پروژه مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج

اختصاصی از فی فوو پروژه مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد  صفحات : 258   
فرمت فایل: word(قابل ویرایش)  
 فهرست مطالب:
فصل 1
فصل 2
فصل 3
فصل 4
فصل 5
فصل 6
فصل 7
فصل 8
فصل9
 

مقدمه
1-1- تئوری قفل و کلید
مفهوم برهم کنش مولکولی بسیار قدیمی بوده و بوسیله مؤسسات یونانی و ایتالیایی استفاده شده است. در نیمه دوم قرن نوزدهم، ظهور نظریه‌های مدرن در مورد این برهم کنش‌ها از میان آزمایش‌های واندروالس در مطالعاتش پیرامون برهم کنش‌های مابین اتمها در حالت گازی آغاز شد و در سال 1894، فیشر نظریه مشهور «قفل و کلید »اش را در مورد‌روش برهم کنش سوبسترا با آنزیم ارائه‌کرد(شکل‌1-1).
شکل 1-1: شمایی ارائه شده از مفهوم قفل و کلید فیشر در کمپلکس آنزیم – سوبسترا
 براساس نظریه فوق، عمل خاص یک آنزیم با یک سوبسترا تنها می‌تواند با استفاده از تشبیه قفل به آنزیم و کلید به سوبسترا توضیح داده شود. فقط وقتی که کلید (سوبسترا) اندازه قفل باشد در درون سوراخ قفل (مکان فعال  آنزیم) جای می‌گیرد. کلیدهای کوچکتر، کلیدهای بزرگتر یا کلیدهایی با دندانه‌های نامشابه (مولکولهای سوبسترا با شکل و اندازه نادرست) در داخل قفل (آنزیم) جای نخواهند گرفت (1). شکل 1-2 بخوبی این موضوع را نشان می دهد.
شکل 1-2 : نظریه قفل و کلید
در سیستم‌های زیستی، کمپلکس‌های مولکولی بواسطه‌ تعداد زیادی از برهم کنش‌های غیر کووالانسی از قبیل پیوندهای هیدروژنی و پیوندهای یونی تشکیل می‌شوند. اگر چه این برهم کنشها به تنهایی در مقایسه با پیوندهای کووالانسی ضعیف می‌باشند، لیکن تاثیر همزمان این پیوندها اغلب منجر به تشکیل کمپلکس‌های پایدار می‌شود. برهم کنش‌های پیچیده مابین انواع مولکولها، شناخت مولکولها و توانایی تقلید از پیوندهای  طبیعی، دانشمندان را برای مدت زمان طولانی مشغول کرده است. این رویداد منجر به تشکیل رشته جدیدی با عنوان شیمی تقلید زیستی  شده است. اصطلاح تقلید زیستی به وضعی گفته می‌شود که در آن فرایندهای شیمیایی از یک فرایند بیوشیمیایی تقلید می‌کنند، تا اینکه ساختارها و مکانیزم سیستمهای زیستی شناخته شوند. دانشمندان در تلاش هستند که این دانش را به فنون سنتزی تبدیل کنند. یکی از این فنون سنتزی که در دهه اخیر مورد توجه واقع شده است، فن مولکول نگاری  می‌باشد (1،2).

1-2- تاریخچه مولکول نگاری
در جهان به کرات اتفاق افتاده که یک پدیده موفقیت آمیز شروع ناامید کننده ای داشته است و عرصه علم هم از این امر استثناء نبوده و نیست. یکی از این مسائل علمی که شروع خوبی نداشته، روش مولکول نگاری می‌باشد.
برای اولین بار مولکول نگاری در سال 1930 میلادی بوسیله پولیاکف  در بدست آوردن افزودنی های گوناگون در یک ماتریس سیلیکا مورد استفاده قرار گرفت. در دهه 1940 میلادی لینوس پائولینگ (3) فرض کرد فرایندی شبیه مولکول نگاری مسئول انتخاب پادتن ها برای آنتی ژنهای مربوط شان می باشند (شکل 1-3). پائولینگ برای توجیه توانایی شگفت‌انگیز سیستم ایمنی بدن انسان در تولید پادتن‌های بسیار متفاوت، فرضیه‌ای را ارائه داد. برطبق این فرضیه بدن انسان واحدهای ساختمانی سریع‌العملی را در اختیار دارد که به محض حضور مولکول غیر خودی در بدن، این واحدها، مولکول غیر خودی (مهاجم) را محاصره کرده و با گروههای عاملی مناسب خود با آن برهم کنش می‌دهند و سپس در همان وضعیت به هم متصل شده و یک قالب مولکولی را برای مولکول مهاجم به وجود می‌آورند. تئوری فوق توسط فرانک دیکی  شاگرد پائولینگ، با انجام آزمایش هایی که جذب ویژه را برای چندین رنگ متفاوت در سیلیکا نشان می داد، تائید شد. امروزه مشخص شده است که پادتن ها بر اساس نظریه اختصاصی بودن پاسخ ایمنی تولید می شوند. بر اساس این نظریه، از برخورد هر یاخته با آنتی ژن مربوط، آن یاخته تکثیر می یابد و به مجموعه ای از یاخته های یکسان تبدیل می شود که فعالیت مشابهی را نشان می دهند، لذا نظریه تولید پادتن انعطاف پذیر در پاسخ به یک آنتی ژن اشتباه می باشد.

شکل 1-3: تشکیل پادتن بر اساس نظریه پائولینگ A) تشکیل زنجیر پلی پپتید پادتن اطراف آنتی ژن B) زنجیر پلی پپتید پادتن شروع به لایه لایه شدن جهت تشکیل ساختار epitope می کند (c پادتن تشکیل می شود
ولی همین فرضیه اساس یک روش جالب را در جداسازی بنیان نهاد که امروزه به نام روش مولکول نگاری معروف است.
در این قسمت به طور مختصر در باره تاریخچه روش های مختلف مولکول نگاری بحث خواهیم کرد.

1-3- روش های مختلف مولکول نگاری
1-3-1- منقوش پذیری کووالانسی
Wulff و همکارش، سنتز اولین گونه منقوش پذیر کووالانسی را در سال 1997 گزارش (4) کرده اند (شکل 1-4). آنها گونه مزدوج کووالانسی P- وینیل بنزوبرونیک اسید با 4- نیتروفنیل -α-D مانوپیرانوسید   به نسبت 2:1 ( مولکول الگو) سنتز نموده و عمل کوپلیمریزاسیون این محصول، با متیل متااکریلات و اتیلن دی متااکریلات ( بعنوان اتصال دهنده های عرضی) صورت گرفت. بعد از پلیمریزاسیون، برونیک اسید استر موجود در پلیمر شکافته شده و 4 نیتروفنیل- α-D مانوپیرانوسید از پلیمر منتقل می شود. دقیقا همان طور که می خواستند، پلیمر حاصل قویاً و به طور گزینش پذیر با این قند پیوند می دهد . پیکر بندی دو گروه برونیک اسید در پلیمر موجود ثابت نگه داشته شده و ساختار مولکول الگو حفظ می شود. با روش مشابهی، Shea یک گونه مزدوج کتال بین گروه کربونیل مولکول الگو وگروه 1و3-دیول مونومر عاملی، سنتز نموده و این گونه مزدوج کووالانسی را برای مولکول نگاری به کار برد (5).
 
شکل 1-4: منقوش پذیری کووالانسی مانوپیرانوسید با استفاده از4- وینیل فنیل برونیک اسید استر بعنوان مونومر عاملی
1-3-2-  منقوش پذیری غیر کووالانسی  
Mosbach و همکارانش نشان دادند که پیوند کووالانسی بین مونومر عاملی و مولکول الگو الزاماً برای مولکول نگاری لازم نیستند. حتی بر هم کنش های غیر کووالانسی بین آنها هم به مقدار کافی مفیدند (6و7). با مخلوط کردن گونه ها با همدیگر، اتصال غیر کووالانسی خیلی سریع تشکیل شده و مولکول نگاری به نحو مطلوبی انجام می شود. برای مثال، برهمکنش حاصل در تشکیل کمپلکس بین متااکریلیک اسید ( بعنوان مونومر عاملی ) با داروی تئوفیلین ( مولکول الگو) از نوع الکتروستاتیک و پیوند هیدروژنی می باشد ( شکل 1-5).
 همین استراتژی برای مولکول نگاری دارو های مختلف، حشره کش ها و دیگر مواد شیمیایی که از نقطه نظر کاربردی مهم هستند، موفق بوده است. بسیاری از کارکنان آزمایشگاهی، زمانی که دیدند که روش ها آنقدر ساده هستند، شگفت زده شدند. آنها خیلی زود متقاعد شدند که این روش به طور خوشایندی برای گستره وسیعی از مولکولها به کار رود و شروع به استفاده از این روش در آزمایشگاههای نمودند.

1-3-3- هیبریداسیون منقوش پذیری کووالانسی و منقوش پذیری غیر کووالانسی  

دانلود مقاله کامل درباره سنتز لیگاند

اختصاصی از فی فوو دانلود مقاله کامل درباره سنتز لیگاند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :15

بخشی از متن مقاله

فعالیت و گزینش پذیری کاتالیست‌های اکسایش به مقدار خیلی زیادی به ماهیت یگانه بستگی دارد و همینطور عوامل الکترونی و قضایی که اغلب در انتقال اکسیژن مؤثر می‌باشد.

لیگاندهای گوناگون در کمپلکس‌های منگنز می‌توانند در واکنشهای اپواکسیداسیون کاتالیستی شرکت کنند به عنوان مثال کمپلکس « هسته‌ای (Mn2( OA)2(TPTN به عنوان یک کاتالیت در واکنش اپوکسیداسیون با n2o2 استفاده می‌شود.

کمپلکس دو هسته‌ای منگنز با لیگاند TPTN = N , N ,  - تتراکسی (ـ 2 پیریدسیل اپروپان 1 و 3- دی‌آمین قادر به کاتالیست کردن آلکن‌ها به اپوکسید‌عادی مربوطه شان می باشد که در این واکنشها H2O2 به عنوان اکسیدانت به کاربرده می‌شود.

کمپلکس دوهسته‌ای منگنز همراه با لیگاند TPTN و کمپلکس دو هسته‌ای منگنز همره با لیگاند TPEN = N , N,  - تتراکیس ( 2- پریدیل متیل) اتان – 1 و 2 دی آمین

در این دو کمپلکس قادر به کاتالیست‌ کردن اکسیداسیون الکن‌های گوناگون به اپوکسیدهای مربوطه‌شان می‌باشند به همراه CH2O2 به عنوان اکسید کننده

اخیراَ کمپلکسی از منگنز    با لیگاند MeTACN =N , N ,  - 1 و ؟ و 7- تری متیل دو4 و7 – تری‌آزاسیکلو نونان شناخته شده که یک کاتالیزور با فعالیت اکسید کنندگی بالا می‌باشد.

این کمپلکس قادر به اپواکسیداسیون الکن‌ها می‌باشد و همچنین نشان داده شده که این کمپلکس بسیار فعال است و یک تاتالیست انتخابی فعال برای اکسیداسیو بنزیل الکلها به بنزاالدهید می‌باشد.

در این قسمت ما به طور کلی بحث می‌کنیم بر روی سنتز و کاربرد لیگاندهای چهار‌دندانه و پنج دندانه‌ای که دارای حلقه پیریدینسی هستند.

لیگاندهایی مانند: N4PY

که شامل قسمتهای دی- ( 2- پیریدیل) متیل آمین می‌باشند.

و لیگاندهای دیگر از این دسته که شامل بخشهای دی- (2- پریدیل ، متیل آمین می‌باشند مانند:

بیشتر لیگاندهای دیگر فقط بخش کنورلاینه شونده دارند که فقط از یک اتم N به فلز ک؟ می‌شوند.

لیگاندهای N-Donor پنج دندانه:

این لیگاندها مانند N4PY

سنتز لیگاند N4PY = N – ] دی ( 2- پیریدیل ) متیل[ - N, N – ؟ ( 2- پیریدیل متیل) آمین

دی –2- پیریدیل کتون ماده آغاز کننده این سنتز در دسترس می‌باشد که به اکسیم تبدیل شده و بعد با روی در آمونیاک کاهش می‌یابد و در نهایت بیس ( 2- پیریدیل متیل) آمین  دوبار با 2- پیکولیل کلرید آلکینه می‌شود.

سنتز مشتقات N4PY :

به جای استفاده از دی –2- پیریدیل متیل آمین می‌توان از دی – 2- پیریدیل متیل کلرید یا مسیلات مشتق شده از الکل می‌توان استفاده کرد.

این سنتز شروع می‌شود از دی –2- پیریدیل) 1 منتانول که با socl2 به 2- پیریدیل متیل کلرید تبدیل می‌شود و بعد با NaBH4 سدیم بور و هیدردید به دی – ( 2- پیریدیل) متان کاهش یافته است.

ما انتظار داشتیم که استفاده از 2- پیریدیل متیل برومید به خاطر واکنش پذیری بیشتر نسبت به کلرید در سنتز مفید‌تر باشد ولی وقتی از عوامل الکلیدکننده واکنش پذیر مثل برمید استفاده می‌شود اتمهای نیتروژن پیریدین هم می توانند الکلید شوند.

در این سنتز دی –2- پیریدیل کتتون با NaBH4 در متانول کاهش یافته و با بازده 22 % به الکل تبدیل شده است.

همین الکل می‌تواند بوسیله واکنش 2- پیردین کربوک الدهید در بازده کمتر از 52 % بدست آید.

حال دی – (2ـ هیپریدیل) متانول به 2- پیریدیل متیل کلرید بسیار پایدار است و می‌تواند برای بیش از 6 ماه باکمترین تخریب در دمای اتاق نگهداری شود.

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل 

سنتز پلی سیلان از طریق جفت شدن احیایی دی کلروسیلان ها به واسطه ی کمپلکس های فوق مولکولی اتر تاجی/ فلز در یک سیستم همگن

اختصاصی از فی فوو سنتز پلی سیلان از طریق جفت شدن احیایی دی کلروسیلان ها به واسطه ی کمپلکس های فوق مولکولی اتر تاجی/ فلز در یک سیستم همگن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه

پلی سیلان ها پلیمرهایی هستند که در زنجیر اصلی خود دارای پیوندهای Si-Si و استخلاف های آلی روی هر اتم سیلیسیوم هستند. این پلیمرها به دلیل عدم استقرار الکترون های سیگما، دارای خواص نیمه رسانایی هستند. این پلیمرها برای ساخت فیبرهای Si-C نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

روش های متعددی برای ساخت پلیمرهای پلی سیلان وجود دارد که از آن جمله می توان به جفت شدن احیایی دی کلروسیلان ها اشاره کرد. تمامی این روش ها در حضور کاتالیست سدیم انجام می شود و بازدهی پایینی دارد. برای غلبه بر این مشکلات، روش هایی پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان به اضافه کردن اترهای تاجی اشاره کرد. از سوی دیگر تصحیح سطوح سدیم پراکنده نیز برای افزایش بازده واکنش، مهم است. یکی از روَش های پیشنهادی برای این منظور، استفاده از کاتالیست ناهمگن است. این روش دارای معایبی است. مشخص شده است که سنتز پلی سیلان ها از سیلان های آلی دی هالوژنه، سبب ایجاد مخلوطی از پلیمرها با کیفیت های متفاوت می شود. از این رو تلاش هایی برای جفت کردن دی کلرواتیل سیلان از طریق انحلال کمپلکس های سدیم تتراهیدروفوران (THF) در چندین حلال آلی، انجام شده است. مشکلات این روش  عبارتند از بازده پایین و تولید محصولات جانبی.

ما در این مقاله، سنتز پلی سیلان ها را از دی کلرومتیل سیلان با استفاده از  کمپلکس ها فلز قلیایی دارای 18-تاج-6، گزارش کردیم. مخلوط سدیم در تولوئن، در دماهای بالا نیز، در این مطالعه بررسی شد.

شیف بازها - شیمی فضایی - خواص و کاربرد - توتومری - سنتز و انواع آن

اختصاصی از فی فوو شیف بازها - شیمی فضایی - خواص و کاربرد - توتومری - سنتز و انواع آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه

شیف باز­ها و کمپلکس ­های فلزات واسطه ­ی آن‌ها در طی دو قرن مورد مطالعه قرار گرفته است. شیف باز­ها ترکیباتی هستند که دارای ساختاری با فرمول کلی C=NR”′ RRمی­ باشند. در این فرمول  R یک گروه آریل و R” یک آلکیل یا آریل است [1]. روش ­های متفاوتی برای سنتز شیف باز­ها وجود دارد. عمومی­ ترین روش واکنش تراکمی بین یک آمین نوع اول با یک ترکیب کربونیل­دار در حضور کاتالیزور­های اسیدی در شرایط بازروانی است [2]. لازم به ذکر است که در طی فرآیند بازروانی، آب ایجاد شده از سیستم جدا می­گردد. آلدهید­ها، کتون­ ها، آمینو اسید­ها، کاربازید­ها و تیوسمی کاربازید­ها ترکیبات کربونیل­دار استفاده شده است (شکل 1) [3].

 عوامل زیادی روی این واکنش تراکمی تأثیر دارند که می­ توان از pH محلول، اثرات الکترونی و فضایی ترکیب کربونیل و آمین نام برد. تشکیل شیف باز­ها در شرایط بازی شدید سرعت مناسبی ندارد. گروه عاملی شیف باز­ها، C=N بوده و این ترکیبات می­ توانند به_عنوان دهنده ­های دندانه­ دار عمل کنند. اگر یک گروه عاملی مناسب مانند (OH, SH,…) در مجاورت گروه ایمینی وجود داشته باشد، این ترکیبات قادرند به_عنوان لیگاند کی­لیت دهنده عمل کنند و با یون ­های فلزی واکنش دهند. بنابراین می ­توانند بسیاری از واکنش­ های آنزیمی که به وسیله ­ی یون­ های فلزات واسطه کاتالیز می­ شوند نقش بازدارندگی داشته باشند [4].

 شیمی فضایی شیف بازها

پیکربندی شیف باز­های در امتداد محور C-N با زاویه 2φ می­چرخد، در حالی که حلقه ­های آروماتیک بخش­ های آلدهیدی مسطح هستند. شکل 2 نشان می ­دهد که گروه آزومتین و کربن آریل در یک صفحه قرار می­گیرند (φ≈ 0°) [5,6] . ماهیت ساختار غیر مسطح شیف باز­ها با مجموع اثرات الکترونی و فضایی شناخته می ­شود [7]، برای مثال استخلاف­ های الکترون کشنده در بخش ایمینی R2، به خوبی استخلاف­ های آلکیل و آریل R3، مقدار زاویه 2φ را زیاد می­کند [8]. در حالی که اگر 2R یک استخلاف الکترون دهنده باشد این زاویه را.....

فهرست مطالب

                                                                      1- مقدمه. 3

1-2- شیمی فضایی شیف بازها 4

1-3- خواص و کاربردهای اورتوهیدروکسی شیف بازها 5

1-4- توتومری در اورتو هیدروکسی شیف بازها 6

1-5- اثر حلال.. 6

1-6- بازهای شیف... 7

1-6-1- روش سنتز بازهای شیف... 8

1-6-2- انواع بازهای شیف... 10

1-6-2-1- بازهای شیف یک دندانه. 10

1-6-2-2- بازهای شیف دو دندانه. 10

1-6-2-3- بازهای شیف سه دندانه. 11

1-6-2-4- بازهای شیف چهاردندانه. 12

1-6-2-5- بازهای شیف پنج دندانه و شش دندانه. 12

1-6-2-6- بازهای شیف هفتدندانه. 13

1-6-3- بازهای شیف درشت حلقه. 13

1-6-4- لیگاندهای باز شیف متقارن و نامتقارن.. 14

1-6-5- بازهای شیف به عنوان لیگاند در تشکیل کمپلکس.... 15

1-7- معرفی کمپلکسهای باز شیف... 15

1-7-1- کاربرد کمپلکسهای باز شیف... 16

1-7-2- کمپلکسهای باز شیف به عنوان کاتالیزور واکنشهای اکسایشی.. 17

1-7-3- روش های شناسایی لیگاند و کمپلکس های باز شیف... 17

فهرست شکل­ها

شکل 1: واکنش کلی تشکیل شیف بازها 4

شکل 2: قرار گرفتن گروه آزومتین و کربن آریل در یک صفحه. 5

شکل 3: توتومری در اورتو هیدروکسی شیف بازها 7

شکل 4: اثر حلال بر جابه‌جایی maxλ در اورتو هیدروکسی شیف بازها 7

شکل 5: سنتز لیگاند باز شیف... 8

شکل 6: واکنش کلی تشکیل بازها ی شیف... 9

شکل 7: مکانیسم واکنش بین یک گروه کربونیل با آمین نوع اول و تشکیل باز شیف 9

شکل8: ساختار لیگاند شیف باز تکدندانه. 11

شکل9: نمونه ای از لیگاند باز شیف دو دندانه   11

شکل 10: نمونه ای از لیگاند بازشیف سه دندانه. 12

شکل 11: بازهای شیف چهار دندانه. 12

شکل 12: نمونه ای از لیگاند باز شیف پنج دندانه و شش دندانه. 13

شکل 13: ساختار یک شیف باز هفت دندانه ای.. 13

شکل 14: نمونه ای از باز شیف ماکروسیکلیک هنگام تشکیل کمپلکس با وانادیوم 14

شکل 15: نمونه هایی از بازهای شیف نامتقارن 15

شکل 16: سنتز کمپلکس باز شیف... 16

شکل 17: نمودار  DTA/TGA برای نشان دادن چگونگی پایداری حرارتی ترکیبات.. 19

منابع:

[1] Garnovskii AD, Nivorozhkin AL,Minkin VI (1993) Coordination chemistry reviews 126:1-69

[2] Cozzi PG (2004) Chemical Society Reviews 33:410-421

[3] Holm R, Everett G,Chakravorty A (1966) Progress in Inorganic Chemistry, Volume 7 83-214

[4] Pärssinen A, Luhtanen T, Klinga M, Pakkanen T, Leskelä M,Repo T (2005) European journal of inorganic chemistry 2005:2100-2109

[5] Calligaris M, Randaccio L, Wilkinson G, Gillard R,McCleverty J  G. Wilkinson (Series Ed.) 715-738

[6] Minkin V, Zhdanov YA, Medyantzeva E,Ostroumov YA (1967) Tetrahedron 23:3651-3666

[7] Bulgarevich S, Adamova S, Polunin A, Kogan V,Osipov O (1977) Zhurnal obshchei khimii 47:1144-1148

[8] Bernstein J, Engel Y,Hagler A (1981) The Journal of Chemical Physics 75:2346-2353

[9] Hadjoudis E (1995) Molecular Engineering 5:301-337

[10] Sereda V, Antipin MY, Timofeeva T, Struchkov YT, Shelyazhenko S, Fialkov Y, Boldeskul I,Yagupolsky L (1988) Ukrainskll khimicheskii zhurnal 54:855-861

[11] Lozier RH, Bogomolni RA,Stoeckenius W (1975) Biophysical journal 15:955

[12] Hodnett EM,Dunn WJ (1970) Journal of medicinal chemistry 13:768-770

[13] Dürr H,Bouas-Laurent H (2003) Photochromism: molecules and systems, Gulf Professional Publishing,

[14] Moustakali-Mavridis It, Hadjoudis E,Mavridis A (1978) Acta Crystallographica Section B: Structural Crystallography and Crystal Chemistry 34:3709-3715

[15] Moustakali-Mavridis I, Terzis A,Hadjoudis E (1987) Acta Crystallographica Section C: Crystal Structure Communications 43:1389-1391

[16] Inokuma Y, Kawano M,Fujita M (2011) Nature chemistry 3:349-358

[17] Yıldız M, Kılıç Z,Hökelek T (1998) Journal of Molecular Structure 441:1-10

[18] Salman SR,Kamounah FS (2002) Spectroscopy letters 35:327-335

[19] Ünver H, Kabak M, Zengin DM,Durlu TN (2001) Journal of chemical crystallography 31:203-209

[20] Mart H, Saçak M, Yürük H, Şahmetlioğlu E,Vilayetoğlu A (2004) Journal of Polymer Science Part A: Polymer Chemistry 42:1120-1125

[21] García-Vázquez JA, López-Becerra M,Masaguer JR (1983) Transition Metal Chemistry 8:233-235

[22] Lee PF, Yang C-T, Fan D, Vittal JJ,Ranford JD (2003) Polyhedron 22:2781-2786

[23] Borisova NE, Reshetova MD,Ustynyuk YA (2007) Chemical reviews 107:46-79

[24] Collinson SR,Fenton DE (1996) Coordination chemistry reviews 148:19-40

[25] Westheimer F,Taguchi K (1971) The Journal of Organic Chemistry 36:1570-1572

[26] Chakraborti AK, Bhagat S,Rudrawar S (2004) Tetrahedron Letters 45:7641-7644

[27] White WA,Weingarten H (1967) The Journal of Organic Chemistry 32:213-214

[28] Armstrong JD, Wolfe CN, Keller JL, Lynch J, Bhupathy M, Volante R,De Vita RJ (1997) Tetrahedron letters 38:1531-1532

[29] Liu G, Cogan DA, Owens TD, Tang TP,Ellman JA (1999) The Journal of Organic Chemistry 64:1278-1284

[30] Samec JS,Bäckvall JE (2002) Chemistry–A European Journal 8:2955-2961

[31] Kulkarni A, Patil SA,Badami PS (2009) European Journal of Medicinal Chemistry 44:2904-2912

[32] Yang HJ, Sun WH, Li ZL,Ma Z (2002) Chinese Chemical Letters 13:3-6

[33] Thaker B,Barvalia R (2011) Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy 84:51-61

[34] Gopalakrishnan M, Sureshkumar P, Kanagarajan V,Thanusu J (2007) Res Chem Intermed 33:541-548

[35] Guzen KP, Guarezemini AS, Orfao AT, Cella R, Pereira CM,Stefani HA (2007) Tetrahedron letters 48:1845-1848

[36] Jørgensen KA (1989) Chemical Reviews 89:431-458

[37] Grivani G, Bruno G, Rudbari HA, Khalaji AD,Pourteimouri P (2012) Inorganic Chemistry Communications 18:15-20

[38] Grivani G, Delkhosh S, Fejfarová K, Dušek M,Khalaji AD (2013) Inorganic Chemistry Communications 27:82-87

[39] Ray A, Banerjee S, Sen S, Butcher RJ, Rosair GM, Garland MT,Mitra S (2008) Structural Chemistry 19:209-217

[40] Ahmed A, BenGuzzi S,El-Hadi A (2007) Journal of Science and its Applications 1:79-90

[41] Prabhakaran R, Krishnan V, Geetha A, Bertagnolli H,Natarajan K (2006) Inorganica chimica acta 359:1114-1120

[42] Zamani HA, Ganjali MR, Faridbod F,Salavati-Niasari M (2012) Materials Science and Engineering: C 32:564-568

[43] Gholivand M, Rahimi-Nasrabadi M, Ganjali M,Salavati-Niasari M (2007) Talanta 73:553-560

[44] Sasi S, Kurup MP,Suresh E (2007) Journal of Chemical Crystallography 37:31-36

[45] Pawar V, Joshi S,Uma V (2010) Synthesis 2:2169-2172

[46] Khuhawar M, Mughal M,Channar A (2004) European polymer journal 40:805-809

[47] Biswas A, Drew MG,Ghosh A (2010) Polyhedron 29:1029-1034

[48] Sarkar B, Bocelli G, Cantoni A,Ghosh A (2008) Polyhedron 27:693-700

[49] Johnson CP, Atwood JL, Steed JW, Bauer CB,Rogers RD (1996) Inorganic chemistry 35:2602-2610

[50] Sharghi H,Naeimi H (1999) Bulletin of the Chemical Society of Japan 72:1525-1531

[51] Zhang W,Jacobsen EN (1991) The Journal of Organic Chemistry 56:2296-2298

[52] Kojima M, Taguchi H, Tsuchimoto M,Nakajima K (2003) Coordination chemistry reviews 237:183-196

[53] Gupta K,Sutar AK (2008) Coordination Chemistry Reviews 252:1420-1450

[54] Crans DC, Smee JJ, Gaidamauskas E,Yang L (2004) Chemical reviews 104:849-902

[55] Aiping G, Mei W, Dongping W, Zhang L, Haibin L, Wei T,Licheng S (2006) Chinese Journal of Catalysis 27:743-748

مقاله در مورد سنتز ایمیدازول های چهار استخلافی

اختصاصی از فی فوو مقاله در مورد سنتز ایمیدازول های چهار استخلافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه100

فهرست

عنوان                                                                                                  صفحه

چکیده ...........................................................................................................................................................1

مقدمه...............................................................................................................................................................3

فصل اول ( ایمیدازول ها )............................................................................................................................4

ایمیدازول چیست؟........................................................................................................................................5

مکانیسم اثر ...................................................................................................................................................8

واکنش ایمیدازول ها.................................................................................................................................11

   ضد قارچ های خانواده ایمیدازول ها ………...................................………………...13

فعالیت ضد قارچی....................................................................................................................................13

مکانیسم اثر ...............................................................................................................................................13

مقاومت قارچی..........................................................................................................................................14

طیف ضد میکروبی:.................................................................................................................................14

فارموکینتیک ایمیدازول ها ..............................................................................................................15

بیوترانسفورماسیون و دفع.................................................................................................................16

فارماکنیتیک.......................................................................................................................................16

 کاربرد های درمانی و دوز ایمیدازول ها ....................................................................................17

  نکات قابل توصیه .........................................................................................................................19

    عوارض جانبی و سمیت...........................................................................................................19

   تداخل دارویی............................................................................................................................20

تاثیر روی نتایج آزمایشگاهی......................................................................................................20

فصل دوم ( روش های تهیه ایمیدازول ها )..........................................................................21

  سنتز اناتیومر های خالص ایمیدازول های 1استخلافی ، 1، 2 دو استخلافی ، و 1،4،5 سه استخلافی از 1،2 آمینو الکل ها ..............................................................................................................................22

   یک کاتالیست جدید و پر بازده برای سنتز های تک ظرفی ایمیدازول های 3 استخلافی با استفاده از امواج مایکروویو تحت موقعیت فاقد حلال........................................................................................23

روش های رایج برای سنتز آزول های 2 استخلافی.............................................................25

پتاسیم دودکا تنگستوکبالتات تری هیدرات........................................................................26

L پرولاین....................................................................................................................................32

سنتزهای فاقد حلال.................................................................................................................36

یک سنتز تک  مرحله  ای و پر بازده از

ایمیدازول های 3و 4 استخلافی...........................................................................................39

سنتز جدید از ایمیدازول های 4 استخلافی  ....................................................................46

سنتز تک مرحله ای ایمیدازول های چهار استخلافی.......................................................50

یک سیستم سنتز مفید.............................................................................................................53

سنتز یک ایمیدازول چهار استخلافی با استفاده

از هتروبوتیک اسید.....................................................................................................................56

. سنتز بدون حلال ایمیدازول 4 استخلافی ..........................................................................59

فصل سوم ( روش کار ) .............................................................................................................61

   تهیه 1،4،5 – تری فنیل 2- ( 4- متوکسی فنیل ) ایمیدازول......................................63

    روش تهیه 1،4،5 – تری فنیل 2 – ( 4- متوکسی فنیل ) ایمیدازول .......................65

             روش تهیه 1- بنزیل 2-( 4- متیل فنیل ) 4،5 –فنیل ایمیدازول...............................68

              روش تهیه 1،4،5 – تری فنیل 2- ( 4- متوکسی فنیل ) ایمیدازول

بدون حلال................................................................................................................................71               

جدول نقطه ذوب .....................................................................................................................74

نتیجه گیری ..............................................................................................................................75

مراجع ........................................................................................................................................76

چکیده

ایمیدازول در سال 1858   برای اولین بار توسط هنریش دبس  سنتز شد در حالی که مشتقات مختلف  ایمیدازول در 1840 تهیه شده بودند . ایمیدازول یک هترو سیکل مسطح  5 عضوی با انرژی تشدید قابل توجه  ,  کمی بیش از پیرول می باشد. که دارای  نقطه ذوب    c0 89 و نقطه جوش  c0 255  ,   وزن مولکولی    gr/mol 08/68  و دانسیته آن gr/cm3 116/1   می باشد  

این حلقه دارای ساختار رزنانسی می باشد که در زیر نمایش داده شده است:

ایمیدازول یک هسته دوست عالی می باشد  و می تواند به آسانی از طریق نیتروژن خود با عوامل آلکیله و آسیله کننده واکنش دهد . ایمیدازول را می توان از طریق واکنش با آسیل هالید ها در حلا ل فاقد پروتون N – آسیله کرد . N – آسیله ایمیدازول  ها به عنوان ناقل آسیل عوامل بسیار مفیدی هستند و قدرت واکنشگری آنها قابل مقایسه با آسیل هالید ها  یا انیدرید هاست.به علاوه نیتروژن 3 مکانی برای پروتونه  شدن  فراهم می کند . پس از آن هترو سیکل به یک گروه ترک کننده ی عالی مبدل می گردد . بدین ترتیب آسیل ایمیدازول ها دستخوش واکنش های افزایش – حذف هسته دوستی متعارف می گردند .

یک روش کارآمد برای سنتزایمیدازول های چهاراستخلافی با تغلیظ چهار جزیی از بنزیل یا بنزویین ، آلدئید ها ، آمین ها ، و آمونیوم استات تحت امواج مایکروویو یاوضعیت گرمایی کلاسیک با استفاده از پتاسیم دودکا تنگستو کبا لتات تری هیدرات (1/0 مول ) به عنوان کاتالیست گزارش شده است. کاتالیست فعالیت قابل توجهی در قابل استفاده مجدد بودن را نشان داده است

یک سنتز پر بازده از ایمیدازول های چهار استخلافی مختلف استفاده از ژل سیلیکون تقویت شده سدیم بی سولفات به عنوان کاتالیز گر چهار جزء بنزیل یا بنزوئین ، آلدئیدها ، آمین ها و آمونیوم استات تحت امواج مایکروویو یا گرمای دوره ای توضیح داده شده است .

فهمیده شده بود که lnCl3.3H2O یک کاتالیست نرم وموثر برای سنتز تک مرحله ای ،پر بازده سه جزیی از ایمیدازول های2،4،5 سه استخلافی در دمای اتاق می باشد بیشتر از ان فایده ی این پروتکل  اکتشاف بیشتر برای سنتز تک مرحله ای چهار جزیی از ایمیدازول های  1،2،4،5   چهار استخلافی در بازده های بالا بود       

مقدمه:

 عفونتهای قارچی همواره برای انسان مسئله ساز بوده و انسان برای مبارزه با این بیماریها با مشکلات زیادی روبرو بوده است. با توجه به ایجاد مقاومت نسبت به داروهای ضد قارچ موجود، مثل آمفوتریسین B و آنتی بیوتیک های پلی ان، امروزه به مشتقات جدید ایمیدازول و تری آزولها روی آورده شده است. در این مطالعه اثرات ضد قارچی 1- آلکیل ایمیدازول ها مورد بررسی قرار می گیرد.
روشها: سه گونه درماتوفیت (T.mentagrophytes (E.fluccosum, M.gypeumِ دو گونه مخمر (T.beigelli, C.albicans) ، یک موش باکتری (N.asteroids) و سه محیط کشت (Sabouraud dextrose agar) Chlomramphenicol) +(Sabouraud extrose agar SC وSCC (Sabouraud dextrose agar+ Chloramphenicol+ Cycloheximide) برای این مطالعه انتخاب شدند. اثرات مهاری شش آلکیل ایمیدازول، با زنجیره 8 تا 14 کربنه (اکتیل ایمیدازول، نونیل ایمیدازول، دسیل ایمیدازول، اندسیل ایمیدازول، دودسیل ایمیدازول و تترادسیل ایمیدازول، شکل 1) در غلظت های 0.05، 0.1 و 0.15 درصد (V/V) روی رشد کلنی ها بررسی و با نمونه شاهد مقایسه گردید.
نتایج: دودسیل ایمیدازول که 12 کربن در زنجیره آلکیل خود دارد (C12)، با کمترین MIC، (MIC≤0.15) از رشد سوشهای مورد مطالعه جلوگیری کردند. دسیل ایمیدازول (C10) و اندسیل ایمیدازول (C11) در غلظت 0.1 درصد، نونیل ایمیدازول (C9) و تترادسیل ایمیدازول (C14) در غلظت 0.1 تا 0.15 درصد رشد سوشها را مهار کردند. میزان مهار کنندگی این ترکیبات بیشتر از 82.5 % بود و به نوع محیط کشت و سوش بستگی نداشت.

ایمیدازول چیست؟

ایمیدازول در سال 1858   برای اولین بار توسط هنریش دبس  سنتز شد در حالی که مشتقات مختلف  ایمیدازول در 1840 تهیه شده بودند . ایمیدازول یک هترو سیکل مسطح  5 عضوی با انرژی تشدید قابل توجه  ,  کمی بیش از پیرول می باشد. که دارای  نقطه ذوب    c0 89 و نقطه جوش  c0 255  ,   وزن مولکولی    gr/mol 08/68  و دانسیته آن gr/cm3 116/1   می باشد  . ساده ترین عضو این خانواده خود ایمیدازول می باشد که در حالت جامد کریستالی به رنگ زرد کم رنگ دیده می شود  . ایمیدازول ها عموما حلالیت ضعیفی در آب دارند   اما در محلول های آلی مثل کلرفورم، پروپیلن گلیکول ،روغن       پلی اتوکسیلات به خوبی حل می شوند . فرمول مولکولی  این حلقه   C3H4N2 می باشد. وجود اتم  نیترو ژن در  حلقه ها آثار مهمی بر خواص حلقه می گذارد . اتم های نیتروژن اضافی دارای جفت الکترون تنها در سطح حلقه ها می باشند . این الکترون ها در سیستم π دخالت نداشته  و بدین ترتیب نقطه مناسبی را برای حمله پروتون ها  و سایر الکترون دوست ها فراهم می کنند . علاوه بر این اتم های اضافی نیتروژن  باعث کاهش سطوح انرژِی اوربیتال های π می گردند . نتیجه نهائی اینکه حمله الکترون دوستی  بر روی اتم کربن در مقایسه با پیرول ,  فوران   یا تیو فن   مشکل تر می گردد. از سوی دیگر اتم های نیتروژن اضافی اثر القائی الکترون کشندگی دارند و باعث پایداری بیشتر حد واسط های  با بار منفی در واکنش می شوند . دو مثال از این واکنش ها که با پیرول , فوران و تیو فن مشاهده نمی شود اما در آزول ها شایع ترند , افزایش هسته دوستی و پروتون برداری از استخلاف های گروه متیل  می باشند . واکنش هائی از این نوع در صورتی که پایداری آنیون های حد واسط افزایش یابد بسیار مطلوب تر می گردند .

آثار اتم های نیتروژن اضافی را می توان در خواص اسیدی و بازی این هتروسیکل ها نیز مشاهده کرد . جفت الکترون تنها بر روی نیتروژن مکان مناسبی برای پروتونه شدن است و اغلب آزول ها باز های قوی تری  نسبت به پیرول هستند .از سوی دیگر پایداری آنیون های آزولید خیلی بیشتر از آنیون های پیرولید بوده ,  بنابراین آزول های حاوی گروه های NH اسیدهای قوی تری نسبت به پیرول می باشند . ایمیدازول یک باز نسبتا" قوی است ,  اما سایر آزول  ها باز های ضعیفی هستند . خواص بازی معمولا" با افزایش اتم های نیتروژن کاهش می یابد که به دلیل اثر القائی الکترون کشندگی اتم های نیتروژن اضافی است .در عوض خاصیت  اسیدی با افزایش تعداد نیتروژن ها زیاد می شود .

 یکی از نتایج تحرک آسان پروتون ها در آزول های بدون استخلاف روی نیتروژن این است که این ترکیبات در حالت مایع و جامد به طور گسترده پیوند هیدرو ژنی تشکیل می دهند . پیوند هیدروژنی در آزول های دارای استخلاف روی نیتروژن  یا در اکسازول ها و تیازول ها ممکن نیست .اثر مهم دیگر تحرک پروتون این است که در دی آزول ها , تری آزول ها و تترازول ها بدون استخلاف روی نیتروژن , به دلیل انتقال بین مولکولی پروتون ,  اشکال توتومری وجود دارد . این انتقال پروتون معمولا" بقدری سریع است که اجازه جداسازی ساختمان های مجزا را نمی دهد . به هیمن دلیل ایمیدازول های 4-و 5 استخلاف دار آنقدر سریع به یکدیگر تبدیل می شوند که نمی توان آنها را جدا کرد . اما در هر حال  ممکن است یکی از اشکال توتومر ها در محلول شکل غالب باشد . برای مثال در ایمیدازو ل های دارای گروه نیترو بر روی موقعیت 4(5) ارجهیت بیشتر با توتو مر  4- استخلاف دار است . که این حالت در سایر ایمیدازول های دارای استخلاف الکترون کشنده نیز مشهود می باشد . اگر دراین هترو سیکل نیتروژن 1 استخلاف دار شود  ,  مسلما" امکان توتو مری شدن از طریق پروتون , از بین می رود .

این حلقه دارای ساختار رزنانسی می باشد که در زیر نمایش داده شده است:

 ایمیدازول در بسیاری از مولکولهای مهم زیستی گنجانیده شده است . در  ساختمان اسید آمینه ضروری هیستیدین و محصول کربوکسیل برداری آن هیستامین حضور دارد . پایانه هیستیدین در مکان های فعال ریبونوکلئازو آنزیم های متعدد دیگر و ساختار و عملکرد اتصال هموگلوبین یافت می شود . در برخی آنزیم ها که به نظر می رسد عملکرد آنها کاتالیز کردن انتقال پروتون باشد , سیستم ایمیدازول می تواند هم به عنوان اسید و هم به عنوان باز عمل کند . ایمیدازول آزاد یک باز آلی نسبا" قوی است و می تواند به عنوان یک اسید ضعی