فورز و السون(1989) از این پرسشنامه، برای بررسی رضایت زناشویی استفاده کرده اند و معتقدند که این مقیاس نسبت به تغییراتی که در خانواده به وجود می آید حساس است. فورز و السون(1989) با استفاده از نمونه گیری تصادفی در تحقیق ملی با 5039 زوج نشان دادندکه با استفاده از این پرسشنامه می توان با دقت 85- ، 95% بین زوجین خرسند و یا ناخرسند تمایز قائل شد. هر یک از موضوعات این پرسشنامه، در ارتباط با یکی از زمینه های مهم است. ارزیابی این زمینه ها در درون یک رابطه زناشویی، می تواند مشکلات بالقوه زوج ها را توصیف کند، یا می تواند زمینه های نیرومندی و تقویت آن ها را مشخص نماید. این ابزار همچنین می تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی برای زوج هایی که در جستجوی مشاوره زناشویی و به دنبال تقویت رابطه زناشویی خود هستند، استفاده شود. این مقیاس توسط السون در سال 2006 تجدید نظر شده شامل 4 خرده مقیاس 35 عبارتی است که می تواند به عنوان یک ابزار تحقیق از جمله رضایت، ارتباطات، و حل تعارض استفاده گردد. مقیاس رضایت زناشویی انریچ یک اندازه گیری کلی از روابط زناشویی شامل تحریف آرمانی، رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباطات، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت های اوقات فراغت، رابطه جنسی، فرزندان و فرزند پروری، خانواده و دوستان، نقش های مساوات طلبی مربوط به زن و مرد، جهت گیری مذهبی، همبستگی زوج ها و تغییرات زناشویی را شامل می شود.
پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ