پاورپوینت درباره گیاه داروئی نعناع

اختصاصی از فی فوو پاورپوینت درباره گیاه داروئی نعناع دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :power point( قابل ویرایش) تعداد اسلاید: 18 اسلاید

اطلاعات آب و هواشناسی قوچان

گستردگی استان و عواملی مانند وجود رشته کوههای مرتفع و مناطق کویری ، دور از دریا و وزش بادهای مختلف موجب گوناگونی آب و هوا در مناطق آن گردیده است .

در بیشتر بررسیهای انجام گرفته از جمله مطالعات آمایش خراسان ، این سرزمین به سه منطقه آب و هوایی شمال ، مرکز و جنوب تقسیم می شود .

شمال خراسان بطور کلی دارای شرایط آب و هوایی معتدل و سرد کوهستانی است .این منطقه حاصلخیز ترین و متراکمترین بخش استان از نظر جمعیت ، فعالیتهای اقتصادی وامکانات زیر بنایی است . که شامل شهرستانهای بجنورد ، قوچان ، شیروان ، مشهد، درگز ، چناران و سرخس می شود .

مساحت این منطقه حدود پنجاه و هشت هزار کیلومتر مربع است که5/18% وسعت کل استان را تشکیل می دهد . بیشتر جمعیت و امکانات اقتصادی و زیر بنایی این منطقه در اطراف مشهد و در محور مشهد  –قوچان قرار دارد.

منطقه مرکزی استان شامل شهرستانها ی سبزوار ، اسفراین ، نیشابور ، تربت حیدریه ، کاشمر، تربت جام ،تایباد و خواف است . و مساحتی در حدود 85هزار کیلومتر مربع دارد که 2/27 %استان را در بر می گیرد .

رطوبت شهرستان قوچان

این ناحیه یبن 300 تا400 میلیمتر تغییر می کند ولی در مناطق جنوبی ، شرقی و مرکزی که بیش از 85% مساحت خراسان را شامل می شود میزان بارندگی در این مناطق تقریبا معادل 150 میلیمتر است .

تنوع آب و هوایی قوچان عبارت است از :

-آب و هوای سرد کوهستانی و نیمه صحرایی سرد در شمال و شمال غرب

-آب و هوای معتدل کوهستانی در مناطقی از شمال و شمال غرب و مرکز

-آب و هوای نیمه صحرایی ملایم در شمال شرق ، مرکز و مناطقی از غرب و نیز مناطق کوهستانی جنوب

-آب و هوای گرم صحرایی فراگیر مناطق مرکزی به طرف جنوب وجنوب غرب

بررسی روش های مختلف تیغ زنی بر عملکرد و بقای گیاه دارویی آنغوزه

اختصاصی از فی فوو بررسی روش های مختلف تیغ زنی بر عملکرد و بقای گیاه دارویی آنغوزه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آنغوزه با نام علمی Ferula assa-foetida L از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان است. این گیاه علفی, چند ساله و منوکارپیک است به طوری که در طول رویش فقط یکبار به گل می رود و سپس دوره رویشی آن خاتمه می یابد. ریشه این گیاه شیره ای را در خود ساخته و ذخیره می کند که با عمل تیغ زدن مورد بهره برداری قرار میگیرد. این شیره مصارف دارویی داشته و جهت تهیه داروهای ضد انگل, ضد تشنج و قاعده آور مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه در مرتع آنغوزه منطقه خمروت شهرستان زرند ( واقع در شمال غرب کرمان ) به منظور تعیین بهترین روش تیغ زنی برای گیاه دارویی آنغوزه انجام شد . در این تحقیق اثرات پنج روش تیغ زنی عرضی ( شاهد ) , دو طرفه , یکطرفه , طولی و تلفیقی ( ترکیبی از یکطرفه و طولی ) برروی عملکرد شیرابه دهی و بقای گیاه آنغوره در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار مورد بررسی قرارگرفت .

مقاله با فایل word شامل 13 صفحه به همراه بررسی تحقیق، نتیجه گیری و بحث و منابع می باشد.

دانلود مقاله کاشت گیاه شوید (شبت)

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله کاشت گیاه شوید (شبت) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نام علمی شوید:  ANETHUM    GRAVEOLENS

شبت برای اولین بار در فلسطین کشت شده است و احتمالا از روم باستان به سایر کشورهای اروپا منتقل گردیده

است. کشت  منظم این گیاه از قرن چها ردهم

به منظور استفاده از خواص درمانی وادویه ای ان در اکثر نقاط جهان اغاز شد.

مشخصات گیاه

شبت گیاهی است یکساله ،علفی ،معطر است. منشا ان نواحی مدیترانه است . شبت دارای ریشه های مخروطی ،

نازک وکم انشعاب است.  طول ریشه متغیر وبین cm10-30  است.

ساقه مستقیم ،استوانه ای شکل و بدون کرک ودارای خطوط طولی است.

برگها کوچک نازک و نخی شکل و دارای سه بریدگی عمیق استکه به طور متناوب بر روی ساقه قرار می

گیرد.گلها کوچک ، دو جنسی ورنگ انها زرد

است ودر انتهای ساقه ی اصلی وفرعی در چترکهای مرکب پدیدار می شود.

میوه فندقه وتخم مرغی شکل وقهوه ای رنگ است.

در ناحیه تحتانی میوه چهار ودر قسمت فوقانی ان دو حجره اسانس وجود دارد. وزن 1000دانه ا ن 2-1 گرم

است.

تمام پیکره رویشی گیاه محتوی اسانس است ومقدار ان در اندامهای مختلف متفاوت است.

دوره رویشی شبت کوتاه است از بدو رویش تا رسیدن میوه 100-120روز طول می کشد. چنانچه بذرهای

رسیده در مکان مناسبی نگه داری شود دو الی سه

سال  از رشد رویشی مناسب برخوردار خواهد بود .

درجه حرارت مناسب برای رویش بذر 10-8 درجه سانتی گراد است .بذر ها در فضای ازاد 17-10 روز پس

از کاشت سبز میشوند . هوای سرد وبارندگی

در مرحله گلدهی برای گیاه مناسب نیست .زیرا سرما سبب سرما زدگی و بارندگی سبب عدم تلقیح گلها می شود

وبه طور قابل توجهی از عملکرد میوه کاسته می شود

میوه ها همزمان  نمی رسند وپس از رسین با کوچکترین ضربه یا وزش باد ریزش می کند .

نیازهای اکولوژیکی

شبت گیاهی مدیترانه ای است وتقریبا در تمام دنیا می روید.در طول رویش به خصوص  در مرحله نمو گلها و

تولید میوه به هوای گرم و نور کافی نیازدارد.

این گیاه حساس به سرما نیستو بذر در درجه حرارت های بالا قادر به رویش است .

شبت را تقریبا در هر نوع خاکی به استثنای خاکهای بسیار سبک و تهی از مواد غذایی و خاکهای سنگین رسی می توان کشت کرد

.خاکهای مناسب برای رشد شبت خاکهایی با بافت متوسط است . شبت تا قبل از گلدهی از رشد و نموسریعی برخوردار است. در طول

رویش به مقادیر فراوان اب نیاز دارد .

تناوب کاشت

شوید را مانند اکثر گیاهان یکساله می توان با هر گیاهی کشت کرد . شبت به استثنای علف کش های مالوران

،آفالون و مرکازین به بقیه علف کش ها حساس است . از این رو این گیاه را نباید در زمین هایی کشت کرد که

در ان مقدار زیادی از این علف کش ها استفاده شده باشد.

در صورتی که شبت برای استفاده از پیکر رویشی ان کشت شودقبل وپس از ان می توان هر نوع گیاهی کشت

کرد. بهتر است شبت را با غلات به تناوب کشت گردند چون این گیا هان معمولا از دوره رویشی کوتاه

برخوردارند وپس از کاشت انها زمان کافی برای اماده کردن زمین وجود دارد .از مزایای دیگر

غلات این است که پس از برداشت زمین معمولا کمترین علفهای هرز را داراست .

تاریخ و فواصل کاشت

زمان ونحوه کاشت به چگونگی استفاده از این گیاه بستگی دارد در صورتی که هدف ازکاشتاین گیاه جمع اوری

بذر و استخراج اسانس از پیکر رویشی گیاه

باشد بهتر است که کشت مخلوط انجام نشود .زمان مناسب برای کاشت شبت در اوایل بهار است.

از انجا که شبت از دوره ی  رویشی  کوتاهی برخوردار است ،چنانچه کشت با تاخیر انجام گیرد سبب کوتاه شدن

دوره رویشی گیاه شده  و از عملکرد بذرکاسته می شود .

مواد و عناصر غذایی موردنیاز

مواد وعناصر غذایی کافی در عملکرد محصول بذر ،مقدار وکیفیت اسانس مؤثر است.ازت تاثیر عمده ای بر

رشد گیاه دارداگر شبت به منظور استفاده ازپیکر رویشی کشت شود ازت نقش عمده ای بر افزایش عملکرد پیکر

رویشی دارد .توصیه می شود یک سوم ازت همراه با تمام کود های فسفر و پتاس در فصل پاییز هنگام اماده

سازی خاک به زمین داده شود و دو سوم بقیه در فصل بهار قبل از کاشت گیاه هنگام اماده سازی زمین به خاک

اضافه می شود .

روش کاشت

شوید را به صورت  ردیفی یا کرتی می توان کشت کرد به منظور تولید حداکثرمقدار اسانس  با کیفیت مطلوب

توصیه می شود که به صورت ردیفی کشت شود.

چون بذرها کوچک هستند بهتر است ذرات خاک سطحی ریز ومتراکم باشد پس از کاشت غلتک سبک ضروری

است وسبب ایجاد تماس بذر با خاک و تسریع درجوانه زدن و سبز شدن ان می شود . پس از کاشت بلافاصله زمین را باید ابیاری کرد .

شامل 4 صفحه فایل word قابل ویرایش

دانلود مقاله گیاه جو (فارسی ولاتین)

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله گیاه جو (فارسی ولاتین) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

گـیــــــاه جــــــــو:                

جو گیاهی است نسبتا" مقاوم که میتوان آنرا بصورت بهاره یا پاییزه ویا زمستانه کشت کرد؛کشت پاییزه گیاه جو نسبت به بقیه کشتها بهتر است زیرا در این روش گیاه فرست کافی برای رشد را خواهد داشت و در ضمن کیفیت و کمیت آن هنگام برداشت افزایش میابد؛در مورد کیفیت جو پاییزه باید گفت که دارای دانه های بزرگتر،پروتیِن بیشتر است.

تهیه زمین:

برای تهیه زمین جو نیاز به وسایل وماشین آلاتی است که مهمترین آنها گاو آهن برگردان دار،دیسک،لولر,شیارسازمیباشد که تمامی آنها لازم و ضروری است؛

گیاه جو نیاز به بستری نرم،هموار و خاکی با بافت silty clay دارد؛

به همین منظور باید در تهیه زمین برای کاشت جو دقت کافی ولازم را انجام داد زیرا یکی ازمهمترین مراحل کار،تهیه بستر مناسب برای بذر میباشد.

برای تهیه زمین جو اول باید با گاوآهن برگردان دار بصورت کامل خاک رااز عمقcm45-30برگردان کردو سپس برای از بین بردن کلوخه ها وهمشکل شدن کل زمین ، زمین را دیسک زد؛

دفعات دیسک بستگی به میزان کلوخه های ایجاد شده در زمین هنگام شخم زذندارد که ار 1 الی 3 مرتبه تئصیه میشودکه بهتر است دو بار دیسک عمود بر هم بزنیم.

شخم را در بهار میزنیم و دیسک را در پاییز یک هفته قبل از کشت میزنیم؛بهتر است از دیسک های دوطرفه و دوردیفه استفاده کنیم که کار با انها راحت تر میباشد و سریع تر انجام میگیرد.

در مرحله بعد برای یکنواخت شدن و همسطح شدن کل زمین از لولر استفاده میکنیم.

نیازهای کودی گیاه جو:

گیاه جو چون تقریبا" هرسال کشت میشود زمین را از نظر مواد مغذی تخلیه میکند،پس برای برگرداندن زمین به حالت عادی و پر مغذی لازم است که مواد خارج شده از زمین توسط گیاه را بصورت مکانیکی و با کود دهی به زمین اضافه کنیم.

- کود دامی:

کود دامی برای اکثر زمینها توصیه میشودچون علاوه بر اینکه به زمین مواد مغذی میرساند باعث بهبود بافت و ساختمان خاک نیز میشود. بهترین کود دامی کود گاوی میباشد.

میزان کود دامی برای هر سالوبرای هر هکتار ار زمین حدود 5/1تن میباشدکه اگر این کار همه ساله انجام شود 800-700 کیلو هم کفایت میکند.

کود دامی بهتر است در یک جا تل انبار گردد تا بخوبی بپوسد و مواد غذایی آ ن توانایی خارج شدن را داشته باشد؛این کار یک مزیت دیگر هم دارد و آ ن این است که اگر احیانا"بذور علفهای هرز داخل کود دامی باشد در این مدت رشد کرده و از بیبن میرودچون هر هفته این کود باید زیر ورو گردد.

کود دامی تازه باعث گرم شدن زمین هم میگرددکه از این خاصیت بیشتر برای گلخانه ها استفاده میگردد.

برای کشت پاییزه کود دامی را باید قبل از زدن اولین شخم بصورت مساوی و هموار روی زمین ریخت و با یک بار شخم توسط گاوآهن برگردان دار آنرا به زیر زمین انتقال داد.

- کودهای شیمیایی:

در کشاورزی نوین کودهای شیمیایی نقش بسیار موثری در رشد گیاهان دارندچونکه میشود مقدار آنها را در زمانهای مختلف تنظیم کرد؛

کودهای شیمیایی به دو دسته تقسیم میشوند:

الف) کودهای ماکرو

ب) کودهای میکرو

الف) کودهای ماکرو:

این کودها دارای موادی اند که گیاهان به میزان بیشتری به آنها نیاز دارند،وجود آنها لازم وضروری است وگیاه بدون آنها قادر به رشد و میوه دهی نیست؛

از جمله کودهای ماکروالمانت میشود بهازت،فسفر،پتاس،گوگرد،کلسیم ومنیزیم اشاره کرد؛که سه عنصر اول مهمترین بخش از این کودها است.البته باید به دیگر کودها هم توجه لازم را داشت تا بتوان محصول خوبی برداشت نمود .

1- ازت:

این عنصر در گیاهان نقش حیاتی داشته که جو به مقدار کمتری به آن نیاز دارد چونکه جو و کلا" گیاهان تیرهgramineaدارای غددی در ریشه خود هستند که ازت را تثبیت میکنند؛البته چون این غدد زمانی بوجود میایند گه ریشه رشد کافی را کرده باشد پس به عنوانstarter

مقداری ازت به گیاه میدهیم.

برای جو حدود 150-100 کیلو در هکتار ازت لازم است که چون ازت در آب محلول است بهتر است که این مقدار را در چند قسط در اختیار گیاه قرار دهیم؛

3/1 آنراقبل از کشت و موقع تهیه زمین استفاده میکنیم؛

3/1بعدی را پس از آبیاری دوم؛

و 3/1 انتهایی را قبل از خوشه دهی

برای زمینهای آمادگاه آبیک بهتر است که از کودهای سولفات آمونیم ویا اوره استفاده کنیم.

ازت باعث رشد گیاه میشود و در ساختمان کلروفیل شرکت دارد.

2- فسفر:

فسفر هم یکی دیگر از عناصری است که گیاه به آن نیاز مبرم دارد؛فسفر باعث سرعت در رسیدگی محصول میشود و نیز افزایش محصول را باعث میگردد.

فسفر باید در اختیار ریشه گیاه قرار گیرد پس میفهمیم که باید به عمق زمین برگردان شود.

میزان فسفر مورد نیاز جو حدود 70 کیلو در هکتار استکه تمامی آن در یک مرحله قبل از کاشت توسط دست یا دستگاه سانتریفوژ در زمین پخش میشود وسپس توسطشخم ودیسک در عمق40-30 سانتیمتری در دسترس گیاه قرار گیرد.

از انواع کودهای فسفره میتوان استفاده کرد ولی بهترین آنها سوپر فسفات است .

3- پتاسیم:

پتاسیم در گیاه باعث سنتز و انتقال هیدروکربنها میشود ونیز یکی از کارهای مهم پتاسیم در گیاهان ایجاد حالت مقاومت به بعضی امراض ،بیماریها و نیز سرما میشود ونیز باعث افزایش کیفیت محصول و جذب آب میشود.

برای زمینهای جو حدود 90-70کیلوگرم پتاسیم در هکتار لازم است که بصورت کودهای پتاسه در اختیارریشه گیاه قرارمیگیرد.

در صورت دیده شدن علایم کمبود،دیگر کودها را اضافه میکنیم.

علایم کمبود کودها در جو:

1-       کمبود ازت باعث رنگ پریدگی و زردی برگها و کوچکی و کم رشدی جو میشود

2-       کمبود فسفر باعث ارغوانی شدن برگها ویا ایجاد لکه های آبی وسبز روی برگها میشود

3-       کمبود پتاسیم باعث کمی رشد گیاه و قهوه ای شدن و یا سوختگی کناره برگهای مسن میشود

4-       کمبود گوگرد باعث زرد شدن برگهای جوان میشود . گوگرد بیشتر بصورت کودهای سولفات همراه دیگر عناصر مصرف میشود مثل سولفاتهای آهن،مس،و روی

5-       کمبود کلسیم باعث باز نشدن برگهای جوان و چروکیدگی کناره برگها میشود.کود های کلسیم بصورت کربنات کلسیم میباشد

6-       کمبود منیزیم باعث رنگ پریدگی برگهای مسن میگردد که این از کناره ها شروع شده وبه وسط برگها میرسد. کودهای منیزیم بصورت دولومیت همراه کلسیم دیده میشود.

ب) کودهای میکرو:

کودهای میکرو المانت یا عناصر کم مصرف ،عناصریاند که گیاه به میزان ناچیزبه آنها نیاز داردکه عبارتند از:آهن،منگنز،مس،روی،

بر،کلر و مولیبدن.

میزان مصرف آنها در خاک را نمیتوان بصورت حدودی تعیین کئد وآن بستگی به میزان عناصر موجود در خاک دارد که با آزمایشات دقیق خاکشناسی تعیین میگردد؛ولی آنچه معلوم است این است که میزان عناصر میکرو در خاکهای نواحی خشک بسیار کم میباشد

یکی از بهترین روشهای کود دهی میکروکه زمان کم،هزینه کم،وسریع الاثر میباشد،کود دهی توسط کودهای کامل میکرو میباشدکه در بازار به عناوین مختلفیافت میشود؛مثل کودمایع کامل قطره طلا،کود مایع کامل غزال.

از این کودها برای جو باید زمانی استفاده کرد که علایم کمبود مشاهده گردد؛

استفاده از این کودها در جو زمان برگ دهی وقبل از خوشه دهیویا هنگام خوشهدهی در غصل بهار بصورت پاششی استفاده میگردد،

میزان مصرف آن را باید از روی دستور العمل نوشته شده روی لیبل این کودها بدست آورد ولی بصورت معمول از درصد 4در 1000

استفاده میشود.

تاریخ کاشت:

یکی از مهمترین عواملی که در ایجاد یک محصول خوب دخالت دارد و در کنترول انسان است ،تاریخ کاشت است.

همانطور که اشاره شد جو بصورت بهاره یا پاییزه کاشته میشود.تاریخ کاشت جو پاییزه اواسط مهر ماه تا اواخر آبانماه میباشد؛که بهترین تاریخ کشت 25مهر است.

البته به آب وهوای منطقه هم باید توجه کرد  که اگر هوا زیاد گرم بود نباید کشت انجام گیرد.

نوع ومیزان بذر:

در انتخاب بذر باید توجه لازم را کرد ؛چونکه بذور اصلاح شده فراوانی وجود دارد که هر کدام برای یک منطقه اصلاح شده اندو فقط در همان منطقه جواب میدهد.

شامل 18 صفحه فایل word قابل ویرایش(فارسی ولاتین)

دانلود مقاله مشخصات گیاه شناسی ارزن

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله مشخصات گیاه شناسی ارزن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ارزنها شامل 6 جنس panicum و setaria و echinocholoa و eleusine و pennisetum و paspalum می باشند و متعلق به دو قبیله chlorideae و paniceae هستند. گونه های اصلی جنس panicum عبارتند از: p.miliaceum و p.miliare و p.ramosum .

ارزن پروسو(p.miliaceum) :

ارزن پروسو؛ گیاهی کوتاه، کم برگ و دارای خوشه های باز و بذور آن تا حدودی پهن می باشند. این گیاه، دارای واریته های متعددی است که از نظر ارتفاع، فشردگی خوشه و رنگ گلومها با هم متفاوتند. این گونه، برای آب و هوای خشک قاره ای مناسب است و در مقایسه با سایر ارزنها ، تا عرضهای جغرافیائی بالاتری می تواند رشد کند. ارزن پروسو عمدتاً در شوروی آسیای مرکزی ، سوریه، ایران ، عراق، و افغانستان کشت می شود و مصارف غذائی برای انسان دارد.

مقدار بذر لازم جهت کاشت، 25 کیلوگرم در هکتار؛ عمق کاشت 2-1 سانتیمتر و موقع کاشت آن با گرم شدن خاک شروع می شود. چون بذر این گیاه کوچک است، رشد اولیه آن بسیار کند است ولی با گرم شدن هوا به سرعت رشد می کند و دانه آن ممکن است 60-50 روز پس از خروج گیاه از خاک برسد. به هنگام رسیدن دانه ها، ساقه و برگها هنوز سبز هستند.

ارزن پروسو به علت کوتاه بودن دوره رشد آن، نیاز به مقدار کمی آب دارد. ریشه آن کم عمق است و در شرایط تنش رطوبت به خوبی رشد نمی کند. اگر در برداشت این گیاه تأخیر شود، مقدار زیادی از دانه ها ریزش می کنند؛ بنابراین دانه های آن باید زمانی برداشت شوند که قسمتهای پائین خوشه ها هنوز سبز هستند.

ارزن دم روباهی(setaria italica):

ارزن دم روباهی گیاهی کوتاه با ساقه های راست و پربرگ و سنبله های استوانه ای و طویل و کرکدار است. بذر این گونه کوچکتر از بذر ارزن پروسو است. بذور این گیاه در داخل یک پوسته خارجی قرار دارند که به هنگام برداشت و جداکردن دانه از آن جدا می شوند، ولی قسمت اعظم پوسته داخلی به بذر سبیده باقی می ماند. ارزن دم روباهی به اقلیمهای معتدلتر سازگار است و نسبت به سایر ارزنها، احتیاج به خاکهای حاصلخیزتری دارد ولی گیاه مقاومی است و در بسیاری از مناطق چین که سایر غلات رشد نمی کنند ، این گیاه میروید. ارزن دم روباهی عمدتاً جهت تهیه علوفه کشت می شود و اگر به هنگام سنبله رفتن برداشت شود، می توان علوفه خشک مناسبی تهیه نمود. چون دوره رشد این گیاه کوتاه است، جهت تهیه علوفه در مواقع اضطراری مناسب می باشد.

سوروف(echinochloa crusgalli var. frumantacea):

گیاهی است کوتاه، و دارای سنبله های ضخیم می باشد؛ و رشد آن از همه ارزنها سریع تر است و اگر رطوبت و حرارت مساعد باشد. 45 روز پس از کاشت دانه آن می رسد. این گیاه عمدتاً برای مصرف علوفه کشت می شود.

ارزن انگشتی(eleusine coraccina):

این گونه درآفریقا وآسیا، جهت تهیه غذای انسان کشت می شود. گیاهی است کوتاه و در روی ساقه آن یک یا دو سنبله وجود دارد. دانه آن از سایر ارزنها کوچکتر است. این گیاه بسیار مقاوم است و در همه نوع خاک و با بارندگی بسیار اندک رشد می کند. در هندوستان به این گیاه راجی می گویند. از نظر اهمیت بعد از ارزن مروارید قرار دارد و عمدتاً در جنوب هندوستان کشت می شود و به مصارف تهیه نان، کیک و آش می رسد.

ارزن مروارید(pennisetum glaucum):

ارزن مروارید یکی از طویلترین و خشن ترین علفهای چمنی است که در مناطق خشک کشت می شود و ریشه آن ممکن است تا عمق 200 سانتیمتری برسد. برگهای آن طویل و به طول 100 سانتیمتر و به عرض 7-5 سانتیمتر می رسد و حاشیه آنها مضرس است. غلاف برگها کرک دار است و ساقه های آن به قطر 3-2 سانتیمتر می رسد و ارتفاع آن بین 300-150 سانتیمتر متغیر است. اکثر واریته های ارزن مروارید از تیپهای گیاهی مخلوط تشکیل شده اند و از نظر وضع رشد، اندازه و زمان رسیدن متفاوت می باشند و این خصوصیات برای یک گیاه دگر گشن ضروری است.

ارزن مروارید گیاهی روز کوتاه و مخصوص مناطق گرم است؛ از نظر مقاومت به خشکی ، از سورگم هم مقاومتر است؛ و در مناطق گرم و خشک هیچ نوع غله ای به خوبی آن رشد نمی کند. بعضی ارقام زودرس آن تنها به 150 میلیمتر رطوبت نیاز دارند. همه تیپهای ارزن مروارید مقاوم به خشکی هستند و می توانند دوره های خشکی 2 تا 3 هفته را تحمل کنند. باران زیاد در طول دوره گل دهی این گیاه باعث تداخل در عمل لقاح آن می شود و از عملکرد می کاهد. در بعضی کشورها این گیاه را مخلوط با بادام زمینی کشت می کنند بدین ترتیب که بین ردیفهای 140 سانتیمتری ارزن ،2 ردیف بادام زمینی کشت می شود.

نام علمی              panicum miliaceum L.

انگلیسی                         mill

فرانسه                           millet

تاریخچه و کلیات

ارزن گیاهی است که دارای دانه های خیلی کوچک بوده و دانه های آن از ذرت خوشه ای به مراتب کوچکتر می باشد و در بین غلات به غله دانه ریز معروف است.

این گیاه در ایران و دیگر کشورهای گرم که سابقه تاریخی زیادی در امر زراعت دارند و نیز در مناطق گرم به مقدار زیاد کاشته شده و زراعت آن در مصر به زمانهای دور باز می گردد. درچین قدیم حدود 2600 تا 2700 سال قبل از میلاد ارزن، برج، گندم و دیگر غلات از گیاهان زراعتی درجه اول بوده اند. به روایت تاریخ زراعت ارزن در چین و روم و یونان حتی به حدود 2600 سال قبل از میلاد می رسد. درحال حاضر به مقدار زیاد در آفریقا ،هندوستان، چین و بعضی از کشورهای آمریکای جنوبی کاشته می شود و در ایران نیز زراعت ارزن از قرن سیزدهم متداول بوده است.

ارزن در برخی از کشورهای اروپا نیز از قدیم برای تغذیه انسان، حیوانات و بخصوص پرندگان به مقدار زیاد کاشت می شد، لیکن پس از آنکه کشت سیب زمینی و ذرت در اروپا توسعه پیداکرد. سطح زیر کشت ارزن کاهش یافت و اهمیت خود را از دست داد.

مشخصات گیاه شناسی

ارزن در رده بندی گیاهی از تیره غلات gramineae بوده و دارای جنسهای مختلفی است. این گیاه مانند سایر غلات دارای ریشه افشان و ساقه های ماشوره ای و بدون انشعاب و گره دار می باشد. برگهای ارزن باریک، کشیده و به طور متناوب در روی ساقه قرار دارند و به نیامی منتهی می شوند که ساقه را دربرگرفته است. گل آذین ارزن به صورت خوشه سنبل بوده ، میوه آن گندمه و دارای دانه های ریز و کوچک و گرد است، دانه های ارزن به وسیله پوشینه کاملاً پوشیده شده و رنگ دانه در نژادهای مختلف متفاوت است. ارتفاع بوته ارزن بسته به انواع آن متفاوت بوده و بین 45 سانتیمتر تا 2 متر و گاهی نیز تا 3 متر متغیر می باشد.

ارزن دارای گونه های زیادی است که مهمترین آنها عبارتند از :

1- ارزن معمولی panicum miliaceum L.

ارتفاع بوته آن نسبتاً کوتاه و حدود 50/1 متر بوده، تعداد برگهای روی ساقه آن کم و گل آذین آن خوشه سنبل باز (پانیکول) و سست است(شکل 147). دانه ها پس از رسیدن کامل در داخل پوشینه ها(گلومل ها) باقی مانده و خیلی شفافند. دانه ها به رنگهای سفید، زرد، قرمز روشن و حتی سیاه بوده و نسبتاً مسطح هستند. وزن هزار دانه آنها 5 تا 7 گرم است. مبدأ این ارزن از آسیا و بخصوص چین بوده و در اروپای مرکزی و روسیه نیز به مقدار زیاد کشت می گردد. همچنین زراعت آن در شرق آفریقا ،آمریکا ، اتازونی، بریتانیا، چین، ژاپن ، کره و هندوستان رایج است. دارای چند زیرگونه می باشد که عبارتند از :

پانیکول آن باز باشد                                                        panicum miliaceum ssp. Efusum.

پانیکول آن فشرده بوده                                            panicum miliaceum ssp. Compactum.

پانیکول آن نیمه فشرده می باشد(شکل 148)                panicum miliaceum ssp. Contractum

در سال 1922 دانشمندی به نام شوالیه chevalier در هندوستان رقم دیگری از این گونه به نام panicum miliaire بدست آورد که دارای دانه های خیلی ریز با وزن هزار دانه 2 تا3 گرم بوده و درمقابل خشکی بسیار مقاوم می باشد.

سایر گونه های این ارزن عبارتند از :

Panicum antidotale retz,                                                         

Panicum maximum L.                                                              

2- (digitaria exilis stapf(paspalum langiflorum A. chev

ارتفاع بوته این ارزن خیلی کم و حدود 45 سانتی متر بوده و به ارزن کوچک موسوم است. هر گل آذین آن دارای 2تا4 شاخه فرعی خیلی نازک می باشد که هر یک بین 5 تا 5/12 سانتی متر طول دارند. دانه ها پوشیده و خیلی کوچکند. وزن هزار دانه آنها 5/0 تا 6/0 گرم بوده. مرکز اصلی آن از آفریقاست و درگینه ، سیرالئون، سودان و شمال نیجریه نیز کشت می شود.

3-    echinochloa frumentaceum.

Anieum frunentaceum roxb.                                                                      

ارتفاع بوته آن حدود 2متر بوده پانیکول آن فشرده، رنگ دانه هایش قهوه ای ، وزن هزار دانه آن 3تا4 گرم است. این ارزن وحشی بوده و مبدأ آن از آفریقاست و درچین و هند نیز کشت می شود. گیاهی است زودرس و به مناسبت آنکه دوره زندگی دوماهه دارد به ارزن 60 روزه معروف می باشد. سرعت رشد آن خیلی زیاد است و در بعضی کشورها بخصوص در مصر جهت اصلاح زمینهای شور در تناوب قبل از برنج قرار می گیرد و مصرف آن بیشتر برای علوفه دامها است(شکل 119).

4- paspalum scrobiculatum L.

1. frumentaceum stapf.

این رقم در هندوستان کشت می شود و برای رشد و نمو خود احتیاج به خاکهای قوی دارد. دانه های آن نسبتاً درشت و وزن هزار دانه آن 5تا6 گرم است.

5- گاورس

Setaria italica beauv.            

Panicum italicum L.              

Panicum germanicum moench

این ارزن دارای ارقام مختلف است و ارتفاع بوته های آن در بعضی از ارقام حدود 2متر و در پاره ای دیگر از ارقام از 80 سانتی متر تجاوز نمی کند. گل آذین هایش (پانیکول) فشرده و بین 3 تا 30 سانتی متر طول دارد. قطر گل آذین آن بین 25/1 تا 5 سانتی متر و وزن هزار دانه آنها 6/1 تا 4 گرم است. در ابتدا به صورت علف هرز بوده ولی در حال حاضر در اروپا و اتازونی به عنوان علوفه کشت گردیده و در هندوستان و مالزی از دانه آن برای تغذیه انسان استفاده می شود. در هندویتان به ارزن کودو. و در ایران به گاورس معروف است. این ارزن دیپلوئید و با 18=n  2 کروموزوم می باشد.(شکل 150و151)

6- pennisetum americanum L.              

این ارزن دارای گل آذین طویل و باریک بوده و در سال 1936 دانشمندانی مانند Hutchison و daiziel از این جنس 8 گونه تشخیص داده اند که عبارتند از:

Panicum ancylochaete.

Panicum cinereum.

Panicum gambiense.

Panicum gibbosum.

Panicum leonis.

Panicum maiwa.

Panicum nigritarum.

Panicum pycnostachyum.

طول دوره رشد این ارزن ها بین 60 تا 350 روز تغییر نموده و وزن هزار دانه آنها 4تا8 گرم است. ساقه آنها استوانه ای بوده ،گره های روی ساقه برجسته و شبیه گره های موجود در روی ساقه ذرت می باشد. پانیکول آنها نیز استوانه ای و طویل بوده و ارتفاع کلی ساقه به 3متر می رسد. پانیکول ضخیم و قطر آن حدود 1تا7 سانتی متر و طول آن بین 5تا40 سانتی متر است.

7- eleusine coracana gaerth.

Eleusine cerealis.

ارتفاع بوته آن بین 60تا120 سانتی متر بوده و گل آذین آن دارای 5تا10 سنبلک است که هرکدام از یکدیگر کمی فاصله دارند و انتهای آنها به طرف داخل خم می شود. دانه های آن رنگی و وزن هزار دانه آن 2تا3 گرم است. برگهای آن خیلی طویل و پهن می باشد و در مناطق گرم و معتدل رشد می نماید. مهمترین مناطق کشت آن هندوستان ،چین،ژاپن ،کنگو، اتیوپی و موزامبیک است و در اتازونی به عنوان علوفه دام کشت می گردد؛ در هند نیز به ارزن راجی معروف است.

شامل 18 صفحه فایل word قابل ویرایش