محمدتقى خان پسیان در سال ۱۳۰۹ ه ق در تبریز متولد شده و تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد و ادامه داد. در سال ۱۳۲۴ه ق به تهران آمد و وارد مدرسه نظام شد. پس از پنج سال در مدرسه نظام به درجه سلطانى رسید و چون اساس قشون جدید به هم خورد به ژنرال یالمارسن سوئدى، با همان درجه اى که داشت معرفى شد و در سمت آجودان مترجمى و ریاست گروهان مامور همدان شد.
از سال ۱۳۳۱ داخل مدرسه صاحب منصبان ژاندرمرى شده و سال بعد جزء اردوى اعزامى به بروجرد رفت و در اغلب جنگ هاى آنجا شرکت کرد. (دوران جنگ اول جهانى) در همان سال به درجه یاورى (سرگردى) رسید و مامور همدان شد و تا محرم سال ۱۳۳۴ ه ق در آنجا بود. یاور محمدتقى خان در جنگ عمومى (جنگ جهانى اول) دلاورى هاى زیادى از خود نشان داد و در جنگى که معروف به جنگ مصلى بود، روس ها را شکست فاحش داده و با این پیروزى که از نظر نظامى شاهکارى بود، شهرت و لیاقت او از مرز ایران گذشت و در آلمان و اتریش پیچید، اما پس از سقوط بغداد مجبور به عقب نشینى شد.
در سال ۱۳۳۴ ه ق مسئله مهاجرت ملیون ایرانى به عثمانى پیش آمد و محمدتقى خان پسیان از آنانى بود که همراه این دولت در تبعید بود و به عثمانى رفت. اما وى در استانبول از آنها جدا شده و در سال ۱۳۳۵ براى معالجه به آلمان رفت و در سال ۱۳۳۶ نیز به برلین کوچ کرد. در آلمان ابتدا در هوانوردى و بعد در قسمت پیاده نظام مشغول خدمت بود. سپس در ضمن خدمت، ریاضیات عالیه و موسیقى علمى را نیز فراگرفت. محمدتقى خان در سال ۱۳۳۸ ه ق به ایران بازگشت و پس از چندى سرگردانى در دولت مشیرالدوله به فرماندهى ژاندارمرى خراسان منصوب گشت.
مرورى بر زندگى محمدتقى خان پسیان- قیام کلنل