دانلود مقاله تشخیص افتراقی مانیا

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله تشخیص افتراقی مانیا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اختلال افسردگی اساسی

اختلالات طبی. اگر علت اختلال خلقی یکی از بیماری‏های طبی غیر روانپزشکی باشد، طبق DSM-IV-TR تشخیص اختلال خلقی ناشی از بیماری طبی عمومی خواهد بود، و اگر علت اختلال خلقی، یکی از مواد باشد، تشخیص DSM-IV-TR اختلال خلقی ناشی از مواد خواهد بود.

اگر نشود سابقه بالینی خوبی به دست آورد یا اگر به بافتار (context) موقعیت فعلی زندگی بیمار توجه نشود، ممکن است اشتباهاتی در تشخیص روی دهد. نوجوانان افسرده را از نظر منونوکلئوز باید آزمایش کرد. بیمارانی را که زیادی چاق یا لاغرند، باید از نظر کژکاری‏های غده فوق کلیوی و تیرویید مورد آزمایش قرار داد. همجنس‏گراها، مردان دو جنس‏گرا، و کسانی که از طریق داخل وریدی به سوء مصرف مواد می‏پردازند، باید از نظر سندرم اکتسابی کمبود ایمنی (ایدز) آزمایش شوند. بیماران مسن را هم باید از نظر ذات الریه (پنومونی) ویروسی و سایر بیماری‏های طبی ارزیابی کرد.

بسیاری از اختلالات عصبی و طبی و بسیاری از داروها می‏توانند علایم افسردگی ایجاد کنند . بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال افسردگی نخست با شکایاتی جسمی نزد پزشکان عمومی خود می‏روند. اکثر علل عضوی اختلالات افسردگی را با سابقه جامع طبی، انجام معاینه کامل جسمی و عصبی، و با آزمایش‏های رایج (روتین) خون و ادرار می‏توان کشف کرد. در این عملیات تشخیصی (workup) آزمایش‏های مربوط به کارکرد تیرویید و فوق کلیوی را نیز باید گنجاند، چون اختلالات این دو دستگاه درون‏ریز هم ممکن است خود را به صورت اختلالات افسردگی نشان دهد. در اختلال خلقی ناشی از مواد، قاعده معقول سرانگشتی این است که هر دارویی را که بیمار افسرده مصرف می‏کند، باید عاملی بالقوه در ایجاد اختلال خلقی وی دانست. داروهای قلبی، ضد پرفشاری خون، خواب‏آور، ضد تشنج، رخوتزا، ضدّ روانپریشی، ضد پارکینسونی، ضد درد، ضد باکتری، و ضد سرطان، همگی ارتباطی شایع با علایم افسردگی دارند.

بیماری‏های عصبی. شایع‏ترین مشکلات عصبی که خود را به صورت علایم افسردگی نشان می‏دهد، عبارت است از بیماری پارکینسون، بیماری‏های موجب دمانس (از جمله آلزایمری)، تشنج، بیماری‏های عروقی مغز، و توده‏ها. حدود پنجاه تا هفتاد و پنج درصد افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علایم واضحی از اختلال افسردگی دارند و این ربطی به درجه معلولیت جسمی بیمار، سن او، و مدت بیماریش ندارد، بلکه با نابهنجاری‏های یافت شده در آزمایش‏های عصب ـ روان‏شناسی همبستگی دارد. علایم اختلال افسردگی ممکن است تحت الشعاع علایم حرکتی تقریباً مشابهی که در بیماری پارکینسون وجود دارد، قرار بگیرد و پنهان شود. علایم افسردگی بیمار پارکینسونی اغلب به داروهای ضد افسردگی یا درمان با تشنّج الکتریکی (ECT) پاسخ می‏دهد. تغییرات بین دوره‏ای مربوط به تشنج لوب گیجگاهی به خصوص اگر کانون تشنج در طرف راست باشد، ممکن است شبیه علایم اختلال افسردگی باشد. افسردگی از عوارض شایع بیماری‏های عروقی مغز به خصوص در عرض دو سال اول پس از سکته است. افسردگی به دنبال سکته‏های قدامی شایع‏تر از خلفی است و اغلب در هر دو حالت سکته‏های قدامی و خلفی به داروهای ضد افسردگی پاسخ می‏دهد. توده‏های ناحیه دیانسفال و گیجگاهی بسیار محتمل است که با علایم اختلال افسردگی همراه شود.

دمانس کاذب. معمولاً بالینگر با معاینات بالینی هم می‏تواند دمانس کاذبی را که مربوط به اختلال افسردگی اساسی است، از دمانس مربوط به یک بیماری ـ مثلاً آلزایمر ـ افتراق دهد. علایم شناختی در اختلال افسردگی اساسی به طور ناگهانی شروع می‏شود و با سایر علایم اختلال افسردگی اساسی از قبیل ملامت نفس همراه است. مشکلات شناختی بیمار افسرده ممکن است در طول روز تغییر کند که این امر در دمانس اولیه دیده نمی‏شود. بیماران افسرده‏ای که مشکلات شناختی دارند، اغلب کوششی برای پاسخ دادن به سؤالات از خود نشان نمی‏دهند («نمی‏دانم»)، حال آنکه بیماران دمانسی ممکن است به افسانه‏سازی بپردازند. و بالاخره، بیماران افسرده را در طول مصاحبه گاهی می‏توان با تشویق و ترغیب به یادآوری واداشت، حال آنکه چنین قابلیتی در بیماران دمانسی به هیچ وجه وجود ندارد.

اختلالات روانی. افسردگی می‏تواند یکی از اخصایص تقریباً همه اختلالات روانی فهرست شده در DSM-IV-TR باشد، اما آن دسته از اختلالات روانی که در جدول 29  فهرست شده است، باید در تشخیص افتراقی مورد توجه ویژه قرار گیرد.

سایر اختلالات خلقی. بالینگر باید نخست همه طیف تشخیص‏های DSM-IV-TR را که در دسترس است، در نظر بگیرد، سپس به تشخیص نهایی برسد. اول از همه باید اختلال خلقی ناشی از بیماری طبی عمومی و اختلال خلقی ناشی از مواد را رد کند. بعد باید معین کند که آیا بیمار دوره‏هایی از علایم شبه مانیا داشته یا نه؛ این علایم مطرح کننده اختلال دوقطبی I (سندرم‏های کامل مانیا و افسردگی)، اختلال دوقطبی II (دوره‏های عود کننده افسردگی اساسی همراه با هیپومانیا)، یا اختلال سیکلوتایمی (سندرم‏های ناقص مانیا و افسردگی) است. اگر علایم بیمار صرفاً علایم افسردگی باشد، بالینگر باید شدت و مدت علایم را ارزیابی کند تا بتواند میان اختلال افسردگی اساسی (سندرم کامل افسردگی به مدت دو هفته)، اختلال افسردگی فرعی (مینور) (سندرم ناقص و در عین حال دوره‏ای افسردگی)، اختلال افسردگی عود کننده گذرا (سندرم کامل افسردگی، اما هر دوره به مدتی کمتر از دو هفته)، و اختلال دیس‏تایمی (سندرم ناقص افسردگی بدون آنکه به وضوح دوره‏ای باشد) افتراق بگذارد.

شامل 8 صفحه فایل word قابل ویرایش

تحقیق در مورد تشخیص افتراقی و انتخاب درمان

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد تشخیص افتراقی و انتخاب درمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه16

تشخیص افتراقی[1] و  انتخاب درمان[2]

هدف از روشن کردن مکانیزم‌های دفاعی مختل کننده[3] [برای بیماران] به صورتی که در فصل 5، آمده، تنها تحت شرایط ذیل برای افراد آسیب‌پذیر اثر کاملاً درمانی [4] خواهد داشت:

1- فاقد اختلال روان پریشی باشند.

2- مجرم بزهکار[5] نباشند (مسابقه تجاوز جنسی[6]، قاتل[7]، سابقه سرقت مسلحانه[8]، سرقت‌های بزرگ[9]، آزارگری شنیع کودک[10]).

3- این افراد دارای توانمندی‌های[11] ذیل باشند:

عملکرد "من" خودمختار

* عملکرد انسجام بخشی نسبتاً سالم داشته باشند (بتواند افکارش را سازمان دهد، منطقی[12] باشد)

* تا حدودی توانایی انتزاعی داشته باشد (متوجه معنای ضمنی مطالب باشد، نمادها را درک کند.)

* واقعیت آزمایی، تا حدودی سالم باشد (تفاوت خیالپردازی از واقعیت را بفهمد.

* تا حدودی توانایی خود- مشاهده‌گری[13] داشته باشد.

فرامن

* تا حدودی از احساس شرم یا گناه برخوردار باشد

نیرومندی "من"

* بتواند افکار عجیب[14] و غریب را تا حدودی از هشیاری دور نگه دارد (شامل تفکر فرایند اولیه نیز می‌باشد)

* توانایی نسبی اجتناب از مواد اعتیاد‌زا[15] را داشته باشد و به طور کلی مهار نسبی تکانشوری داشته باشد.

روابط عاطفی بین خود و دیگران

در اعتماد و همدلی با افراد دیگر از مهارت قابل قبولی[16] برخوردار باشد.

به عبارت دیگر، پس از ارزیابی چند جانبه عملیات ذهنی به منظور تشخیص‌گذاری، تعیین قابلیت درمان‌پذیری[17] مراجع با رویکرد روان‌پویشی نیز مهم است. به طور کلی مراجعینی که دچار روان‌پریشی یا شرایطی نزدیک به روان‌پریشی هستند، افرادی که بیماری‌های جسمی مغزی دارند، و نیز افرادی که عملکردهای "من" و "روابط عاطفی آنها با دیگران" به شدت مختل[18] شده است، نمی‌توانند از درمان‌پویشی بهره ببرند.

پویایی‌های ناهشیار (روابط بین کشاننده‌ها، عواطف، فرامن، و مکانیزمهای دفاعی) به قدری مجذوب کننده‌اند که بسیاری از درمانگران (و اغلب کتابهای روان‌درمانگری)، بدون اینکه ابتدا عملکردهای "من" و مهارتهای روابط عاطفی با دیگران را بررسی کنند، بر انجام مداخلات پویشی تمرکز می‌کنند. در نتیجه، برخی از افرادی که دچار نارسائیهای نامحسوس "من"[19] هستند و مستقیماً تحت درمان تحلیلی مکانیزمهای دفاعی و عواطف قرار می‌گیرندف بهبود نمی‌یابند. به عبارتی، افرادی که در آنها عملکردهای "من" سالم است و کاملاً از قابلیت درمان با رویکرد بینش مدار[20] برخوردار هستند، ممکن است درمان رابا دارو درمانی و/ یا درمانهای حمایتی (به فصل 7 مراجعه کنید) به پایان برده و به همین ترتیب به قدر توانمندی خود در درمان پیشرفت نداشته باشند.

از بین تمام عملکردهای "من" خودمختار، مهمترین آنها به لحاظ ارزیابی قابلیت درمان‌پذیری با هر یک از انواع روان درمانگری‌های بینش مدار عبارتند از :ess)

دانلود مقاله اوتیسم و تشخیص های افتراقی

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله اوتیسم و تشخیص های افتراقی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تشخیص یک اختلال به طور دقیق در کودکان امر بسیار دشواری می باشد زیرا آنها در فرایند رشد قرار دارند و توأم شدن ویژگی یک اختلال با ویژگیهای رشدی هر سن کار تشخیص را دشوارتر می سازد.
اختلال اوتیسم از دیگر اختلالات نافذ رشد (اختلالات رت، اختلالات آسپرگر، اختلال از هم پاشیدگی کودکی) عقب ماندگی ذهنی، اسکیزوفرنی، اختلال شنیداری، اختلال رشد زبان، نابینایی و انزوای اجتماعی متفاوت می باشد. در پاراگرافهای زیر اطلاعاتی به صورت خلاصه ارائه شده که به شخص کمک می کند تا بین اوتیسم و دیگر اختلالات تفاوت قائل شود.

عقب ماندگی ذهنی

افراد عقب مانده ذهنی معمولاً در همه زمینه های رشد تأخیر نشان می دهند نه فقط در زبان یا روابط اجتماعی. آنها مایلند از طریق اشاره کردن، تقلیدکردن و یا از راههای دیگر با دیگران ارتباط برقرار کنند. رویهم رفته ارتباطات بین فردی آنها آسیب ندیده است. اکثراً از اینکه با دیگران هستند لذت می برند. آنها به قصد برقراری ارتباط، داوطلبانه به اشخاص نزدیک می شوند، در واکنش به تعاملات اجتماعی به آسانی لبخند می زنند و تماس چشمی برقرار می کنند. اشخاص عقب مانده بسیار شدید بعضی از رفتارهای کلیشه ای شبیه به اوتیسم را نشان می دهند.(مثل تکان دادن دست، تکان دادن بدن، خود تحریکی) و پاسخهای هیجانی (مثل حالت پرخاشگری(.
شامل 8 صفحه فایل word قابل ویرایش