این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 15 صفحه می باشد.
چکیده
با وجود آنکه زنان نیمی از جمعیت فعال جهان را تشکیل می دهند، اما از آنها به طور مساوی در اداره امور سازمانها استفاده نمی‌شود. البته در سالهای اخیر حضور زنان در محیط کار چشم‌گیرتر شده است وروز به روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود، اما میزان پیشرفت آنها در مشاغل سطوح بالا متناسب با تعداد آنها در سازمانها نیست. زنان در محیط کار با مسایلی نظیر تبعیض شغلی روبرو هستند و پیش داوری هایی که نسبت به آنها وجود دارد از نگرش های فرهنگی جامعه ناشی می‌شود. زنان یکی از سرمایه های مهم و پرارزش کشورهای جهان بویژه در کشورهای درحال توسعه هستند. رهبران سازمانها باید بدانند که برای پاسخ به بازار متغیر مشتریان و رقابت بین‌المللی باید از استعداد زنان و مردان متخصص در همه سطوح استفاده کنند.
این مقاله مسایلی را در مورد اشتغال زنان در روند توسعه، فضای فرهنگی حاکم بر اشتغال زنان، موانع فرهنگی و نگرش موجود در اشتغال زنان را بیان کرده و همچنین پیشنهادهایی برای هموار شدن زمینه اشتغال زنان ارایه می‌دهد.
مقدمه
هرگز در تاریخ به اندازه امروز توافق در مورد اینکه مهمترین پیشتاز توسعه، مشارکت همه انسانهاست، وجود نداشته است و برای رسیدن به این نقطه راه درازی پیموده شده است. در این میان زنان چون مردان به عنوان منابع ارزشمند سازمانی در توسعه پیشرفت جامعه خود نقش تعیین کننده ای دارند. زنان ومردان به همراه هم قادرند تا جامعه و کشور را در مسیر رشد و توسعه قرار دهند و از نیروهای خود، به گونه ای هم افزا جامعه را بهره مند سازند. جوامعی که توانسته اند با تفکر راهبردی موفق به تدوین قوانینی برای بهره برداری از اندیشه های خلاق و قدرت سازندگی زنان بشوند و در واگذاری فرصت برای ابراز شایستگی و لیاقت به کلیه شهروندان اعم از زن و مرد، مساوات را رعایت کنند، بیش از سایر جوامع پیشرفت کرده‌اند. ( الوانی،ضرغامی‌فرد، ۱۳۸۰،۲)
زنان نیمی از جمعیت فعال جهان را تشکیل می دهند . تخمین های آماری نشان می دهد که ۶۰ درصد از افزایش نیروی کار در دهه آینده را زنان تشکیل خواهند داد. از سال ۱۹۷۰ تعداد زنان در مشاغل اجرایی، اداری و مدیریتی به طور چشمگیر افزایش یافته اما نسبت زنانی که در سطوح بالای شغلی به کار گرفته می‌شوند، هنوز پایین است.
در ایران نیز طبق سرشماری مرکز ایران در سال ۱۳۵۵، نرخ مشارکت زنان ۹/۱۳ درصد بوده است. این رقم در سال ۱۳۶۵ به ۲/۸ درصد کاهش یافته است و در سال ۱۳۷۵ به نرخ ۱/۹ درصد افزایش یافته است. زنان مدیر و کارمندان رده بالای سازمان در سال ۱۳۷۰ معادل ۱۵۳۳ نفر بودند که در سال ۱۳۷۵ به ۴۱۴۲۰ نفر رسیده است هر چند این رقم نشان دهنده افزایش تعداد زنان در پست‌های مدیریتی است اما در مقایسه با تعداد شاغلان زن رقم ناچیزی است. ( جزئی ،۱۳۸۰، ۷۰)
فهرست مطالب
چکیده ۴
مقدمه ۵
اشتغال زنان در روند توسعه ۶
فضای فرهنگی حاکم بر اشتغال زنان ۷
موانع فرهنگی و نگرشی موجود در اشتغال زنان ۸
الف ) موانع فرهنگی ۸
پیشنهادهایی برای هموار شدن زمینه اشتغال زنان ۱۰
نتیجه‌گیری ۱۰
منابع و ماخذ ۱۲
مقاله موانع فرهنگی ارتقاء شغلی زنان