دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
پژوهش و مشاوره در رابطه با مشکلات فرزندان امری است بسیار مهم در امر تعلیم و تربیت .
مشاهدات ما نشان می دهد که ان دسته از کودکان که خوب تربیت شده اند و استقلال و شخصیت و اعتماد به نفس دارند و به خصوص هنگام زندگی با پدر و مادر لوس و متکی
بار نیامده اند ،و تمرین تنها ماندن ، تنها کار کردن ، و تنها زندگی کردن را دارند ، و در فضاهای بدون حضور پدر و مادر نیز قادر به زندگی کردن هستند می توانند بحرانهای زندگی ، اختلافات خانوادگی و ... را در پشت سر بگذارند .
اما بر عکس کودکانی که تنها با حضور پدر و مادر تعادل دارند و یا ندارند بدون آنها ضعیف و نا توان و در مانده هستند ، نمی توانند در شرایط بحرانی ،برخورد درست داشته
باشند . بنابراین ما به عنوان پدر و مادر، مربی ، معلم چه فرزندانی را تربیت می کنیم ؟ براستی تربیت درست چیست ؟ فرزند خوب کیست ؟ و...
ما سعی کردیم در این مجموعه کوچک برای والدین و علاقه مندان مسایل تربیتی مفیدی را مطرح نمائیم
تغذیه کودک :
تغذیه مطلوب سر آغاز سلامتی است . استقلال کودک با غذا خوردن آزاد رشد می کند . یکی از مهمترین راههای برای اطمینان از تامین نیازمندیهای تغذیه کودک استفاده از چهار گروه مواد غذایی شامل 1- گروه شیر و لبنیات 2- نان و غلات 3- گوشت و تخم مرغ 4- حبوبات ومغزها 5- میوه و سبزیها .
نکته : در زمان بیماری کودک از دادن غذاهای جامد به کودک امتناع کنید .
اخلاق :
نخستین نکته مهم این است که جوهر اخلاق ، احترام است ولی همه اخلاق لزوما در احترام خلاصه نمی شود . اما بااین حال بخش مهمی از آن را تشکیل می دهد .
دروغ:
ترس از عصبانی شدن پدر و مادر مهم ترین علت دروغ گویی است . دروغ گفتن یکی از رفتارهای متداول کودکان است ولی باید به آنها بفهمانیم که از راست گویی و صداقت آنها خوشحال می شویم .
تنبیه :
منظور از تنبیه بدنی در حد روی دست زدن کودک است نه تنبیه شدید جسمانی .
استقلال :
نخستینوظیفه پدر و مادراین است که مانع از کنجکاوی و سیر و سیاحت و استقلال طلبی او نشوند . فراموش نکنید که این به همه جا سر کشیدن شروع یادگیری و مستقل شدن وی است .
هنر قصه و تاثیر آن در تربیت کودکان :
داستانها و اشعاری که کودکان می خواهند بشنوند اثری عمیق در فکر و روحیه آنان می گذارد و آنان را برای رویارویی با مسائل رشد و معاشرت با دیگران آماده می سازد درک و فهم مشکلات زندگی آنان را یاری می کند
سخنان بزرگان در مورد کودکان :
اگر به بچه ای کمی محبت نشان بدهید وی صد چندان به شما مهر خواهد ورزید
(جان روسکن)
نظریه بزرگان در مورد بازی:
بازی مهم ترین عامل اجتماعی شدن کودک است .کودک در هنگام بازی ، درباره فرهنگ و اجتماعی شدن خویش ، آگاهی کسب می کند و از این طریق خوب یا بد بودن اعمال خود را و دیگران را می آموزد زیرا بازی فعالیتی خشنود کننده است که کودک خودش آن را تنظیم و اجرا کرده و ازآن طریق زندگی را در ک می کند .
نکات علمی :
- با کودکان ارتباط شخصی مثبتی ایجاد کرده ، به زندگی خانوادگی بها دهید .
- شنونده ی خوبی باشید .
- با استدلالهای کودک محترمانه رفتار کنید .
- از قطع صحبت او بپرهیزید .
نکات پیشنهادی برای پرورش خلاقیت :
- اعتدال در روابط عاطفی
- عدم تکیه بر یادگیری ، حافظه ای و یادگیری کلیشه ای
- فرصت اظهار نظر یا رد کردن آن مفهوم.
گفته های طنز آمیز :
وقتی به دنیا آمدم چنان حیرت زده شدم تا یک سال و نیم قدرت تکلم نداشتم .
لطیفه :
بچه اولی : حسن تو که پدرت خیاط است پس چرا یک دست لباس بیشتر نداری ؟
بچه دومی : مگر تو که پدرت دندان ساز است ، صد تا دندان داری !؟
خبر های کوتاه :
- آوای قرآن در را تسکین می دهد
- نخستسن خط تلفن قصه گو در اختیار کودکان قرار گرفت .
1-تغذیه کودک
استقلال کودک با غذا خوردن آزاد رشد می کند
استقلال کودک با غذا خوردن آزاد رشد می کند والدین باید از تغذیه اجباری کودک خودداری کنند و کودک را هنگام غذا خوردن آزاد بگذارند تا احساس استقلال کودک رشد کند و با احساس رضایت از امر تغذیه، از غذا خوردن لذت ببرند.
به مادران توصیه می شود، غذاهای متنوعی برای کودک تهیه کنند و به او اجازه امتحان تمام غذاها را بدهند تا کودک از بین آنها غذای مورد علاقه خود را انتخاب کند و از تحمیل سلیقه خود در انتخاب غذا به کودک بپرهیزند. یک برنامه غذایی متعادل، شامل غذاهایی است که علاوه بر رفع گرسنگی، مقدار لازم و کافی از هر یک از عناصر غذایی و مواد مغذی برای وصول به تندرستی کامل را در برداشته باشد.
یکی از مهمترین راه ها برای اطمینان از تأمین نیازمندی های تغذیه ای کودک، استفاده از چهار گروه اصلی غذایی، شامل گروه شیر و لبنیات، گروه نان و غلات، گروه گوشت و تخم مرغ، حبوبات و مغزها و گروه میوه و سبزی است.
غذای دلخواه کودک را تهیه کنید و اگر به دلایلی کودک میل به خوردن غذا ندارد، از یک اسباب بازی مورد علاقه کودک برای تشویق او به غذا خوردن اسنفاده کنید. مواد غذایی مقوی و مورد نیاز کودک را به غذای او اضافه کنید. مثل : اضافه کردن گوشت گوساله به ماکارانی، البته این کار باید به احتیاط صورت گیرد. به طوری که کودک به تدریج به غذای جدید علاقه مند شود.
برای کم کردن حساسیت کودک نسبت به غذا، او را در تهیه غذا دخالت دهید، مانند پختن و مخلوط کردن مواد غذایی با یکدیگر و یا دادن غذا به عروسک. فاصله بین وعده های غذایی کودک را کنترل کنید، چون کودک گرسنه برای خوردن غذای جدید نسبت به کودکی که در فواصل غذا با خوردن تنقلات سیر شده است، تمایل بیشتری نشان می دهد. ضمناً فاصله زمانی دادن تنقلات تا وعده های اصلی غذا (ناهار و شام) را نیز کنترل کنید. برای تشویق کودک به غذا خوردن، از ظرف غذای مخصوص کودکان استفاده کنید. اگر کودک شما در مرحله ای از رشد (سال اول زندگی) است که از بازیهای دهانی لذت می برد. مثل: (فوت کردن، قلقل کردن، صدا درآوردن و گازگرفتن) 5 دقیقه قبل از خوردن غذا به او اجازه انجام این بازی ها را بدهید. این کار موجب حساس و فعال شدن ناحیه دهان کودک می شود.
از تغذیه اجباری کودک خودداری کنید. گاهی اوقات به نظر می رسد مادران به هنگام بی اشتهایی کودک نسبت به مسأله رشد و نمو کودک حساس می شوند. آنان در مورد نقش مادری خود احساس ناتوانی می کنند و در نتیجه سطح اضطراب آنان بالا می رود و قادر به تغییر درست علایم بی اشتهایی در کودکشان نیستند و هنگام غذا دادن به کودک وقتی با امتناع کودک از غذا خوردن مواجه می شوند، احساس ناکامی می کنند.
نکات علمی در مورد تغذیه کودکان :
«تغذیه مطلوب» سرآغاز سلامتی است. تغذیه مطلوب می تواند فرد را در برابر بیماری های آینده محافظت نماید. یک رژیم غذایی سالم باید کلیه گروههای اصلی غذاها را دربرگیرد. این گروههای اصلی غذایی عبارتند از: غلات (نان، برنج، ماکارانی و …) ، سبزیجات، میوه ها، محصولات لبنی، گوشت و پروتئین ها (انواع گوشت ها، تخم مرغ، حبوبات) . چربی ها در بالای هرم غذایی قرار گرفته اند و به مقدار کمتری مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیقات اخیر، حاکی از آن است که تنها عده اندکی از کودکان آمریکایی همة توصیه های غذایی هرم تغذیه را به کار می برند. یکی از کمبودهای اصلی در برنامه غذایی بسیاری از کودکان، کلسیم است. که در فرآورده های لبنی و سبزیجات دارای برگ های تیره یافت می شود. کلسیم نقش مؤثری در کاربرد بهینه قلب، ماهیچه ها و سیستم عصبی داراست و فشار خون را در حد مطلوب نگه می دارد. اما بیشترین کاربرد کلسیم در ساختمان استخوان هاست تا فعالیت جسمی را در طول عمر فراهم نموده و خطر شکستگی استخوان ها را در آینده کاهش دهد.
(ساخت استخوان های محکم)
دانشمندان تأکید می کنند که کمبود کلسیم در رژیم غذایی در دوران کودکی احتمال ابتلاء به پوکی استخوان را افزایش می دهد که تا سنین پیری، پنهان باقی می ماند. یک تعادل مثبت در میزان کلسیم که عبارتست از: جذب بیشتر و دفع کمتر آن در خلال کودکی، نوجوانی و جوانی باعث می شود که رشد استخوان ها با حداکثر تراکمشان صورت گیرد. اما در طی نوجوانی است که به حداکثر رساندن میزان جذب کلسیم بسیار مهم است. چرا که سرعت رشد و دریافت کلسیم استخوان ها در سنین صورت می گیرد. تحقیقاتی که توسط «انستیتوی بین المللی رشد کودکان و سلامت انسان ها» انجام شده است، نشان می دهند که در سنین نوجوانی «دریچه ای به سمت فرصت ها» وجود دارد که می توان در خلال آن سالها بانک کلسیم استخوانها را افزایش بخشید.
ـ کودکان به چه میزان کلسیم نیاز دارند؟
رهنمودهای کسب کلسیم در منابع تغذیه مصرفی، توصیه می کنند کودکان 4 تا 8 ساله بایستی هر روز 800 میلی گرم کلسیم به دست آورند. این میزان با مصرف روزانه 2 تا 3 لیوان شیر کم چرب تأمین می گردد.
ـ کودکان و کلسیم : چه کسی به اندازه مصرف می کند؟
متأسفانه بسیاری از کودکان به میزان توصیه شده، کلسیم به دست نمی آورند. پیمایش های
بین المللی تغذیه ای حاکی از آنند که بیش از نیمی از کودکان زیر 5 سال میزان توصیه شده مصرف کلسیم را به دست نمی آورند. در واقع کودکان تنها حدود 800 میلی گرم در روز، کلسیم جذب می نمایند که بسیار کمتر از میزان نیاز آنها جهت رشد به هنجار است. چنین مصرف ناکافی کلسیم، خطر ابتلاء به پوکی استخوان و شکستگی ها را در سنین بالاتر افزایش خواهد داد.
چه کسی به اندازه کلسیم مصرف می کند؟
گروه سنی
درصد دریافت کلسیم در مقایسه با تصویه های تغذیه ای کافیزیر 5 سال
4/45
پسران (11ـ3)
2/53
دختران (11ـ6)
1/43
گروه سنی
درصد دریافت کلسیم در مقایسه با تصویه های تغذیه ای کافیتولد تا 6 سالگی
210 میلی گرم
1 تا 3 سالگی
500 میلی گرم
4 تا 8 سالگی
800 میلی گرم
کلسیم در کجا موجود است؟
«انستیتوی بین المللی رشد کودکان و سلامت انسان ها» بر این باورند که شیر کم چرب یا فرآورده های لبنی کم چربی بهترین منابع کلسیم هستند. چرا که علاوه بر این که سرشار از کلسیم هستند، دارای مواد غذایی دیگری نیز می باشند که به جذب بیشتر کلسیم کمک می کند. شیره علاوه بر کلسیم، مواد غذایی ضروری دیگری را نیز نظیر ویتامین D ، پتاسیم، منیزیم و … فراهم می آورد که در رشد سالم انسان و سلامت استخوان ها مؤثر هستند.
سبزیجاتی که دارای برگ های سبز و تیره هستند نیز، منابع سالمی جهت کسب کلسیم محسوب می گردند. اما حداقل مصرف 5 وعده انواع کلم در روز نیاز است تا به اندازه 4ـ3 لیوان شیر، کلسیم رسانی کند.
نکاتی چند ـ در زمینه کاهش اشتها در کودکان[2]
(عامل اصلی کاهش اشتها در کودکان)
1ـ ابتلا به بیماریهای عفونی و انگلی (خصوصاً دستگاه گوارش و تنفس)
2ـ رژیم غذایی یکنواخت و فقدان مواد مغذی که بر اشتها اثر دارند (مثل روی، آهن)
3ـ سوء تغذیه
4ـ غصه، حسادت و اضطراب در کودکان
5ـ زخمهای دهانی (مثلاً به علت دندان درآوردن)
علل امتناع کودک از خوردن غذاهای جامد در دوران تغذیه تکمیلی و نحوه مقابله والدین با آن ها:
کودک ممکن است بیمار باشد یا کودک در اثر مبتلا به بیماریهای عفونی، انگلی، زخم در دهان یا سوزش گلو، اشتهای خود را به غذا از دست می دهد. در این صورت کودک را باید برای معالجه نزد پزشک بُرد.
کودک ممکن است غمگین باشد اغلب کودکان به واسطة ورود نوزاد جدید، بیماری یا غیبت مادر غمگین می شوند و اشتهای خود را از دست می دهند. در این صورت کودک غمگین نیازمند عشق و محبت بیشتر خصوصاً در هنگام غذا خوردن است.
دندان های کودک ممکن است در حال نیش زدن باشند، به کودک وسیلة تمیز و سفت مثل: قاشق بدهید تا بجود. ممکن است نحوه معرفی غذای جامد توسط مادر صحیح نبوده است.
به عنوان مثال: تأخیر در شروع تغذیه تکمیلی (اغلب شیرخوران در صورت تأخیر در شروع غذای کمکی از 9 ماهگی به بعد تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و پذیرش مزه و طعم های جدید از دست می دهند.)
پافشاری زیاد مادر به خوراندن غذاهایی که کودک نسبت به خوردن آن ها علاقه ای ندارد. این امر باعث می شود که کودک از زمان غذاخوری خاطره خوشی نداشته باشد.
خوراندن مقادیر زیادی مایعات شیرین و شیرینی در فواصل وعده های غذایی، استفاده از شیشه و سرپستانک در تغذیه تکیلی کودک.
والدین چه کمکی می توانند به مشکل غذا خوردن کودکان و کاهش اشتهای آن ها بکنند؟
1ـ کودکان باید در هنگام غذا خوردن احساس گرسنگی کنند. برای این منظور کمی فعالیت پیش از غذا و عدم مصرف شیرینی یا مایعات شیرین در بین وعده های غذایی کمک می کند. لازم به ذکر است که کودک نباید در هنگام غذا خوردن خیلی خسته و خواب آلود باشد.
2ـ در تغذیه کودکان از غذاهای مورد علاقه آن ها استفاده کنید. اکثر کودکان غذاهایی با طعم کمی شیرین را دوست دارند و غذاهای شور و ادویه دار را نمی پسندند.
3ـ در غذا دادن به کودک صبور باشید. کودکان را به غذا خوردن تشویق کنید و به واسطه حرف زدن و محبت کردن به آن ها این زمان را برای کودکان لذت بخش کنید. کودکان همچنین تمایل به استقلال دارند و اگر به آن ها اجازه به کارگیری مهارت های جدید مثل: استفاده از انگشتان برای غذا داده می شود ممکن است مقدار بیشتری غذا بخورند.
از پافشاری و اصرار زیاد در مواقعی که کودک تمایلی به خوردن ندارد، اجتناب شود. هرگز به زور به کودک غذا ندهید. ولی در عین حال نسبت به غذاغ خوردن او بی تفاوت نباشید. در صورت امتناع کودک از خوردن غذا، می توان 1 یا 2 ساعت بعد مجدداً امتحان کرد و یا تا وعده بعدی غذا منتظر ماند.
4ـ در این فاصله از دادن هرگونه ماده غذایی دیگر یا مایعات شیرین خودداری کنید.
5ـ کودک را برای خوردن تمجید کنید و در این زمان به او توجه بیشتری در مقایسه با زمانی که از خوردن غذا امتناع می کند، نشان دهید.
6ـ در صورت عدم تمایل کودک به خوردن انواع غذاها، با استفاده از روش هایی چون تغییر در ترکیب، مزه، بافت و نحوه طبخ غذاها او را به خوردن تشویق کنید. با تزیین غذاها به شکل های جالب نظیر شکل حیوانات، گل، عروسک و غیره. بشقاب غذای کودک را برایش جالب کنید تا او به خوردن آن ها تشویق شود.
7ـ اگر کودک از خوردن ماده غذایی که برایش مفید است، امتناع می کند می توان آن ماده غذایی را با غذای مورد علاقه اش مخلوط کرد و یا به طعم و یا شکلی درآورد که مورد پذیرش
کودک است.
8ـ کودکان معمولاً در کنار دیگر کودکان به غذا خوردن تشویق می شوند. به طور کلی حضور افراد مورد علاقه کودکان، آن ها را به غذا خوردن راغب می سازد.
9ـ در سال دوم عمر از دادن شیر مادر بلافاصله قبل از غذا خوردن و یا فواصل آن اجتناب شود. ولی در سال اول کاملاً عکس این مطلب، یعنی اول شیر مادر و سپس غذای کمکی
توصیه می شود.
10ـ به تغذیه کودکان در هنگام بیماری و دوران نقاهت باید توجه بیشتری کرد.
در دوران بیماری باید به غذای کودک بیشتر توجه کرد. چون:
1ـ نیاز کودک به مواد غذایی افزایش می یابد.
در دوران بیماری برای این که بدن بتواند با عوامل بیماری زا مقابله کند نیاز به انرژی و مواد معدنی دارد که باید از طریق غذا تأمین شود. اگر به شخص بیمار غذا داده نشود، بدن او ضعیف شده و نمی تواند در مقابل عوامل بیماری زا مقاومت کند. در این صورت بیماری او شدیدتر می شود و دیرتر بهبود پیدا می کند. در طول دوران بیماری اگر غذای کافی مصرف نشود، چربی ذخیره در بدن برای تولید انرژی مصرف می شود و عضلات تحلیل می رود و در نتیجه وزن کمتر می شود.
2ـ اتلاف مواد غذایی از بدن کودک بیشتر می شود. زیرا:
اگر بیماری با علائمی مثل اسهال، استفراغ و یا تب همراه باشد. در هر سه حالت، مواد غذایی بدن از دست می رود. در تب نیز با افزایش حرارت بدن، انرژی بیش از حد عادی
3ـ دریافت مواد غذایی کمتر می شود.
معمولاً در دوران بیماری به ویژه کودک به شدت بی اشتها می شود. اگر زخم در دهان و یا گلودرد داشته باشد، اگر اثر سرماخوردگی و گرفتگی بینی برای نفس کشیدن مشکل داشته باشد، غذا خوردن برای کودک سخت می شود. پس می بینید که در دوران بیماری از یک طرف نیاز کودک به مواد غذایی افزایش می یابد چون می خواهد با عامل خارجی مقابله کند و هم زمان دریافت غذا به دلیل بی اشتها کم می شود. و از طرف دیگر از طریق تب، اسهال، استفراغ، اتلاف غذا و انرژی هم پیش می آید. همه این عوامل دست به دست هم می دهند و وزن کودک کم می شود و این آغازی است برای توقف و یا تأخیر رشد کودک که با مراقبت رشد و عتوجه به روند منحنی رشد کودک می توان آن را دید.
در این حالت به مادر توصیه کنیم تا حد امکان به کودک غذا بدهد. چون باعث می شود وزن کودک کم نشود و یا وزن کمتری را از دست بدهد و روند بهبودی کودک سریعتر شود.
تغذیه کودک در زمان بیماری1 :
روش غذا دادن به کودک :
ـ قبل از غذا دادن به کودک دست و صورتش را بشوید تا احساس آرامش کند.
ـ غذا دادن به کودک بیمار مشکل و خسته کننده است و باید سعی کنید با صبر و حوصله زیادی به کودک غذا بدهید.
ـ در طول بیماری، کودک را به خوردن غذا تشویق کنید. حتی اگر مقدار کمی غذا بخورد بهتر از آن است که چیزی نخورَد.
ـ در حالتی که کودک خواب آلود است به او غذا ندهید.
ـ از غذاهایی که در حالت سلامت، کودک به آن ها علاقه بیشتری دارد به او بدهید.
ـ غذاهای نرم مثل: سوپ، فرنی و پوره به او بدهید.
ـ برای نرم کردن غذا از شیر یا روغن مایع استفاده کنید.
فهرست مطالب:
تغذیه کودک .....................................................................
اخلاق ...............................................................................
دروغ ...............................................................................
تنبیه .................................................................................
استقلال ..............................................................................
فصل 2 :
هنر قصه و تأثیر آن در تربیت کودکان ................................................
سخنان بزرگان در مورد کودکان ......................................................
نظریه بزرگان در مورد بازی کودکان .................................................
فصل 3 :
نکات علمی ...........................................................................
نکات پیشنهادی برای پرورش خلاقیت و نکات خلاق در کودکان........................
فصل 4 :
گفته های طنز آمیز ..................................................................
لطیفه کودک .....................................................................
فصل 5 :
خبرهای کودک .......................................................................
ضمیمه ..............................................................................
نتیجه .....................................................................................
فهرست منابع و مأخذ ....................................................................................
شامل 70 صفحه فایل word قابل ویرایش
