نویسند‌گان: ایران غازی ، سیدحسن حسینی ابری ، مسعود نصری ، نیلوفر قدیری خلاصه مقاله:
براساس گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد نسبت شهرنشینی درایران در سال 1960 (1339) معادل 34 درصد بوده است که در سال 1992(1371) به 58 درصد افزایش یافته است در مجموع پدیده افزایش شهرنشینی را در کشور می توان معلول عواملی نظیر مهاجرت روستائیان به شهرها به دلیل توسعه صنعتی، اسکان و تمرکز عشایر در شهرهای نوبنیاد و تبدیل شدن تعدادی از نقاط روستایی به شهر دانست. رویکرد موجود در تبدیل یک سکونت گاه روستایی به شهردرایران رویکردی دو ارزشی دو وجهی است که حاکی از عدم توجه کامل به ابعاد متنوع، خصائص، و ویژگیهای این گونه از سکونت گاهها است و فقط تقاضاهای مردمی و عوامل سیاسی در شکل گیری و تبدیل یک روستا به شهر نقش دارند شهری که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار می گیرد شهر ساحلی زاینده رود در حاشبه راه ارتباطی اصفهان به زرین شهر می باشد که درسال 1379 از بهم پیوستن 5 روستای بزرگ بنا نهاده شده است دراین مقاله اثرات و پیامدهای زیست محیطی تبدیل این روستا به شهر با استفاده از تکنیک EIA و بارویکردی تحلیلی - پژوهشی مورد بررسی قرارگرفته است.
کلمات کلیدی: تبدیل روستا به شهر، ارزیابی، محیط زیست، تکنیک EIA
ارزیابی اثرات زیست محیطی تبدیل روستاها به شهر با استفاده از تکنیک EIA مطالعه موردی: شهر زاینده رود