تحقیق درباره زندگینامه صائب تبریزی

اختصاصی از فی فوو تحقیق درباره زندگینامه صائب تبریزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دسته بندی : کتاب ، جزوه  _ مشاهیر ، بیوگرافی ، تحقیق

فرمت فایل:   ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 

حجم فایل:  (در قسمت پایین صفحه درج شده )

فروشگاه کتاب : مرجع فایل 

---

 قسمتی از محتوای متن ...

زندگینامه صائب تبریزی در سال 1039 هـ.ق که صائب و ظفرخان در رکاب شاه جهان در برهانپور بودند، خبر رسید که پدر صائب از ایران به اکبرآباد هندوستان آمده است و می‏خواهد او را با خود به ایران ببرد. صائب از ظفرخان و پدر او، خواجه ابوالحسن تربتی اجازه بازگشت خواست، اما حصول این رخصت تا دو سال طول کشید. در سال 1042 هـ.ق، که حکومت کشمیر به ظفرخان (به نیابت از پدرش) واگذار شد، صائب نیز به آن جا رفت، و از آن جا هم به اتفاق پدر عازم ایران شد. پس از بازگشت به ایران، در اصفهان اقامت گزید و فقط گاهی به شهرهایی از قبیل قزوین، اردبیل، تبریز و یزد سفر کرد. صائب در ایران شهرت فراوان یافت و شاه عباس دوم صفوی او را به لقب ملک الشعرایی مفتخر ساخت. وفات صائب در اصفهان اتفاق افتاد. سن او به هنگام وفات از 65 تا 71 گفته‏اند. آرامگاه او در اصفهان و در محلی است که در زمان حیاتش معروف به تکیه میرزا صائب بود. تعداد اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار و سیصد هزار بیت و بالاتر نیز گفته‏اند. دیوان او مکرر در ایران و هندوستان چاپ شده است. صائب خط را خوش می‏نوشت و به ترکی نیز شعر می‏سرود. حماسه و قصیده غالبترین انواع ادبی و در مرحله‏ای پس از این دو، غزل عرصه بیان احساسات و عواطف شاعران موسوم به سبک خراسانی محسوب می‏شد. سبک خراسانی بر عناصری چون فخامت زبان و تصاویر شفاف و محسوس همراه با حس عاطفی غلیظ بنیاد گرفته بود. جهان بینی اکثر شاعران این دوره (به استثنای یکی دو تن) بیش از آن که افلاکی و حقیقی باشد، مجازی و دنیوی بود. شعر فارسی با گذر از سبک خراسانی و حضور و ظهور خلاق شاعرانی عارف در آن، زیبایی سرشار و متعالی و ظریفی عظیم و غنی و وجوهی چندگانه پیدا کرد و اندیشه عرفانی غالبترین صبغه درونی آن شد. هر کدام از بزرگان این سبک همچون قله‏های تسخیر ناپذیری شدند که با گذشت سالیان دراز، هنوز سایه سنگینشان بر شعر و ادب فارسی گسترده است. در این سبک، برخلاف جهان حسی و ملموس سبک خراسانی، شعر پای در وادی مفاهیم انتزاعی گذاشت. به گونه‏ای که شاعران بزرگ، متفکران بزرگی نیز بودند. در همین دوران بود که غزل فارسی با دستکار بزرگانی چون خافظ و سعدی به اوج حقیقی خویش نزدیک شد. پس از قرن هشتم هجری اغلب شاعران، جز حفظ سنت و حرکت در حد و حدود و حاشیه آثار گذشتگان گامی فراپیش ننهادند. از قرن نهم به بعد، گروهی از شاعران ـ در جستجوی راهی تازه ـ کوشیدند تا شعر خود را از تقلید و تکرار رهایی بخشند. کوششهای این گروه در بیان صمیمانه و صادقانه حس و حال درونی و زبانی سهل و ساده و دور از تکلف و مناظره عاشق و معشوق خلاصه شد. از شاعران این گروه که در تذکره‏ها با عنوان شاعران «وقوعی» و یا مکتب وقوع نام برده می‏شوند، کسانی همچون بابافغانی، وحشی بافقی، اهلی و هلالی از بقیه معروفند. آثار شاعران مکتب وقوع اگر چه در کنار آثار دیگر سبکها اهمیتی درخور پیدا نکرد، اما همچون پل ارتباطی بین سبک عراقی و سبک هندی

تعداد صفحات : 3 صفحه

  متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.

 

« پشتیبانی فروشگاه مرجع فایل این امکان را برای شما فراهم میکند تا فایل خود را با خیال راحت و آسوده دانلود نمایید »

 

زندگینامه صائب تبریزی

اختصاصی از فی فوو زندگینامه صائب تبریزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بخشی از متن اصلی :

  در سال 1039 هـ.ق که صائب و ظفرخان در رکاب شاه جهان در برهانپور بودند، خبر رسید که پدر صائب از ایران به اکبرآباد هندوستان آمده است و می‏خواهد او را با خود به ایران ببرد. صائب از ظفرخان و پدر او، خواجه ابوالحسن تربتی اجازه بازگشت خواست، اما حصول این رخصت تا دو سال طول کشید. در سال 1042 هـ.ق، که حکومت کشمیر به ظفرخان (به نیابت از پدرش) واگذار شد، صائب نیز به آن جا رفت، و از آن جا هم به اتفاق پدر عازم ایران شد. پس از بازگشت به ایران، در اصفهان اقامت گزید و فقط گاهی به شهرهایی از قبیل قزوین، اردبیل، تبریز و یزد سفر کرد. صائب در ایران شهرت فراوان یافت و شاه عباس دوم صفوی او را به لقب ملک الشعرایی مفتخر ساخت.

وفات صائب در اصفهان اتفاق افتاد. سن او به هنگام وفات از 65 تا 71 گفته‏اند. آرامگاه او در اصفهان و در محلی است که در زمان حیاتش معروف به تکیه میرزا صائب بود. تعداد اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار و سیصد هزار بیت و بالاتر نیز گفته‏اند.

دیوان او مکرر در ایران و هندوستان چاپ شده است. صائب خط را خوش می‏نوشت و به ترکی نیز شعر می‏سرود.

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword  در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 3

یونی شاپ

تحقیق در مورد محمد حسین بهجت تبریزی معروف به شهریار

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد محمد حسین بهجت تبریزی معروف به شهریار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه7

محمد حسین بهجت تبریزی معروف به شهریار در سال 1285 هجری شمسی در روستای زیبای « خوشکناب » آذربایجان متولد شده است. اشعار ولایی ،اشعار شهریار در ستایش امام اول شیعیان جهان سرآمد سلسله مداحان اهل بیت عصمت و طهارت علیه‌السلام است.

مولانا

مولانا جلال الدین محمد مولوی  در سال 604 روز ششم ریبع الاول هجری قمری متولد شد.هر چند او در اثر خود فیه مافیه اشاره به زمان پیش تری می کند ؛ یعنی در مقام شاهدی عینی از محاصره و فتح سمرقند به دست خوارزمشاه سخن می گوید .در شهر  بلخ زادگاه او بود و خانه آنها مثل یک معبد کهنه آکنده از روح ،انباشته از فرشته سر شار از تقدس بود .کودک خاندان خطیبان محمد نام داشت اما در خانه با محبت و علاقه ای آمیخته به تکریم و اعتقاد او را جلال الدین می خواندند –جلال الدین محمد .پدرش بهاء ولد که یک خطیب بزرگ بلخ ویک واعظ و مدرس پر آوازه بود از روی دوستی و بزرگی او را ((خداوندگار)) می خواند خداوندگار برای او همه امیدها و تمام آرزوهایش را تجسم می داد .با آنکه از یک زن دیگر ـدختر قاضی شرف – پسری بزرگتر به نام حسین داشت ،به این کودک نو رسیده که مادرش مومنه خاتون از خاندان فقیهان  وسادات سرخس بود ـ ودر خانه بی بی علوی نام داشت- به چشم دیگری می دید. درسال672وجودمولانا به ناتوانی گرائید ودر بستر بیماری افتاد و به تبی سوزان و لازم دچار گشت و هر چه طبیبان به مداوای او کوشیدند و اکمل‌الدین و عضنفری که از پزشکان معروف آن روزگاربودند به معالجت او سعی کردند، سودی نبخشیدتادر روزسکشنبه پنچم ماه جمادی‌الاخر سال672 روان پاکش از قالب تن بدرآمد و جان‌به‌جان آفرین تسلیم کرد.

دانلود تحقیق سید احمدکسروی تبریزی

اختصاصی از فی فوو دانلود تحقیق سید احمدکسروی تبریزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

زنده یاد کسروی بی مناسبت نیست که با سه خاطرة کوتاه از آزادگی، شهامت اخلاقی و مقام انسانی اش یاد کنم که یکی از آنها احتمالاً نخستین بار است که بیان و چاپ می شود. دو خاطره دیگر را من از زنده یاد “ محمد ایرج اسکندری”،  مؤلف کتاب “ در تاریکی هزاره ها” و مترجم “ سرمایه”  شنیده ام که به احتمال قوی آگاهان و شنوندگان دیگری هم داشته است. اما در خاطرات ایرج اسکندری تنها به ذکر یکی از آنها به کوتاهی اشاره شده است. آشکار استکه نوشتن خاطرات و تاریخچه ها و تاریخ های کوچک برای به وجود آمدن تاریخ بزرگ اجتناب ناپذیر و از ضروریات محسوب می شود.

دکتر محسن هشترودی که به یقین بزرگترین مغز متفکر علمی قرن بیستم ایران بود در صحبتی که در دهة چهل با ایشان داشتم سخن از زنده یاد کسروی پیش آمد و من نظر استاد را در بارة کسروی پرسیدم. دکتر هشترودی ضمن اشاره به اینکه الزاماً کسروی و نسل او بطور کلی از منطق علمی و توپولوژی بی خبر بودند و در نتیجه تنها با ابزار منطق ارسطو می توانستند به تحلیل مسائل بپردازند، صحبت را به شخصیت و شخص کسروی کشانده و گفتند : “ من ایشان را در عین داشتن تعصب زیاد به عقایدشان، شخصیتی پاکدل، حقیقت جو و شریف و نستوه یافتم” آنگاه در بیان علت قضاوت خود در باره همشهری کسروی افزودند : “یکبار در مراسم اول دی که جشن “ کتاب سوزان” کسروی و پیروانش بود از روی کنجکاوی به محل       “  باهماد آزادگان” رفتم. دیدم کتابهایی مانند مفاتیح الجنان، امیر ارسلان نامدار، دیوان بعضی از شعرا، کتابهای دعا و فلسفه، با مقداری رمان خارجی در وسط حیاط، به صورت تلی کوچک جمع کرده اند. کسروی و پیروانش از جنبة سمبلیک با سوزاندن آن کتابها، می خواستند هم حرمت ساختگی و تقدس دروغین آنها را از میان ببرند و هم به اصطلاح به “ ضاله بودن” آن کتابها از نظر خودشان برای جامعة ایران اشاره کنند. ضمن تماشای کتابها نظرم به یک “رمان تاریخی” به زبان فرانسه جلب شد که خود آن را خریده و تماماً خوانده بودم. همان کتاب را برداشته پیش آقای کسروی رفتم که با اصحابش در صندلی ها نشسته و منتظر فرا رسیدن ساعت موعود بودند. پس از سلام و معرفی خود، از ایشان پرسیدم :
“ چرا این رمان فرانسه را می سوزانید ؟”
آقای کسروی در جواب من گفت :
“  این با خرد ناسازگار است ! آیا شما کتاب    « در پیرامون زمان » مرا خوانده اید ؟ جواب دادم بلی خوانده ام و مطمئن هستم که شما این کتاب رمان تاریخی را نخوانده اید. متأسفانه نظر شما در آن کتابتان ناظر به حکایت های افسانه ای شرقی خودمان، امثال امیر ارسلان نامدار و حسین کرد شبستری     و ... است اما، رمان آن نیست که مورد حمله و انتقاد شما قرار گرفته است. اجازه بدهید با مثالی موضوع را روشن کنم”
استاد هشترودی افزود : مرحوم کسروی در صندلی خود کمی جابجا شد و گفت بفرمایید :
ـ گفتم شما مورخ هستید به عنوان یک مورخ وقتی مثلاً از قهرمانان و ضد قهرمانان مشروطیت صحبت می کنید نمی توانید تمام گفتگوهای آنها را در تاریخ خود بیاورید و عیناً آنها را بیان نمایید. اگر در کنار کتاب تاریخ مشروطیت شما، یک رمان تاریخی هم راجع به مشروطیت  ( مانند غرش طوفان الکساندر دوما در بارة انقلاب کبیر فرانسه) نوشته شود می توان آن رمان تاریخی تمام گفتگوهای آن قهرمانان و ضد قهرمانان را آورد و حتی آنرا روی “ سن تئاتر” برد یا از آن “ فیلمی” تهیه نمود. این رمان تاریخی فرانسه نیز مربوط به حادثه ای در جنگ جهانی اول است و بیان تاریخ به صورت رمان است نه به شکل تاریخ. البته در رمان تاریخی تخیل نویسنده در حد مجاز دخالت می کند همچنانکه قضاوت مورخ در سنجش نیک و بد حوادث تاریخی مؤثر میافتد. وقتی سخنان من تمام شد آقای کسروی با هوشمندی خاص خود، تمام مسأله را دریافت و بلافاصله همچون یک انسان شریف، حقیقت پرست و پاکدل، بلند شد و در میان تمام حاضران که اغلب از مریدان و پیروان او بودند با صدای رسائی گفت :
“ ما این ندانسته بودیم !”
گفتم “ پس بدانید !”
فوراً دستور داد تمام رمان های خارجی را از تل کتاب بیرون بیاورند یعنی بلافاصله خطایش را که ناشی از عدم آگاهی بود جبران کرد که این، مهم ترین نشانة شرافت و شجاعت اخلاقی هر فرد محسوب می شود. سپس از من صمیمانه تشکر نمود.
در اینجا بکوتاهی به توضیح منطق علمی   می پردازم : منطق علمی یا منطق ریاضی توسط برتراند راسل و وایتهد به شکل نسبتاً کاملی تنظیم گردید.
1 ـ  منطق ارسطو : ًً بر اساس بود و نبود ـ این همانی و عدم تناقض و بلاخره حذف وسطا استوار شده است. ًً بر اساس این منطق، هر چیزی خودش است یعنی چیز دیگر نیست به عبارت دیگر ـ یک کاغذ کاغذ است ( اصل این همانی)
ـ وقتی کاغذ شد دیگر قلم یا هیچ شیئی دیگر نمی تواند باشد ( اصل عدم تناقض)
ـ بین کاغذ و قلم هم به عنوان یک چیز سوم نمی تواند باشد ( اصل حذف وسطا)
در مورد اشیاء ما نه تنها با منطق ارسطو فکر می کنیم بلکه اشیاء نیز بنابر آن منطق با ما رفتار می کنند من این منطق را منطق حسی نامیده ام هر موجودی که دارای حس بینایی و لامسه است بنابر سه اصل منطق ارسطو قضاوت می کند و رفتار می نماید. به عنوان مثال شیر نیز وقتی غزالی را می بیند هر دو با این سه اصل ارسطوئی رفتار می کنند که   گفته اند “ از شیر نعره خوش بود و از غزال رم” .
2 ـ منطق دیگر که به نام منطق دیالکتیک معروف است به صورت ابتدائی در یونان توسط هراکلیت و سپس افلاطون مطرح شد .
هراکلیت با گفتن این جمله که “ در یک رودخانه بیش از یکبار نمی شود وارد شد” اشاره به جهان “ شدن و تحول” در برابر جهان بودن و ایستائی دارد که چنانکه اشاره شد بعد از او ارسطو منطق این جهان ایستا را تنظیم کرد. افلاطون استاد ارسطو نیز کتابهای خود را به صورت دیالکتیک سقراطی نوشته است و عنوان یکی از کتابهایش نیز دیالکتیک است. در دوران اسلامی، اندیشمندان بخصوص بعضی از شاعران صوفی مشرب از جمله مولوی بلخی ـ رومی و صائب تبریزی  اشعاری ناظر به دید تؤام به تضاد دارند :
جنگ اضداد است نقد این جهان
                    صلح اضداد است عمر جاودان
صائب نیز بکرات در اشعار خود دید دیالکتیکی را که عبارت از :  “ فهم تضاد در جوهر اشیاء و پدیده هاست” به نمایش می گذارد. :
ماتم و سور جهان با یکدگر آمیخته است   
          آب می آید به چشم از خندة بی اختیار
بعدها منطق دیالکتیک به وسیله هگل فیلسوف نامدار آلمانی بر اساس اندیشه های تز و آنتی تز “ کانت” به صورت کامل در آمد و او “ سن تز” نوین را بر آن افزود. تمایز منطق هگل ( دیالکتیک نوین با منطق ارسطوئی) را خود وی در این جمله کوتاه و زیبا بیان نموده است :
“ حقیقت در یک چیز ( این همانی) یا نقیض آن ( شیئی دیگر) پیدا نمی شود بلکه باید آنرا در ترکیب آشتی پذیر بین اضداد جستجو کرد”
به عنوان مثال : حرکت نه در انقباض ( دست) و نه در انبساط ( نقیض) آن قابل توضیح است بلکه آنرا باید در ترکیب آشتی پذیر انقباض به انبساط و یا بر عکس توضیح داد. هگل در بیان نسبی بودن مفاهیم انسانی و مطلق بودن دید ارسطوئی نیز به سبک خاص خود این چنین مطلق را به زیر سئوال برد.
“ مطلق شبی است که در آن همة گاوها به یک رنگ دیده می شوند” به عبارت دیگر در مطلق هیچ نسبتی قابل تشخیص نیست همچنانکه در شب تاریک، رنگ بی معنی   می شود و تشخیص گاوها (موجودات   مختلف ) از هم غیر ممکن می گردد..
این منطق بعدها توسط مارکس استادانه برای تحلیل روند دوگانه پدیده های اقتصادی و کل سیستم سرمایه داری و تحول اجتماعی در کتاب سرمایه بکار بسته شد و همچنین بوسیلة آخرین فیلسوف بزرگ یعنی نیچه نیز در مقدمة کتاب “ ارادة معطوف به قدرت” ( ترجمه هوشیار) منطق دیالکتیک در تحلیل تحولات روانشناسی اجتماعی جامعة پیشرفته غربی و فرا رسیدن و فراز آمدن پوچی ( نهیلیسم) به کار رفت. پوچی از ارزشهای غلط مذهبی ما یعنی وحدت و غایت و حقیقت که بر جهان و زندگی داده بودیم ناشی شد. و خود نیز علت بوجود آمدن و شکل گرفتن ارزشهای والای بعدی خواهد بود که از درون نهیلیسم بپا خاسته و ناشی خواهند شد. بنا به پیشگویی او قرن بیستم و بیست و یکم عصر نهیلیسم است و قرن بیست و دوم به بعد عصر ارزشها و نیک و بد نوین غیر دینی و غیر نهیلیستی است.

شامل 73 صفحه word

مقاله صائب

اختصاصی از فی فوو مقاله صائب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:8

فهرست و توضیحات:

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت و ضرورت مسئله

صائب

صائب تبریزی میرزا

محمد علی صائب تبریزی

بزرگترین غزلسرای قرن 11 هجری ویکی از نامدار ترین شاعرا ن سراسر تاریخ ادبیات فارسی در حدود 1000 هجری در تبریز زاد هشد . خانواده صائب جزء هزار خانواری بودند که به فرمان شاه عباس از تبریز به اصفهان کوچ کردند و در محله عباس آباد اصفهان سکنی گزیدند . صائب در اصفهان به آموختن علوم عصر خود پر داخت ودر سال 1034 وی راهی هند شد و در سال 1042 به همراه پدر پیر خود که به قصد دیدار او به هند آمده بود به ایران بازگشته و در اصفهان مقیم شد . شاه عباس دوم وی را مقام ملک الشعراء نامید. این شاعر بزرگ متجاوز از 80 سال زیست و در اصفهان دیده از جهان فرو بست و اغلب تذکره سال فوت صائب را سال 1086 می دانند .

میرزا محمد پسر میرزا عبد الرحـیم تبریزی اصفحانی معروف به ( صائب ) از اسـتـادان بزرگ شـعـر فـارسی در عهد صفویست .خاندان او اصلا تبریزی و از اعقاب شمس الدین محمـدشیرین مغربی تبریزی شاعر مـشهور سده هشـتـم و آغاز سده نهم بود ، ولی ولادت و تربیت میرزا محمـد علی در اصفحان بوده و به همین سـبـب او را در تـذکره ها گاه تبریزی و گاه اصفحانی گفته اند. در حالی که شاعر انتساب خود و خاندانش را به تبریز فراموش نمی کرد . بطوری که خود گفته است :

صائب از خاک پاک تبریز است هست سعدی گر از گل شیراز پدر صائـب مـیرزا عبد الرحیم که از بازرگانان تبریز بود ، در عهـد شاه عباس بزرگ به اصفحـان مهاجـرت کرد و در محله عباس آباد سکونت گزید و مـیـرزا محمد علی آنجا ولادت یافت . سال تولدش به درستی معـلوم نیسـت ولی به طوری که در (( قصص الخاقانی )) آمده است صائـب به سال 1010 هجری متولد شده است . صائب در اصـفـحـان پرورش یافت و بنا بر شیوه زمان به یقین آنچه را از دانش های ادبی و عقلی و نقلی را نزد استادان زمان آن شهر وخـط را از عم خود شمس الدین تبریزی مـعـروف بـه (( شیرین قلم )) آموخت و در همین روزگار جوانی بود که به مکه و مشهد سفر کرد ، در سال 1037 هجری گویا به گونه بازرگانان ، سفر هند اختیار نمود . تاریخ این سفر را که 7 سال به درازا کشید ، بـرخی سـال 1034 هجری نوشته اند و این سـازگـار است با تصریح تذکره نویسان که عزیمت صائب را به هند در عین شباب ودر آخر عهد جهانگیری ،از راه کابل دانسته وآن را مقدمه آشـنایی وی با ظـفـرخـان احسـن شمرده اند ، زیرا حـکـومـت کابـل از سال 1033 هجری بر عهد ظفرخان بود که به نـیـابـت از پدر خویـش خواجه ابوالحسـن تـربتـی در آنجا بسـر می برد ، که از دوسـتان و مشـوقان بزرگ شـاعـران بود . صائب نخستین بار شـعر هـای خود را که تا آن هنگام پراکنده بود به تشویق ظفر خان احسن گرد آورد . واز جانبی دیگر دوستی مـیـان این دو گو ینده مایه آن شد که ظفر خان احسن شیوه رایج میان دیگر شاعرانی را که می شناخته ، رها کند و به سبـک صـائب رویآورد و بگوید : طرز یاران پیش احسن بعد از این مقبول نیست تازه گویی های او از فیض طبع صائب است