لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 2
درجوشن کبیر، اسمائی مورد اشاره قرار گرفته که مضامین آن به یک عبارات خاص منحصر نمی شود.
نام "مقیم" اشاره به قدرت برپادارندگی خدا است که در برپا داشتن هر چیز از جمله بی نهایت جهانی که آن را تصور می کنیم، توانا است.
اسم عظیم نیز به بزرگی و بیکرانی پروردگار اشاره دارد که پهنه مشخصی را شامل نمی شود.
قدیم از دیگر اسمائی است که فلاسفه به کرات درباره آن به بحث نشسته اند. این اسم اشاره به مفهوم ازل یا زمان بی آغاز وجود پروردگار است در این باب این مفهوم نهفته است که وجود رب العالمین به لحاظ قدمت به هیچ وجه قابل محاسبه نیست.
صفت حلیم نیز در این میان از بردباری بی‌نظیر پروردگار حکایت دارد و اشاره به این معنی است که شتاب و عجله در آنچه که حضرت رب مشیتش تعلق گیرد کوچکترین جایگاهی ندارد، در عذاب کردن بسیار صبور و در خشم و اعمال قهر بسیار بردبار است.
حنان، مهر پیشگی خدا را مورد اشاره قرار داده و به این معنا است که پروردگار با همه آفریده هایش با مهر و محبت رفتار می کند.
صفت منان یادآور می شود که خدا از روی مهر و محبت به آفریده های خود نعمت عطا کرده و
اسم برهان بر این امر تاکید می‌کند که پروردگار راهنمای سرگشتگانی است که ممکن است در ظلمت و تباهی گرفتار شده باشند.
اسم سلطان نیز سلطنت پروردگار را بر هر کلیتی مورد تاکید قرار می دهد و اشاره ای است به این امر که سلطنت باری تعالی فقط بر نهایت آنچه که قدرت تصویر کردن آن را داریم اعمال نمی شود، بلکه حکومت حضرت رب بر همه عالمیان بدون آنکه ذره نا چیزی از قلم بیفتد اعمال می شود.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
تحقیق در مورد صفات خدا در جوشن کبیر