمانی که می توانند موجب حملات وحشتزدگی شوند عبارتند از: پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئید، فئوکروموسیتوم، کژکاری های دهلیزی، بیماری های صرع، و بیماری های قلبی – ریوی (مثل بی نظمی های قلب، افزایش ضربان قلب فرابطنی، آسم، بیماری ریوی انسدادی مزمن [COPD ]). نتایج آزمایشگاهی مناسب (مثل سطوح کلسیوم سِرُم برای پرکاری پاراتیروئید Holter monitor برای بی نظمی های قلب) یا معاینات بدنی (مثلاً برای بیماری قلبی) ممکن است به تعیین نقش سبب شناختی بیماری جسمانی دیگر کمک کنند.
اختلال اضطرابی ناشی از مواد / دارو: اگر قضاوت شده باشد که حملات وحشتزدگی پیامد فیزیولوژیکی مستقیم مواد هستند، اختلال وحشتزدگی تشخیص داده نمی شوند.مسمومیت با مواد محرک دستگاه عصبی مرکزی (مثل کوکائین، آمفتامین ها، کافئین) یا حشیش و ترک مواد کند ساز دستگاه عصبی مرکزی (مثل الکل، باربیتورات ها) می توانند باعث وقوع حمله وحشتزدگی شوند. با این حال، اگر حملات وحشتزدگی خارج از زمینه مصرف مواد روی دهند (مثلاً مدت طولانی بعد از اینکه تأثیرات مسمومیت یا ترک خاتمه یافته اند)، تشخیص اختلال وحشتزدگی باید در نظر گرفته شود. به علاوه، چون اختلال وحشتزدگی ممکن است در برخی افراد قبل از مصرف مواد واقع شود و با مصرف مواد بیشتر ارتباط داشته باشد، مخصوصاً برای مقاصد خود درمانی، باید سابقه مشروحی به دست آید تا معلوم شود آیا فرد قبل از مصرف مواد بیش از حد، حملات وحشتزدگی داشته است یا نه. اگر چنین باشد، تشخیص اختلال وحشتزدگی به علاوه تشخیص اختلال مصرف مواد باید در نظر گرفته شود. ویژگی هایی نظیر شروع بعد از 45 سالگی یا وجود نشانه های نامتعارف در مدت حمله وحشتزدگی (مثل سرگیجه، از دست دادن هشیاری، فقدان کنترل ادرار یا مدفوع، گفتار درهم و برهم، یادزدودگی) از احتمال اینکه بیماری جسمانی دیگر یا ماده ای ممکن است موجب نشانه های حمله وحشتزدگی شود، حکایت دارد.
اختلالات روانی دیگر همراه با حملات وحشتزدگی به عنوان ویژگی مرتبط (مثل اختلالات اضطرابی دیگر و اختلالات روان پریشی): حملات وحشتزدگی که به عنوان نشانه اختلالات اضطرابی دیگر روی می دهند، انتظار می روند (مثلاً موقعیت های اجتماعی در اختلال اضطراب اجتماعی، موضوعات یا موقعیت های فوبیک در فوبی خاص یا آگورافوبی، نگرانی در اختلال اضطراب فراگیر، جدایی از خانه یا اشخاص دلبسته در اختلال اضطراب جدایی، آنها را راه اندازی می کنند) و بنابراین، ملاک های اختلال وحشتزدگی را برآورده نخواهند کرد.
اگر حملات وحشتزدگی فقط در پاسخ به راه اندازهای خاص روی دهند، در این صورت فقط اختلال اضطرابی مرتبط، تعیین می شود. با این حال، اگر فرد حملات وحشتزدگی غیر منتظره را نیز تجربه کند و به خاطر این حملات، نگرانی مداوم یا تغییر رفتاری داشته باشد، در این صورت تشخیص اضافی اختلال وحشتزدگی باید در نظر گرفته شود.
روش های درمان این اختلال
اگر تبیین اختلال به این سادگی است، پس باید احتمال درمان آن بالا باشد. با وجود اینکه اختلال وحشتزدگی از شدت زیادی برخوردار است و افراد مبتلا به آن حالت های جسمانی بسیار شدیدی را تجربه می کنند، خوشبختانه پژوهش ها نشان داده است که این اختلال پاسخ بسیار خوبی به درمان های روانشناختی می دهد. باید بیمار را از این موضوع آگاه کرد که اختلال او حاصل دست به دست هم دادن اضطراب و حالت های جسمانی بی ضرری است که احتمالاً همه افراد تجربه می کنند.
1 – مدل اختلال را بشناسید.
بدن ما در طول روز ممکن است به علل مختلف برانگیخته شود. از خواب بیدار شدن ناگهانی، فعالیت جسمانی، اضطراب و حتی خوردن یک فنجان قهوه می تواند باعث افزایش ضربان قلب شود. همچنین تکان های شدید، بد غذایی و گرسنگی می تواند موجب سرگیجه های مختصر شود. این حالت های جسمانی هنگامی تشدید می شوند که آنها را نشانه ای از یک بیماری بدانید و مضطرب شوید. اضطراب باعث ایجاد نشانه های جسمانی می شود که افزایش تپش قلب، تنفس سطحی، و لرزش مختصر دست و پا از آن دسته است.
2 – تنفس خود را اصلاح کنید.
از مهمترین علل حمله وحشتزدگی این واقعیت است که اضطراب موجب تغییر نوع تنفس می شود. فرد مضطرب عموماً تند تند نفس می کشد و تنفس او سطحی و با قسمت بالای سینه است. این نوع تنفس موجب می شود اکسیژن کمتری به بدن برسد و علاوه بر احساس تنگی نفس، درد قفسه سینه و حتی سرگیجه را به همراه خواهد داشت.
تغییری ساده در شیوه تنفس می تواند جلوی این مشکلات را بگیرد: هوا را با چهار شماره فرو دهید، تا چهار شماره نگه دارید، با چهار شماره بیرون دهید، و تا چهار شماره صبر کنید. این کار را باید حداقل 5 دقیقه انجام دهید. اگر چندین بار این نوع تنفس را تمرین کنید، هنگام آغاز حمله وحشتزدگی می توانید به سرعت روش تنفس خود را اصلاح کنید و از بدتر شدن نشانه های جسمانی خود جلوگیری کنید.
3 – آرام سازی را بیاموزید.
اگر می خواهید هنگام حمله وحشتزدگی بر خود مسلط شوید، باید این توانایی را به دست بیاورید که در هر موقعیتی بتوانید اضطراب را در خود کنترل کنید. یک راه ساده برای غلبه بر اضطراب آرام سازی یا ریلکسیشن است. آرام سازی موجب می شود بتوانید علائم اضطراب را مهار کرده ومانع افزایش آنها شوید. می توانید تمرین های آرام سازی را در طول روز و هنگامی که احساس می کنید در شرف حمله وحشتزدگی هستید، اجرا نمایید.
4 – تفکر خود را اصلاح کنید.
با آغاز حمله وحشتزدگی، بیشترین چیزی که موجب بدتر شدن حال شما می شود، افکار منفی است که درباره مرگ، جنون و سکته به شما هجوم می آورند. هنگام حمله بکوشید به یاد بیاورید که پیش از این هم دچار این حملات شده اید و پس از مدتی کاهش خواهد یافت.
5 – از حمله ها فرار نکنید.
ممکن است همه این استدلال ها برای شما حرف های تو خالی به نظر برسد و با خود بگویید اگر اتفاقی برای من افتاد، چه کسی پاسخ می دهد؟ اگر این فکر به ذهن شما برسد، همچنان اقداماتی انجام خواهید داد تا با حمله های وحشتزدگی مواجهه نشوید، و اگر هم حمله اتفاق افتاد، سعی می کنید اقدامی انجام دهید که جلوی حمله قلبی و مرگ را بگیرید (و نه جلوی اضطراب را)، مثلاً قرص آرام بخش خواهید خورد و یا دراز خواهید کشید.
هیچ کس نمی تواند با استدلال شما را قانع کند که اتفاقی برای شما نخواهد افتاد. اکنون که این گام ها را برای مدیریت اضطراب و اصلاح افکار منفی خود برداشته اید، باید وارد عمل شوید و با این حمله ها روبرو شوید. به خاطر داشته باشید که اگر مشکلی در بدن شما وجود داشت، پزشک ها از آن آگاه می شوند.
بخشی از فهرست مطالب مقاله اختلال وحشت زدگی
تاریخچه
اختلال وحشت زدگی و گذر هراسی چیست؟
علل اختلال وحشت زدگی و کذر هراسی چیست؟
بعضی از سوء تفسیرهای رایج درباره اختلال وحشت زدگی و گذر هراسی چیست؟
مراحل درمان شناختی – رفتاری چیست؟
ملاک های تشخیصی
ویژگی های تشخیصی
ویژگی های مرتبط که تشخیص را تأیید می کنند
شیوع
شکل گیری و روند
"احساسات وحشتزدگی"، "آمیزه ای" از حملات وحشتزدگی با نشانه محدود و اضطراب فراگیر دارند.
عوامل خطر و پیش آگهی
موضوعات تشخیصی مرتبط با فرهنگ
شاخص های تشخیصی
خطر خودکشی
تشخیص افتراقی
روش های درمان این اختلال
5 – از حمله ها فرار نکنید.
مقایسه DS4 و DS5 اختلال وحشتزدگی
منابع
دانلود مقاله اختلال وحشت زدگی (پانیک)
