خلاصه مقاله:
جا بجایى سازه هاى شناور یکى از مهمترین پارامترهاى مقاومت سازه در مقابل امواج می باشد. با توجه به اهمیت کاربرد سازه هاى شناور در زیر ساخت هاى تأسیسات دریایى، همچنین در قالب ساخت هتل و رستوران و ویلاهاى شناور جهت افزایش جذب گردشگر و نیز ساخت سکوهای نفتى و همچنین ساخت پایگاه هاى امنیتى و پلیس در آب هاى آزاد جهت افزایش امنیت مرزنشینان و کشور بایستى جا بجایى این سازه ها در مقابل امواج کم باشد. در این تحقیق موج شکن هاى شناور در دو حالت مورد بررسى قرار مى گیرد. در حالت اول، موج شکن بصورت جداگانه عمل مى کند. در حالت دوم موج شکن جزئى از سازه اصلى می باشد. بنا براین مقایسه عملکرد این دو حالت جهت حداقل رساندن جابجایى سازه تحت اثر نیروى موج از اهداف مهم این تحقیق است. در ساخت مدل فیزیکی موج شکن شناور و سازه شناور این تحقیق از نوعى بتن سبک هوادار اتو کلاو شده و مطابق با استانداردهای روز دنیا استفاده شده است. بلوک بتنى هوادار اتوکلاوشده در مقایسه با سایر مصالح دارای خصوصیات بارزى مانند سبکى عمر زیاد، سهولت استفاده، شکل پذیری و امکان تولید در ابعاد بزرگ است. جهت اندازه گیری و ثبت جابجایى هاى قائم مدل در فلوم ، از سنسور هاى صوتى استفاده می شود. جهت بررسى و تحلیل داده هاى به دست آمده از نرم افزار، نمودار جابجایى سازه شناور نسبت به زمان رسم گردید. پس از بررسى و مقایسه نمودارهاى مربوط به جابجایى سازه شناور نسبت به زمان در حالت مجزا و حالت استفاده از موج شکن شناور مفصلى، می توان مشاهده کرد که در حالتى که موج شکن ها در کنار سازه شناور به صورت مجزا قرار گرفته اند با مستهلک نمودن امواج و عدم انتقال اثرات امواج به سازه شناور باعث کاهش جابه جایى قائم سازه شده است
کلمات کلیدی:
موج شکن های شناور ، بتن هواداراتوکلاو شده ، فلوم موج ساز
مقایسه کاربردی موج شکن شناور مفصلی و مجزا و تاثیر آن در جابجایی سازه شناور
