معمولاً اسامی بسیاری از وسایل با توجه به نوع کارکرد و یا نام سازنده آن انتخاب شده و ممکن است در بیمارستانهای مختلف به اسامی متفاوتی نامیده شوند. برای مثال ممکن است وسیله ای در یک بیمارستان آموزشی رترکتور[1] و همان وسیله در بیمارستان خصوصی به نام دیگری خوانده شود. در هر صورت نحوه استفاده از این وسیله یکستان بوده، از آن برای کشیدن نوح و بافت های بدن به اطراف جراحی از فلزایت مختلفی ساخته شده است، از قبیل:
- فولاد ضد زنگ با روکش کروم ونیکل
- تنگستن کارباید[2]
- برنز یا مس قابل انعطاف
پنس های هموستان
از این پنس ها برای گرفتن رگ های خونریزی دهنده استفاده می شود. هم چنین برای گرفتن دو طرف یک رگ، بریدن وگره زدن آن بکارمی رود. بعضی مواقع پینات ها بر روی آنها سوار می شود تا برای جدا کردن بافت های ظریف راحت تر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می توان بوسیله آن یک نخ آزاد در اختیار جراح گذاشت تا برای گره زدن رگ استفاده شود. پنس های هموستات به اشکال بلند، کوتاه، دندانه دار یا ساده و راست و یا کج می باشد.
مفصل های آنها معمولاً کشویی و یا پیچی است.
قسمت فک این پنس ها دندانه دار بوده و دسته آنها طوری ساخته شده که می توان برای کشیدن و بالا نگه داشتن استفاده نمود. انواع مختلف این پنس ها عبارتند از : پنس گریل[3] - کاریرنس[4] – هاریسون گریپ[5] (24).
پنس های هموستات کوتاه
از این پنس ها در لایه های سطحی بدن مانند بافت زیر جلد، عضلات و نیز برای بالا کشیدن لبه های صفاق به هنگام دوختن آن استفاده می شود.
در عمل آپاندکتومی برای گرفتن پایه آپاندیس می توان آن را بکار برد. برای آزاد کردن قسمت های مختلف روده از مزانتر توسط همین پنس ها مزانتر را گرفته سپس بریده و لیگاتور می کنند(24).
هموستات های بسیار کوتاه
برای اعمال جراحی اطفال و سایر عمل های ظریف هموستات کوچکتر بنام موسکیتو[6] طراحی و ساخته شده اند.
هموستات های بلند
هاریون گریپ یا رابرتز نمونه هایی از هموستات های بلند هستند که در عمل های جراحی عمیق مثل جراحی حفره شکم و یا توراکس بکار می روند. همچنین در عمل هایی مانند تانسیلکتومی که دسترسی به عضو خیلی مشکل است از آنها استفاده می شود.
پنست ها
پنست ها بصورت دندانه دار و ساده جهت استافده های سطحی یا عمیق بصورت بلند یا کوتاه ساخته می شوند. پنست ها بصورت قوی وظریف نیز وجود دارد
- یکی از موارد کاربرد این وسیله، گرفتن لبه های لایه صفاق هنگام دوختن و ترمیم آن است که برای این منظور از نوع ساده و بدون دندانه آن باید استفاده نمود
- پنست های دندانه دار برای گرفتن بافت های سفت و قویتر مثل عضلات – فاشیا و یا پوست بکار می رود.
- از پنست دندانه داربلند ظریف برای عروق خونریزی دهنده کوچک حفره شکم و سوزاندن آنها با سرجیکال دیاترمی استفاده می شود. همچنین در اعمال جراحی نظری تانسیلکتومی که دسترسی به محل عمل مشکل می باشد بکار می رود.
- پنست ببکاکی برای گرفتن بافت های عروقی بکار می رود و مدل راست یا خمیده آن موجود است. این پنست طوری ساخته شده است که کمترین صدمه را به بافت عروقی می رساند.
- پنست عایق که برای استفاده از سرجیکال دیاترمی بکار می رود.
- انواع دیگری از پنست ها نیز وجود دارند که برای جراحی های چشم، پلاستیک، قلب، مغز و غیره ساخته شده اند (24).
رترکتورها
این وسیله برای کنار زدن بافت های مختلف جهت آشکار شدن بهتر محل جراحی و راحتی کار جراح مورد استفاده قرار می گیرد. انواع مختلف رترکتور بصورت اتوماتیک و یا دستی ساختار شده اند. بعنوان مثال رترکتور لانگن بک[7] (شکل a3-3) معمولاً در عمل آپاندکتومی مورد استفاده قرار می گیرد و کمک جراح توسط آن نسوج اطراف جراحی را کنار می کشد.
رترکتورهای دستی
نمونه هایی از رترکتورهای دستی با ذکر موارد کاربرد آنها در زیر معرفی شده اند:
- رترکتور دستی دیور معمولاً در جراحی های شکمی بکار برده شده و در اندازه های متفاوت وجود دارد.
- رترکتور شرنی که هر دو انتهای آن قابل استفاده بوده و در جراحی های عمومی و اورتوپدی مورد مصرف دارد.
- رترکتور پارابوف که در اکثر عمل های جراحی می توان از آن استفاده کرد اشکال دیگری از رترکتورهای دستی نیز ساخته شده اند که بصورت اختصاصی و یا عمومی مورد استفاه قرار می گیرند.
رترکتورهای اتوماتیک
نمونه هایی از رترکتورهای اتوماتیک با ذکر موارد مصرف آنها در زیر معرفی شده است:
- معمولترین رترکتور اتوماتیک، رترکتور شکمی بالفور می باشد که سه قسمتی بوده و کاربرد زیادی دارد. مورد استفاده آن اغلب در عمل های جراحی شکم و داخل لگن است.
- رترکتور اتوماتیک تراورس (چنگکی) که معمولاً در جراحی های عمومی و اورتوپدی بکار می رود. رترکتور اتوماتیک میلن[8] که برای استفاده در جراحی های داخل مثانه طراحی شده است.
- رترکتور فینیکیاتو[9] که اختصاصاً در جراحی های توراکس برای باز نمودن فاصله بین دنده ها بکار می رود (24).
فورسپس حمل کننده گاز
این فورسپس همراه یک گاز برای شستشو و ضد عفونی کردن پوست قبل از عمل و نیز پاک نمودن خونریزی ها در جراحی های عمیق بکار می رود. همچنین بخاطر جلوگیری از گم شدن گاز در جراحی های عمیق نظیر حفره شکم یا توراکس از آن استفاده می شود.
شان گیرها
از شان گیرها برای ثابت نمودن و نگهداشتن شان ها در اطراف محل جراحی استفاه می شود. از انواع مختلف شان گیر می توان نوع میو را نام برد.
همچنین نوع پلاستیکی یکبار مصرف نیز وجود دارد که احتمال سوراخ شدن شان را نیز از بین می برد (24).
سوزنگیرها
تقریباً همه سوزن های همراه سوزن گیر مورد استفاده قرار می گیرند مگر سوزن هایی که اندازه آنها بزرگ بوده و یا سوزن های راست که نیاز به سوزن گیر ندارند. از سوزنگیرهایی که در جراحی عمومی بکار می روند می توان میوهگار– ماتیو و یاکوشینگ را نام برد. سوزنگیرهایی که در جراحی پلاستیک استفاده می شوند، شامل کیلتر و ژیلیس بوده که توسط قیچی آن جراح قادراست،نخ بخیه رابا همان سوزنگیر ببرد. برای جراحی های قلب، چشم و جراحی های پلاستیک نیز اشکال دیگری از سوزن گیرها طراحی شده که در اندازه های مختلف وجود دارند (24).
انواع سوزن ها
انواع مختلف سوزن ها عبارتند از : سوزنهای تیز، کند، راست، خمیده و تاپر
سوزن های تیز
از این نوع سوزن ها معمولاً برای دوختن پوست استفاده می شود. لایه اپی تلیال پوست بسیار محکم بوده، نیاز به سوزنی تیز دارد. سوزن های خمیده کوچک که تیز هستند، توسط سوزن گیر و سوزن های راست یا خمیده بزرگ بودن سوزن گیر مورد استفاده قرار می گیرند (26).
تروکار
این نوع سوزن ها بسیار قوی بوده، کاربرد آنها در جراحی های زنان یا اورتوپدی است(22).
سوزن های گرد
موارد استفاده این سوزن ها بشرح زیر می باشد:
- داخل حفره ها
- لایه زیرجلد یا چربی
- روده ها و معده
- بافت های نرم مانند مجرای کبدی – صفراوی
شامل 16 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله ابزارها و وسایل جراحی اتاق عمل
