اختریاخته یا آستروسیت (astrocyte) یا آستروگلیا یاخته‌ای گلیایی (پی‌بانی) و ستاره‌شکل است که تغذیه و حفاظت یاخته‌های عصبی را بر عهده دارد.
اختریاخته‌ها سلول‌های گلیای ستاره‌شکل در مغز و طناب نخاعی می‌باشند. آستروسیت‌ها بیشترین نوع سلول‌های گلیا هستند. آستروسیت یعنی سلول ستاره‌ای و این نام به درستی شکل این سلول را توصیف می‌کند. آستروسیت‌ها از اندازه بزرگی برخوردارند و نورون‌ها را تغذیه کرده و از ان‌ها حمایت می‌کنند و به همراه میکروگلیاها مواد زاید درون مغز را از بین می‌برند؛ و در نهایت به صورت مواد شیمیایی از مایع احاطه‌کننده نورون‌ها حفاظت می‌کنند.
گاهی اوقات نورون‌ها به دلایل ناشناخته‌ای از بین می‌روند و یا در اثر ضربه مغزی عفونت و یا سکته مغزی می‌میرند. در این هنگام اختریاخته‌ها به همراه میکروگلیا وظیفه پاکسازی و از بین بردن مواد زاید باقی‌مانده را به عهده می‌گیرند. این سلول‌ها قادرند در دستگاه عصبی مرکزی حرکت کرده، به هنگام برخورد با یک ماده زاید آن را بلعیده و هضم کنند. به این فرایند بیگانه‌خواری می‌گوییم.
به اختریاخت‍ه‌ای که عمدتاً در ماده خاکستری مغز یافت می‌شود و رشته‌های گلیایی کمی دارد اختریاخته درشت‌رشته (protoplasmic astrocyte) گفته می‌شود. به اختریاخت‍ه‌ای که عمدتاً در ماده سفید مغز یافت می‌شود و رشته‌های گلیایی متعدد دارد اختریاخته نازک‌رشته ((fibrous astrocyte) می‌گویند.
در این مقاله یک آستروسیت بیولوژیکی به صورت مداری و به صورت آنالوگ طراحی می شود. مدار در تکنولوژی 0.35 میکرومتر طراحی شده است و خروجی های آن به ازای ورودیهای پالس و سینوسی در چهار فرکانس نشان داده شده است.
مقاله با نرم افزار HSpice شبیه سازی شده است. این مقاله در سال 2016 و در مجله علمی Springer به چاپ رسیده است.
تمام این خروجی ها در نرم افزار HSpice به دست آورده شده است. این مقاله می تواند به عنوان پروژه ای کاملا مناسب و قوی برای دروس مدار مجتمع خطی، VLSI و سایر دروس کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد استفاده قرار گیرد.
عنوان مقاله:
On The Role Of Astrocyte Analog Circuit In Neural Frequency Adaptation
نویسنده:
M.Amiri
مقاله شبیه سازی شده با HSpice با عنوان نقش مدار آستروسیت آنالوگ در تطبیق فرکانسی عصبی