تناسب بین حق و تکلیف

اختصاصی از فی فوو تناسب بین حق و تکلیف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

وقتی درباره نظام حق و نظام تکلیف بحث می‏شود، مراد از حق، حق واجب است؛ یعنی هر انسانی حقوقی دارد که عقل و شرع او را برای پیگیری و استیفای آن‏ها محق می‏دانند؛ به گونه‏ای که اگر «من علیه الحق» کوتاهی کند، امکان اقامه دعوی برای شخص بوده و می‏تواند با استفاده از مجاری قانونی، حق خود را بستاند. در برابر این حق نیز تکالیف الزامی وجود دارند که هر انسانی ملزم به رعایت آن‏ها است. واضح است که هر تکلیفی، مبتنی بر توانایی انجام آن است و عقل و شرع، درباره محال بودن تکلیف غیرمقدور، با یکدیگر موافقند. مهم این است که دایره توانایی هر انسانی، گسترده‏تر از دایره تکالیف الزامی برعهده او است.از این رو، در این بحث، دو محور را می‏توان دنبال کرد

این فایل دارای 20 صفحه می باشد.

تحقیق در مورد حقوق مردم در زمان هخامنشیان

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد حقوق مردم در زمان هخامنشیان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:12

[ویرایش] ترجمه

جایگاه

در تاریخ بدنبال الگویی برای حقوق و موقعیت زنان نگردیم. تلاش کنیم تاریخ را به سهم خودمان بسازیم

در باره عبارت مبهم

 رضا مرادی غیاث آبادی

حقوق و جایگاه ارزشمند زنان در ایران باستان

در حدود سال ۱۲۸۵ خورشیدی (۱۸۷۹-۱۸۸۲)به هنگام کاوشها در بابل در میان رودان (بین النهرین)، باستان شناس ایرانی، هرمز رسام یک استوانهٔ سفالین کوچک از گل پخته (۲۳ سانتیمتر)، یافت، که شامل یک نوشته از کوروش بزرگ بود. جنس این استوانه از گل رس است، ۲۳ سانتی متر طول و۱۱ سانتی متر عرض دارد و در حدود۴۰ خط به زبان آکادی و به خط میخی بابلی نوشته شده‌است. بررسی‌ها نشان داد که نوشته‌ای استوانه مربوط به سال ۵۳۹ (پ.م) از سوی کوروش بزرگ پس از شکست بخت النصر و گشوده شدن شهر بابل، نویسانده شده‌است و به عنوان سنگ بنای یادبودی در شهر بابل قرار داده شده‌است. استوانه یافت شده در موزه بریتانیا در شهر لندن نگاهداری می‌شود. ازسوی دیگر در سال‌های کنونی آشکار شد که بخشی از یک لوحه استوانه‌ای که آن را از آن نبونبید پادشاه بابل می‌دانستند، پاره‌ای از استوانه کوروش بزرگ است که از سطر‌های ۳۶ تا ۴۳ آن می‌باشد. از این رو این قسمت که در دانشگاه ییل(Yale) آمریکا نگهداری می‌شد، به موزه لندن گسیل و به استوانه اصلی پیوست گردید. کوروش بزرگ بعد از خاتمه زمستان در اولین روز بهار، در بابل تاجگذاری کرد. شرح کامل تاج گذاری کوروش و حوادث آن دوران، به صورت مفصل توسط «گزنفون» سردار و مرد جنگی و فیلسوف و مورخ یونانی ظبط و بیان شده‌است .کوروش بعد از تاجگذاری، در معبد مردوک خدای بزرگ بابل، منشور آزادی نوع بشر را قرائت نمود .متن سخنرانی و کتبیه کوروش تا این اواخر نامعلوم بود. تا اینکه اکتشافات در بین النهرین از ویرانه قدیم شهر «اور» کتبیه‌ای بدست آمد و بعد از ترجمه معلوم شد، همان متن منشور آزادی نوع بشر، کوروش میباشد. این لوح در حال حاضر یکی از با ارزش ترین اشیای تاریخی است که در موزه بریتانیا از آن نگهداری می‌شود. فرمان حقوق بشر کوروش یا استوانه کوروش، به عنوان کهن ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر در تاریخ و مایه مباهات و سرافرازی ایرانیان یاد می‌شود. کوروش، موسس پادشاهی ایران و آغازگر سلسله هخامنشیان، پس از تسخیر بابل اعلام عفو عمومی داد؛ ادیان بومی را آزاد اعلام کرد؛ برای جلب محبت مردم میانرودان (بین انهرین) و آموزش همزیستی عقیدتی به انسان‌ها، مردوخ که کهن ترین خدای بابل بود را به رسمیت شناخته، در پیشگاهش کرنش کرده بر دستش بوسه زد و او را نیایش کرد و سپاس گفت. او هیچ گروه انسانی را به بردگی نگرفت و سپاهیانش را از تجاوز به مال و جان رعایا بازداشت. او تمامی ساکنین پیشین سرزمینها را گرد هم آورده و منزلگاه آنها را به ایشان بازگرداند.

جایگاه

این سند به عنوان نخستین منشور حقوق بشر شناخته شده، و به سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل آن را به تمامی زبانهای رسمی سازمان منتشر کرد.این تأییدی است بر اینکه منشور آزادی بشریت که توسط کوروش بزرگ در روز تاجگذاری وی منتشر شده، می‌تواند برتر باشد از اعلامیه حقوق بشر که توسط انقلابیون فرانسوی در اولین مجمع ملی ایشان صادر شده. اعلامیه حقوق بشر در نوع خود، در رابطه با بیان و ساختارش بسیار قابل توجه‌است، اما منشور آزادی که توسط پادشاه ایرانی (کوروش) در ۲۳ سده پیش از آن صادر شده، به نظر معنویتر میاید.با مقایسهٔ اعلامیه حقوق بشر مجمع ملی فرانسه و منشور تأیید شده توسط سازمان ملل، با منشور آزادی کوروش، این آخری با در نظر گرفتن قدمت، صراحت، و رد موهومات دوران باستان در آن، باارزشتر نمود می‌کند. این لوح با عنوان نخستین بیانیه حقوق بشر جهانی شناخته می‌شود لوح کوروش که پس از تسخیر بابل و شکست بخت النصر توسط کوروش به عنوان سنگ بنای یادبودی در شهر بابل قرار داده شده بود نخستین بیانیه حقوق بشرجهانی است که کوروش در آن همه طوایفی را که در زمان امپراتوری بابل به اسارت درآمده بودند آزاد و به آنها اجازه نقل مکان و زندگی آزاد در هرکجای امپراتوری خود را داد. کوروش پادشاه بزرگ ایران قوم یهود را نیز از اسارت امپراتوری بابل آزاد کرد. در این کتبیه کوروش خود را معرفی نموده و اسم پدر، جد اول، دوم و سوم خویش را نام می‌برد و اعلام می‌دارد که پادشاه ایران و پادشاه بابل و پادشاه جهات اربعه (کشورهای اطراف ایران) می‌باشد، آنگاه در مقام بیان حقوق بشر و منشور آزادی خویش مواردی را اعلامی می‌کند که در ترجمه آمده است.

تحقیق در مورد حقانیت امامت امام علی علیه السلام

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد حقانیت امامت امام علی علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:5

به نام دوستار عشق

خطبه فدکیه که به خطبه لمه نیز شهرت دارد یکی از مهمترین متون شیعی است که به دلیل مقطع زمانی ایراد آن، محتوای آن و شخصیت والای ایرادکننده آن آوازه‌ای بلند یافته است. موضوع اصلی این خطبه، نقد تصمیم خلیفه برای بازداشتن آن حضرت از مزرعه‌ی فدک و دفاع از حقانیت خود در این زمینه است، اما این خطبه هم در زمان ایراد و در زمان‌های بعد همواره دلالتی فراتر از درخواست فدک داشته است.

گرچه در جزییات این خطبه در متون روائی گوناگون، اختلافهایی به چشم می‌خورد که امری کاملا طبیعی است، هیچ ابهامی‌در اعتبار و حجیت این خطبه وجود ندارد.نخستین منابع مکتوبی که به نقل این خطبه پرداخته اند به نیمه قرن دوم هجری اختصاص دارند.این مقطع زمانی نقطه شروع تدوین منابع روائی است و پدیدآمدن کتابی مستقل با نام خطبه الزهراء در این دوره خود به تنهایی نشان اهمیت و جایگاه این خطبه است.همچنین منابعی همچون بلاغات النساء تالیف ابوالفضل احمدبن أبی طاهر معروف به ابن طیفور (280ق) و کتاب السقیفه و فدک تالیف احمدبن عبدالعزیز جوهری(323ق) هر دو از علمای اهل سنت و کتابهای من لایحضره الفقیه و علل الشرائع هر دو تالیف شیخ صدوق (381ق) تمام یا بخشهایی از این خطبه را ذکر کرده اند.پژوهشهای روائی و رجالی نشان می‌دهد که این خطبه از سوی 92 راوی با 25طریق مختلف ذکر شده است.اگر تنها در محدوده زمانی نیمه قرن اول هجری تا نیمه قرن چهارم هجری سلسله راویان این خطبه در یازده طبقه دسته بندی شده اند، در طبقه نخست راویان چهره های برجسته ای همچون سیدالشهداء امام حسین علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها و نیز عایشه همسر پیامبر و عبداله بن عباس به چشم می‌خورد.این خطبه همچنان از سوی ائمه بزرگوار امام سجاد علیه السلام، امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است.از سوی دیگر در هیچ یک از دوره های تاریخ اسلام نقل این خطبه در منابع روایی و تاریخ متروک نمانده و از منابع باقی مانده قرن سوم بدین سو همواره شاهد نقل این خطبه هستیم.آنچه گذشت مهمترین و پذیرفته ترین دلیل اعتبار و حجیت خطبه براساس معیارهای متعارف حدیث شناسی است.در بررسیهای قدیم و معاصر، هیچ شبهه جدی درباره سندیت و اعتبار این خطه به چشم نمی‌خورد، اما شاید با ریزبینی در متون و منابع بتوان دو اشکال بر سندیت خطبه را بازشناخت: یکی شبهه ساخته و پرداخته ابوالعیناء بودن خطبه و دیگر قابل قبول نبودن نقل خطبه از سوی زیدبن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب.

شبهه نخست، همان شبهه قدیم است که ابن ابی طیفور در کتابی به نام المنظوم و المنثور به آن اشاره کرده است.وی در گفتگو با یکی از راویان این خطبه، می‌گوید اینان می‌پندارند که این خطبه از نظر بلاغت به سخنان ابوالعیناء می‌ماند و ساخته و پرداخته اوست.وی این پندارکنندگان را نام نمی‌برد ولی تردید زیادی وجود ندارد که مراد وی گروهی از مخالفان شیعیان و معتقدان به طبیعی بودن سیر حوادث صدر اسلام است.روایت کننده خطبه در پاسخ به وی می‌گوید بزرگان شیعه را دیده ام که از دیرباز این خطبه را نقل کرده اند و آن را به فرزندان خویش می‌آموختند و در بین خود به بررسی و یا درس دادن آن پرداخته‌اند و اینها پیش از تولد پدربزرگ ابوالعیناء بوده است.ابن ابی طیفور به این سخن نقد نمی‌زند و عملاً این پاسخ را می‌پذیرد، گرچه کلمه یزعمون (می‌پندارند) به هنگام نقل شبهه نیز از اعتقاد او به وارد نبودن این اشکال و شبهه حکایت می‌کند.این راوی تردید در صحت انتساب این خطبه به حضرت زهرا سلام الله علیها را ناشی از عداوت نسبت به اهل بیت علیهم السلام می‌داند.یعنی نخستین نقل کننده این شبهه خود پاسخ متقنی در نقد و رد آن هم ایراد کرده است.این شبهه باتوجه به نمونه های موجود از بلاغت خانواده پیامبر در سخن گفتن نیز تاب دوام ندارد و بلیغ و مسجع سخن گفتن زهرای مرضیه سلام الله علیها کاملاً طبیعی می‌نماید.

شبهه دیگر هم که باز به نقل ابن ابی طیفور برمی‌گردد این است که وی خطبه را از زیدبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب نقل می‌کند و حال آن که زید به سال 122ق.به شهادت رسید و ابی طیفور تازه در سال 204 ق.به دنبال آمده است و به هیچ روی نمی‌توان ملاقات بین این دو را پذیرفت.این شبهه نیز ناشی از خلط بین زید شهید با زید بن علی بن حسین بن زید العلوی است.بعلاوه طریق نقل خطبه منحصر به این طریق نیست و خطبه از 24 طریق دیگر هم نقل شده است.

افزون بر این نکات، ادله زیر نیز استواری سند خطبه را تأکید می‌نماید:

 - بررسی سیاق و محتوای درونی خطبه (نقد درونی) و مشاهده تناسب آن با سخنان منقول از معصومان علیهم‌السلام و دیگر سخنان حضرت زهرا سلام الله علیها.

 - نقل فراوان آن در گذشته و حال در منابع اهل سنت.شارح بزرگ نهج البلاغه ابن ابی الحدید نیز به هنگام نقل خطبه تصریح می‌کند که من بر رویه خود همه اخبار فدک( و از جمله خطبه حضرت زهراء سلام الله علیها) را از اخبار و سیره های منقول از زبان اهل حدیث و کتاب های آنها نقل می‌کنم و نه از کتب و رجال شیعه .اربلی به هنگام نقل خطبه در کشف‌الغمه چنین می‌گوید: و قد اوردها المؤالف و المخالف .

-  ذکر خطبه در کتاب شافی سیدمرتضی علم الهدی (436 ق.).باتوجه به این که سیدمرتضی به نقل اخبار آحاد که قائل به حجیت آنها نیست نمی‌پردازد، نقل خطبه از سوی او به مفهوم این است که وی خطبه را در زمره اخبار آحاد نمی‌داند.

 - منحصر بودن شبهه به شبهه ذکر شده در بلاغات النساء و نقد آن از سوی مؤلف و عدم پیگیری این شبهه از سوی دیگر راویان.

تحقیق در مورد امام حسین(ع)

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد امام حسین(ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:2

زندگینامه امام حسین ( علیه السلام )

زندگى نامه حسین بن على (شهید کربلا)

ولادت امام حسین ( علیه السلام )

در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومین فرزند برومند حضرت على وفاطمه , که درود خدا بر ایشان باد, در خانه وحى و ولایت چشم به جهان گشود.چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام ( ص ) رسید, به خانه حضرت على ( ع ) و فاطمه ( س ) آمد و اسما را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسما او را در پارچه اى سپید پیچی و خدمت رسول اکرم (ص ) برد, آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت . به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش , امین وحى الهى , جبرئیل , فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر د تو باد اى رسول خدا,این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر) که به عربى (حسین ) خوانده میشود نام بگذار.چون على براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است , جز آن که تو خاتم پیغمبران هستى .و به این ترتیب نام پرعظمت حسین از جانب پروردگار, براى دومین فرزند فاطمه ( س ) انتخاب شد.به روز هف ولادتش , فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد, گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه کشت , و سر آن حضرت را تراشید و هموزن موى سر او نقره صدقه داد.

زندگینامه امام حسین ( علیه السلام )
از ولادت حسین بن على (ع ) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص ) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد, مردم از اظهار محبت و لطفى که پیامبر راستین اسلام (ص ) درباره حسین (ع ) ابراز میداشت , به بزرگوارى و مقام شامخ پیشواى سوم آگاه شدند. سلمان فارسى میگوید: دیدم که رسول خدا (ص ) حسین (ع ) را بر زانوى خویش نهاده او را می بوسید ومی فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى , تو امام و پسر امام و پدر امامان هستى , تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهاى خدایى که نه نفرند و خاتم ایشان, قائم ایشان (امام زمان عج ) میباشد.
انس بن مالک روایت میکند: وقتى از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست میدارى , فرمود: حسن و حسین را, بارها رسول گرامى حسن (ع ) و حسین (ع ) را به سینه میفشرد وآنان را می بویید و می بوسید. ابوهریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است , در عین حال اعتراف میکند که : رسول اکرم را دیدم که حسن و حسین را بر شانه هاى خویش نشانده بود و به سوى مامی آمد, وقتى به ما رسید فرمود هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته , و هر که با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است . عالیترین, صمیمی ترین و گویاترین رابطه معنوى و ملکوتى بین پیامبر و حسین را میتوان در این جمله رسول گرامى اسلام (ص ) خواند که فرمود: حسین از من و من ازحسینم . حسین (ع ) با پدر:
شش سال از عمرش با پیامبر بزرگوار سپرى شد, و آن گاه که رسول خدا (ص ) چشم ازجهان فروبست و به لقاى پروردگار شتافت , مدت سى سال با پدر زیست .پدرى که جزبه انصاف حکم نکرد, و جز به طهارت و بندگى نگذرانید, جز خدا ندید و جز خدانخواست و جز خدا نیافت .پدرى که در زمان حکومتش لحظه اى او را آرام نگذاشتند, همچنان که به هنگام غصب خلافتش جز به آزارش برنخاستند.در تمام این مدت , با دل و جان از اوامر پدر اطاعت میکرد, و در چند سالى که حضرت على (ع ) متصدى خلافت ظاهرى شد, حضرت حسین (ع ) در راه پیشبرد اهداف اسلامى , مانند یک سرباز فداکارهمچون برادر بزرگوارش میکوشید, و در جنگهاى جمل , صفین و نهروان شرکت داشت .

تحقیق در مورد امام حسین(ع)

اختصاصی از فی فوو تحقیق در مورد امام حسین(ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:4

 امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه به دنیا آمد. رسول خدا (ع) نام این فرزند زهرا (س) را حسین نهاد وی مورد علاقه شدید پیامبر خدا(ص) بود و آن حضرت دربارة او فرمود: «حسین منی و انا من حسین....» و در آغوش پیامبر بزرگ شد. هنگام رحلت رسول خدا، شش ساله بود در دوران پدرش علی بن ابی طالب (ع) نیز از موقعیت والایی برخوردار بود، علم، بخشش، بزرگواری، فصاحت، شجاعت، تواضع، دستگیری از بینوایان، عفو و حلم و .... از صفات برجسته این حجت الهی بود. در دوران خلافت پدرش در کنار آن حضرت بود و در سه جنگ «جمل»، «صفین» و «نهروان» شرکت داشت.پس از شهادت پدرش که امامت به حسن بن علی (ع) رسید همچون سربازی مطیع رهبر و مولای خویش و همراه برادر بود پس از انعقاد پیمان صلح (صلح امام حسن (ع) با معاویه حاکم شام) با برادرش و بقیه اهل بیت (ع) از کوفه به مدینه آمدند. با شهادت امام مجتبی (ع) در سال 49 یا 50 هجری (که به دست همسرش جعده، دختر اشعث بن قیس الکندی مسموم شد و پس از چهل روز به شهادت رسید. معاویه با توطئه به ازدواج درآوردن یزید با جعده این کار را تدارک دید). بار امامت به دوش سیدالشهدا قرار گرفت. در آن دوران ده ساله که معاویه بر حکومت مسلط بود، امام حسین (ع) همواره یکی از معترضین سرسخت نسبت به سیاستهای معاویه و دستگیریها و قتلهای او بود و نامه های متعددی در انتقاد از رویه معاویه در کشتن حجربن عدی و یارانش و عمروبن حمق خزاعی که از وفاداران به علی (ع) بودند و اعمال ناپسند دیگر او نوشت. در عین حال حسین بن علی (ع) یکی از محورهای وحدت شیعه و از چهره های برجسته و شاخصی بود که مورد توجه قرار داشت و همواره سلطه اموی (حکومتی که از سال 41 هجری با معاویه اولین خلیفه اموی شروع می شود و تا سال 132 هجری ادامه می یابد) از نفوذ شخصیت او بیم داشت با مرگ معاویه در سال 60 هجری یزید به والی مدینه نوشت که از امام حسین (ع) به نفع او بیعت بگیرد اما سیدالشهداء که فساد یزید و بی لیاقتی او را می دانست، از بیعت امتناع کرد و برای نجات اسلام از بلیه سلطه یزید که به زوال و محو دین می انجامید، راه مبارزه را پیش گرفت از مدینه به مکه هجرت کرد و در پی نامه نگاریهای کوفیان و شیعیان عراق با آن حضرت و دعوت برای آمدن به کوفه آن امام ابتدا مسلم بن عقیل را فرستاد و نامه هایی برای شیعیان کوفه و بصره نوشت و با دریافت پاسخ کوفیان در بیعتشان با مسلم بن عقیل در روز هشتم ذیحجه سال 60 هجری از مکه به سوی عراق حرکت کرد.

پیمان شکنی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل، اوضاع عراق را نامطلوب ساخت و سیدالشهدا که همراه خانواده، فرزندان و یاران به سوی کوفه می رفت، پیش از رسیدن به کوفه در سرزمین «کربلا» در محاصره سپاه کوفه قرار گرفت. تسلیم نیروهای یزید نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن سرزمین، مظلومانه و تشنه کام، همراه اصحابش به شهادت رسید. از آن پس کربلا کانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگی شد و کشته شدن وی سبب زنده شدن اسلام و بیدار شدن وجدانهای خفته گردید.(1)

خون او تفسیراین اسرار کرد ملت خوابیده را بیدار کرد(2)

ـ اصحاب شهادت طلب و با وفای سیدالشهداء‌(ع) نمونه بارز آگاهی، ایمان، شجاعت و فداکاری بودند .... آنان که در رکاب سیدالشهداء به فیض شهادت رسیدند جمعی از بنی هاشم بودند. جمعی از مدینه با آن حضرت آمده بودند، ‌برخی در مکه در طول راه به وی پیوستند. برخی هم از کوفه توانستند به جمع آن حماسه سازان شهید بپیوندند. کسانی هم در راه نهضت حسینی، پیش از عاشورا شهید شدند،‌که آنان نیز جزء اصحاب او به شمار می آیند. (چون مسلم بن عقیل و قیس بن مسهر صیداوی و ...) (3)

ـ مدت قیام امام حسین (ع) از روز امتناع از بیعت با یزید تا روز عاشورا 175 روز طول کشید (12 روز در مدینه، 4 ماه 10 روز در مکه، 23 روز در بین راه مکه تا کربلا و 8 روز در کربلا از 2 تا 10 محرم) (4)

1-(فرهنگ عاشورا/ جواد محدثی/ ص 147. 148)

2-علامه اقبال لاهوری

3- (پیام آور عاشورا/ مهاجرانی/ ص 11)

4- (فرهنگ عاشورا/ جواد محدثی/ ص 32