تحقیق درباره بررسی خاصیت ضد میکروبی نانو کامپوزیت کیتوزان – اکسید روی

اختصاصی از فی فوو تحقیق درباره بررسی خاصیت ضد میکروبی نانو کامپوزیت کیتوزان – اکسید روی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 31 صفحه

چکیده

زمینه و هدف : فناوری نانو یکی از بخش های بسیار مهم از تکنولوژی است. نانوذرات را می توان در زمینه مختلف صنعتی، پزشکی، نظامی و استفاده شخصی استفاده کرد. هدف از این مطالعه آماده سازی نانوکامپوزیت کیتوزان – اکسید روی از طریق یک روش ساده و بررسی فعالیت ضد باکتری از آنها بود.روش کار:  نانوکامپوزیت کیتوزان – اکسید روی به روش سل ژل ساخته شد. سپس این نانوکامپوزیت با استفاده از  تکنیک های FTIR ، ،SEM، EDX  ، طیف‌سنج مرئی - فرابنفش ( UV-VIS) و پراش اشعه ایکس (XRD ) مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر ضد میکروبی این نانو کامپوزیت روی باکتری اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس آرئوس ارزیابی شد. سپس اثر نانو کامپوزیت 1.5 درصد اکسید روی  بر روی گاز استریل در مجاورت باکتری های فوق بررسی شد.

یافته ها: نتایج نشان داد غلظت نانوذره اکسید روی  روی فعالیت ضدمیکروبی نانوکامپوزیت اثر می گذارد. فیلم نانوکامپوزیت کیتوزان – اکسید روی حاوی 1.5 درصد اکسید روی دارای بیشترین اثر ضدمیکروبی بود. همچنین فیلم نانوکامپوزیت حاوی  1.5 درصد اکسید روی بر روی گاز استریل  اثر ضدمیکروبی  روی هر دو باکتری نشان داد.

نتیجه‌گیری : با توجه به اینکه فیلم  نانوکامپوزیت کیتوزان – اکسید روی دارای عملکرد ضد باکتری بسیار عالی بود. بنابراین ممکن است فیلم نانوکامپوزیتی کاربردهای  پزشکی داشته باشد و همچنین به عنوان یک پوشش سطح به منظور افزایش ایمنی میکروبی و گسترش عمر مفید مواد غذایی  استفاده شود.

مقدمه :

عوامل ضدباکتری اهمیت زیادی در صنایع مختلف، به عنوان مثال، ضدعفونی آب، منسوجات، بسته بندی، ساخت و ساز، دارو و غذا دارد (1، 2) . ترکیبات آلی که به طور سنتی در بسیاری از فرآیندهای صنعتی برای ضد عفونی استفاده می شود، معایب مختلفی از جمله سمیت برای بدن انسان و حساسیت به دمای بالا و فشار را دربردارد (1، 3) به این علت مطالعات زیادی  درمورد استفاده از مواد ضدعفونی کننده غیر آلی مانند اکسیدهای فلزی در حال افزایش است (1، 3، 4) . این ترکیبات غیر آلی فعالیت‌های قوی ضدباکتری در غلظت‌های پایین نشان می‌دهند (5) . آنها همچنین بسیار با ثبات تر در شرایط سخت هستند (1، 4) .  همچنین به عنوان ترکیب غیر سمی در نظر گرفته می‌شوند، و برخی از آنها حتی حاوی عناصر معدنی ضروری برای بدن انسان هستند (4-8).  

فناوری نانو یکی از سریعترین بخش در حال رشد از تکنولوژی پیشرفته است. محصولات حاوی نانوذرات را می‌توان در برنامه مختلف صنعتی، پزشکی، شخصی و نظامی بکار برد. یکی از زمینه های تحقیقات گسترده در زمینه کاربرد نانوذرات معدنی، بررسی امکان استفاده از انها به عنوان ماده ضدعفونی کننده  برای کنترل میکروارگانیسم ها است (9) .  همچنین ساخت پارچه، نانوکامپوزیت ها و فیلم های  ضدمیکروبی حاوی نانوذرات برای حفاظت از سطوح از طریق جلوگیری از رشد  و انتقال میکروارگانیسم‌ها توجه زیادی به خود جلب کرده است. پارچه حاوی نانوذرات برای ساخت کفش هایی  که نسبت به کفش های معمولی دارای خصوصیات بهتری هستند شده است، این خصوصیات عبارتند از: توقف عبور اشعه  UV، خاصیت ضدمیکروبی  که مانع رشد میکروارگانیسم ها در کفش می شوند و خاصیت خود تمیز شونده هستند. توسط کاوالی و همکاران نشان داده شده است که پوشش های حاوی نانوذرات اکسید روی / اکسید تیتانیوم دارای خاصیت خود تمیز شونده هستند و به خودی خود باعث حذف آلودگی ها از سطح پوشش تهیه شده می شوند (9) . اضافه کردن نانوذرات به پارچه ها ممکن است بر خواص دیگر پارچه‌ها مانند رنگ، استحکام، لطافت، نفوذپذیری نسبت به هوا و اصطکاک انها تاثیر بگذارد (10) .  در سال‌های اخیر، علاقه رو به رشد در میان محققان به افزودن نانوذرات فلزی به نانوالیاف پلیمری، برای ساخت فیلم و پارچه ‌های ضدباکتری ایجاد شده است. بسیاری از مواد نساجی در حال حاضر در بیمارستان‌ها و هتل‌ها استفاده می‌شوند که اتصال میکروارگانیسم های بیماریزا به این منسوجات نساجی منجر به انتقال  این میکروارگانیسم ها از افراد بیمار یا مکان های آلوده به افراد سالم و سایر مکان های غیر آلوده  می شوند. به طور کلی، خواص ضدمیکروبی را می‌توان بر روی الیاف یا پارچه از طریق وارد کردن ترکیبات ضدمیکروبی درون آنها، ایجاد کرد (11) . نانوذرات (ذرات کمتر از 100 نانومتر قطر) نسبت به ذرات بزرگتر (ذرات میکرونی) به دلیل این   که نسبت سطح به حجم بیشتری دارند  بسیار فعال‌تر هستند و خصوصیات فیزیکی، زیستی  و شیمیایی انها نسبت به ذرات میکرونی  خیلی بهتر است. بنابراین نانوذرات برای ساخت  سطوح بهداشتی مناسب تر هستند ( 12) .در حال حاضر  در مورد استفاده از نانوذرات به عنوان یک عامل ضدباکتری در فرمولاسیون در مقیاس نانو و میکرو در  مقابل میکروارگانیسم‌های گرم منفی مانند Escherichia coli و میکروارگانیسم‌های گرم مثبت مانند استافیلوکوک طلایی استفاده شده است (13، 14). از جنبه‌های مهم استفاده از اکسید روی به عنوان عامل ضدباکتری این است که این ذرات برای سلول‌های انسانی سمی نیستند (15)