کارافرینی جیمز لنگستون هیوز

اختصاصی از فی فوو کارافرینی جیمز لنگستون هیوز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:22

فهرست و توضیحات:

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت و ضرورت مسئله

اهداف تحقیق

پیشینه طرح پژوهش

تجزیه و تحلیل

جیمز لنگستون هیوز

کودکی

شاعر، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، داستان‌کوتاه‌نویس، و نوشتارنویس از سیاه‌پوستان آمریکایی بود. او بیش‌تر به دلیل کارش در رنسانس هارلم نامدار است.

لنگستون هیوز نامی‌ترین شاعر سیاهپوست آمریکایی‌ست با اعتباری جهانی. به سال ۱۹۰۲ در چاپلین (ایالت میسوری) به دنیا آمد و به سال ۱۹۶۷ در هارلم (محله‌ی سیاهپوستان نیویورک) به خاطره پیوست .

بیش‌تر دوران کودکی‌اش را با مادربزرگش و در «لاورنس» ایالت کانزاس گذراند. سیزده‌ساله بود که مادربزرگش مرد و او به «لینکلن» ایالت ایلینویز رفت تا با مادرش زندگی کند. یک سال بعد، آن‌ها به «کلیولند» رفتند. در آن‌جا هیوز به دبیرستان رفت و سرودن شعر را آغاز کرد. بعد از اتمام دورة دبیرستان، پانزده ماه در «مکزیکو» با پدرش « که چند سالی ساکن آن‌جا بود ـ زندگی کرد. در همان‌جا زبان اسپانیایی را یادگرفت و شعر «سیاه‌پوست از رودخانه می‌‌گوید» را سرود، که در نشریة «کرایزیس» چاپ شد. در سال 1921 مدت یک سال به دانشگاه کلمبیا رفت و دانشگاه را برای کار دوساله‌اش در دریا، رها کرد. این سفرها او را به سواحل غرب افریقا و شمال اروپا کشاند. در سال 1921 به پاریس و بعد به ایتالیا رفت و در آن‌جا در کلوب‌های شبانه به کار پرداخت. در پایان همان سال و در راه بازگشت به نیویورک، در یک کشتی بخاری به کار شستشو و رنگ‌کاری عرشه مشغول بود. سال بعد را در واشینگتن گذراند و در دفتر سازمان مطالعات و تاریخ زندگی سیاه‌پوست‌ها کار کرد. کمی بعد، در «واردمن پارک هتل» به عنوان پادو، کار کرد. در همان‌جا بود که نویسنده‌ای به نام «واشل لیندسی» تعدادی از اشعار هیوز را خواند و مطبوعات کشف و معرفی‌اش کردند. هیوز اولین جایزة شعری‌اش را در سال 1925 از مجلة «اپورچونیتی» دریافت کرد و می‌‌رفت که یکی از چهره‌های مشهور رنسانس هارلم شود.   هیوز تحصیلاتش را در دانشگاه پنسیلوانیا ـ جایی که اولین رمانش را در سال 1939 با عنوان «بی‌خنده، نه» نوشت ـ پی گرفت.